Nadutost trbuha
Nadutost trbuha, meteorizam, flatulencija, vetrovi (narodni izraz), je osećaja napetosti ili punoće u trbuhu praćeno izbacivanjem gasova, kao posledica nakupljanja velike količine gasova u šupljinama trbušne duplje. Nadutost trbuha je samo jedan od simptom koji prati neke organske promene u organizmu.[1]
Nadutost trbuha | |
---|---|
Latinski | Meteorismus |
Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
Specijalnost | Patologija |
Sve veći broj ljudi danas pati od tegoba u vidu nadimanja i povećane količine gasova u crevima - flatulencija. Ovaj poremećaj nije samo socijalno ometajući i neprijatan simptom već može osobi stvarati grčeve i bolove, a može imati i štetne posledice po organizam pilota i astronauta u toku njihovog boravka na velikim visinama, u zoni sniženog atmosferskog pritiska. Iste tegobe mogu imati i neke druge profesije (ronioci, kesonski radnici, medicinki tehničari u barokomorama[2] itd.), koji su izloženi čestim promenama barometarskog pritiska.
Etiologija
urediNadutost trbuha najčešće je posledica brzog načina života i loših navika pri jelu. Svaka osoba ima određenu količinu gasova u crevima, koji nastaje na jedan od sledećih načina;[3]
- Gutanjem vazduha u toku uzimanja hrane, (aerofagija)
- Oslobađanjem SO2 - (ugljen-dioksida) i N+ -(vodonika), koji nastaje pod uticajem želudačne kiseline i enzima na hranu u želucu.
- Oslobađanjem NSO (iz pankreasa)
- Razlaganjem ugljenih hidrata i drugih organskih materija, bakterijama u crevima, stvara se veća količina gasova
- Difuzijom gasa iz krvi u lumen creva
- Kod lošeg varenja (npr. disfunkcija pankreasa i jetre), povećana je količina gasova u crevima.
Patofiziologija
urediNa varenje hrane imaju uticaja želudačna kiselina enzimi želuca i creva i žuč. Ove supstance se luče pod uticajem hrane ili raspadnih produkata hrane vrlo preciznim redosledom. Redosled kao i količinu izlučenih supstanci potrebnih za varenje može poremetiti loš sastav unete hrane, prebrzo i halapljivo gutanja ili preobilan unos hrane itd. Glavni mehanizmi u nastanku nadutosti su;[3]
1. Aerofagia ili gutanje vazduha je;
- Neurotska navika, koja je često odraz nerešenih unutrašnjih sukoba (psihosomatski poremećaji)
- Nepravilan način žvakanja i gutanja hrane, sa kojom se guta i veća količina vazduha.
2. Poremećaj pasaža u crevima, remeti protoka gasova zbog;
- Priraslica (adhezije u crevima)
- Funkcionalnih poremećaja: spazam creva, posebno leve fleksure (krivine) debelog creva, ("sindrom leve fleksure")
- Dnevnih oscilacija u pasaži: od jutra prema večeri simptomi nadutosti rastu.
3. Povećano umnožavanje bakterija dovodi do povećanog stvaranja gasa u crevima, (intraintestinalni gas);
- Kada je hrana bogata prevelikom količinom balastnih materija (celulozom u vidu hleba od punog zrna mekinja, kupusa, kelja, rotkvica i sl) ili ugljenim hidratima, dolazi do povećanog stvaranja gasova
- Genetički poremećaj u debelom crevu praćen lošom apsorpcijom.
- Konzumiranje dijetalnih vlakana
- Bakterijska infekcija creva
- Gastrointestinalna dispepsija izazvana netolerancijom na mleko i mlečne proizvode
- Zloupotreba Sorbitola, kao zamene za šećer,
- Poremećaji u radu pankreasa.[4]
- Upotreba neki lekova (antibiotici, eterična ulja, laksativi, acetilcistein, preparati gvožđe) mogu narušiti bakterijsku floru u crevima uz nekontrolisano umnožavanje patogenih bakterija.
