Nemanja Rotar
Nemanja Rotar (Pančevo, 21. avgust 1972) srpski je romanopisac, pripovedač i esejista, koordinator i jedan od autora „Strategije kulturnog razvoja grada Pančeva od 2010 do 2015. godine” (prve ovog tipa u Srbiji).[1] Osnivač najvažnije književne manifestacije u Pančevu ”Majski dani knjige u Pančevu”
Nemanja Rotar | |
---|---|
Datum rođenja | 21. avgust 1972. |
Mesto rođenja | Pančevo, SFRJ |
Život i karijera
urediNemanja Rotar je u rodnom gradu proveo detinjstvo, završio osnovno školovanje, a potom i srednjogodišnje u elektrotehničkoj školi „Nikola Tesla”. Potom prelazi u Beograd u kome je diplomirao na Filološkom fakultetu Univeriitata u Beogradu na grupi Srpski jezik sa južnoslovenskim jezicima.[2]
U Pančevu je do sada obavljao sledeće dužnosti:[2]
- od 2002. do 2008. godine direktora Gradske biblioteke Pančevo,
- od 2008. do 2010. godine člana Gradskog veća Pančeva zaduženog za kulturu i informisanje,
- od 2008. fo 2012. godine predsednik Upravnog odbora IP „Misao“,
- od 2016. do 2020. godine člana Gradskog veća Pančeva zaduženog za kulturu i omladinu
- od 2012. do 2016. godine direktora Kulturni centar Pančeva
- od 2010. do 2015. godine koordinatora i jednog od autora „Strategije kulturnog razvoja grada Pančeva 2010 - 2015.” , prve takve vrste u našoj zemlji, i jedan od autora „Akcionog plana razvoja kulture u Pančevu 2015 – 2020“.
Član je Društva književnika Vojvodine i Manjinskog društva hrvatskih književnika.
Živi i radi u Pančevu na poslovima marketinga i PR-a u Gradskoj biblioteci Pančevo.
Doprinos kulturi Pančeva
urediKao dugogodišnji kulturni radnik u Pančevu, Nemanja Rotar je dao značajan doprinos razvoju kulture ovog grada:[2]
- kao inicijator i koordinator prve stradegije kulturnog razvoja jednog grada u našoj zemlji „Strategije kulturnog razvoja grada Pančeva 2010 - 2015.”
- kao inicijator je i koordinator „Strategije javnog informisanja grada Pančeva“ (2008).
- osnivač gradske manifestacije „Majski dani knjige u Pančevu” (2003).
- jedan od pokretača i osnivača časopisa „Pančevačko čitalište” sada „Čitalište” (2002).
- Kao šef tima za obnovu Preobraženske crkve, spomenika kulture Srbije od izuzetnog značaja u periodu od 2016 - 2020 godine.
Autor je emisije o piscima, knjigama i bibliotekama „Book box“.
Priznanja
urediDobitnik je stipendije Fonda "Borislav Pekić" za sinopsis romana "Netrpeljivost” 2005. godine
Dobitnik je „Zlatne značke“ Kulturno-prosvetne zajednice Srbije za predan i kontinuiran rad na polju kulturnog razvoja Srbije 2020.
Književno stvaralaštvo
urediNemanje Rotar je do sada objavio:[2][3]
- Knjige eseja
- „U vrtlogu samoće“(2013), filozofski bedeker kroz tamu tehnokratski frustriranog sveta i svih duhovnih ćorsokaka savremene civilizacije.
- „Senke i dim“(2013),
- Knjiga kritičkih tekstova „2000 karaktera“ (2013)
- Romani
- „Buđenje zmaja“, prvenac Nemanje Rotara (1998)
- „Čuvari Balkana“ (2002),
- „Poslednja noć na Levantu“ (2004), Roman o padu Carigrada pod Turke 1453. godine.
- „Netrpeljivost“ (2006),
- „Dnevnik ljudoždera“ (2008),
- „Poslednji Romeji ”(2015)
- ”Minotaur” (2022)
- Ostala izdanja
- „Početak sna“, knjiga pesama (1991),
- „Katalog čitalaca“, Zbirku priča (1996),
- „Sutradan posle detinjstva“ (2014), romansirana biografija o njegovom ujaku, poznatom pesniku Miroslavu Antiću.
- „Pesme za Velike”, prerada antologije pesama Miroslava Antića (2008).
Izvori
uredi- ^ Vučković, Igor (2014-11-04). „Nemanja Rotar | Arhipelag” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-26.
- ^ a b v g „Biografija”. Nemanja Rotar (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-05-26.
- ^ „Knjige”. Nemanja Rotar (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-05-26.
Spoljašnje veze
uredi- Nemanja Rotar veb stranica