4. Smanjena resorpcija gasa iz creva, je takođe jedan od uzroka nadutosti zbog;
- Ileusa (vezana creva) koji narušava protok i umanjuje resorpciju gasa kroz zid creva
- Insuficijencija desnog srca
- Oštećenje arteriovenske cirkulacije jetre izazvano cirozom.
5. Funkcionalna i organska oboljenja digestivnog sistema, često su uzrok nadutosti kao što su;
- Nedostatak enzima pankreasa,
- Gastritis,
- Intolerancija (nepodnošenje) laktoze,
- Ulcerozni kolitis,[5]
- Kronova bolest,[5]
- Poremećaja funkcije creva - iritabilni kolon.[6]
Jedan deo gasova se normalno apsorbuje iz creva, a jedan deo se izbacuje napolje u vidu flatusa-prdeža. Kada je apsorpcija gasova smanjena, a njeno stvaranje povećano, ili pražnjenje creva otežano zbog zatvora dolazi do pojave nadutosti - meteorizma.
Sastav gasova u flatusu
urediAzot je glavni gas kod nadutosti, uz ugljen-dioksid, koji je prisutan u višim količinama od onih koji se unose ispijanjem gaziranih napitaka. U pojedinim slučajevima u gasu se može nalaziti kombinacija vodonika i metana što predstavlja opasnu smešu gasova koja pri nekim elektrohirurškim intervencijama ili tokom boravka u sredini bogatoj kiseonikom (kao što je boravak u hiperbaričnim komorama) može eksplodirati. Međutim savremena sredstva za pripremu bolesnika pre intervencije su ovu opasnost praktično otklonila, a i metan nije zastupljen kod svih ljudi u flatusu.
U jednoj studiji u izmetu, od devet odraslih, samo pet uzoraka sadržavalo je materije sposobne za proizvodnju metana. Slični rezultati se nalaze u uzorcima dobijenim analizom gasa u rektumu.
Glavne komponente gasova u flatusu u procentu su;
- Azot - 20% - 90%
- Vodonik - 0% - 50%
- Ugljen-dioksid - 10% - 30%
- Kiseonik - 0% - 10%
- Metan - 0% - 10%
Tokom eliminacije u spoljnu sredinu flatus ima neprijatan miris, koji je uglavnom rezultate niske molekularnu težine masnih kiselina, kao što su; buterna kiselina (buter ima užegao miris) i sumpora odnosno njegovih derivata, kao što su vodonik sulfid (miris pokvarenih jaja) i karbonil sulfid. Neprijatan miris može biti uzrokovan i prisutnošću mikroflore i velikog broja bakterija i njihovog prisustva sa izmetom u rektumu.
Fenomen nadutosti trbuha u vazduhoplovstvu
urediPojava gasova u šupljim organima trbuhu, kod pilota, astronauta i osoba koje borave u hipobaričnim barokomorama, može izazavati znatan uticaj na tok disanja često praćen jakom nelagodnošću i intenzivnim bolom u trbuhu. Takođe ovaj problem mogu da imaju i ronioci, kesonski radnici i osobe koje se leče u hiperbaričnim barokomorama tokom izrona.
Količina gasa nije podjednaka u svim trbušnim organima. Najveća količina je u želucu i donjim partijama creva (debelo i završno crevo-rektum), i iznosi 150-500 ml.
Počev od 4.920 m visine javljaju se prve tegobe izazvane širenjem gasova u trbuhu. Na visini od 10.000 metara gas u trbuhu ima 4 puta veću zapreminu nego na nivou mora, Na toj, i većim visinama nadutost može imati za posledicu podizanje dijafragme (prečage) i remećenje normalnog procesa disanja. Ukoliko pilot na tim visinama udiše preko kiseoničke maske kiseonik pod natpritiskom poremećaji u grudnom košu su još intenzivnije. Dalje ovaj gas može da izazove i refleksnu vazomotornu reakciju koju prati; znojenje, pad krvnog pritiska, sve do gubitka svesti. Ako je sluzokoža creva preosetljiva, zbog nadražaja ili dejstva alergena iz hrane, tada i minimalne količine gasa mogu dovesti do pojave jakih bolova. Pojava ovih poremećaja može značajno da utiče na bezbednost upravljanja letelicom, a zbog trenutnog poremećaja svesti može izazvati i katastrofu.
Slične pojave imaju i ronioci, kesonski radnici i osobe koje borave u hiperbaričnim komorama na većim dubinama tokom izrona. Sa spuštanjem ispod površine mora zbog porasta ambijentalnog pritiska dolazi do sabijanje gasa u šupljim organima trbuha, što obično ne pričinjava tegobe. Ali sa povratkom na površinu (izron) i pada ambijentalnog pritiska, dolazi do naglog širenja gasa u trbuhu koji izaziva slične tegobe kao kod pilota.[7]
Barometarski pritisak (mmHg) | Visina (met.) | Relativni volumen gasa (lit.) |
---|---|---|
760 | 0 | 1 |
520 | 3200 | 1,5 |
350 | 6500 | 2,4 |
226 | 9800 | 4,0 |
141 | 13.200 | 7,6 |
87 | 16.390 | 17,0 |
54 | 19.700 | 102,0 |
Preventivne mere;
- Redovnom kontrolom zdravstvenog stanja, blagovremeno otkriti poremećaje i bolesti koje mogu uticati na nadutost trbuha, a licima kod kojih se otkriju ovi poremećaji privremeno zabraniti boravak u atmosferi povišenog ili sniženog pritiska.
- U vreme letenja, ronjenja, boravka u kesonima i barokomorama, izbegavati upotrebu hrane za koju je poznato da nadima, hrane koja iritira sluzokožu digestivnog trakta i konzumiranje gaziranih napitaka.
- U slučaju tegoba, oprobanim metodama, (podrigivanjem i izbacivanjem gasova preko rektuma), nastojati da se sa promenom ambijentalnog pritiska iz digestivnog trakta izbaci što veća količina gasa, što dovodi do izjednačavanja pritiska u šupljim organima trbuha sa okolnim pritiskom i prestanka tegoba.
Lečenje
urediPrimena lekova
urediZa lečenje nadutosti koriste se;
- Preparati koji vezuju gasove (Dimetikon)
- Spazmolitici ili preparati koji smanjuju grčeve
- Biljni lekoviti preparati iz grupe karminativa, koji smanjuju nadutost i stimulišu varenje.
Konzervativno lečenje
urediVidi još
urediIzvori
uredi- ^ Ristić M. Meteorizam i flatulencija u:Klinička propedevtika. Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd (1990). str. 600-601
- ^ Oriani G, Marroni A, Wattel E, editors. Handbook on hyperbaric medicine. Berlin: Springer Verlag; 1995.
- ^ a b „Diajagnoza meteorizma”. Arhivirano iz originala 18. 01. 2013. g. Pristupljeno 27. 2. 2013.
- ^ „Pankreatitis”. Arhivirano iz originala 18. 01. 2013. g. Pristupljeno 27. 2.2013
- ^ a b „Colitis ulcerosa-ulcerozni kolitis”. Arhivirano iz originala 18. 01. 2013. g. Pristupljeno 27. 2. 2013.
- ^ „Anomalije tankog i debelog creva”. Pristupljeno 21. 7. 2009.
- ^ Aviation, Space, and Environmental Medicine - A peer reviewed monthly publication that was first published in 1975 and is indexed in PubMed. (ISSN 0095-6562)
- ^ „Gas u digestivnom traktu”. Arhivirano iz originala 05. 12. 2010. g. Preuzeto;21.07.2009
Spoljašnje veze
urediKlasifikacija |
---|
Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |