Mirko Vejnović
Mirko Vejnović (Mala Krupska Rujiška, kod Bosanskog Novog, 1920 — Busovača, kod Travnika, 19. decembar 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| mirko vejnović | |
|---|---|
 Mirko Vejnović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1920. |
| Mesto rođenja | Mala Krupska Rujiška, kod Bosanskog Novog, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 19. decembar 1944. (23/24 god.) |
| Mesto smrti | Busovača, kod Travnika, ND Hrvatska |
| Profesija | zemljoradnik |
| Delovanje | |
| Član SKOJ od | novembra 1942. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 27. jula 1953. |
Biografija
uredi
Rođen je 1920. godine u selu Mala Krupska Rujiška, kod Bosanskog Novog. Poticao je iz bogate i ugledne zemljoradničke porodice. Posle završetka osnovne škole, u rodonom selu, otišao je u Banjaluku, gde je završio nižu poljoprivrednu školu. Nakon toga je živeo na selu i bavio se poljoprivredom.[1]
Nakon okupacije Jugoslavije i izbijanja ustanka u njegovom kraju, 1941. godine, sa grupom omladinca iz svog sela je stupio u ustaničke jedinice. Već u prvim borbama se istakao kao hrabar i odlučan borac, pa je novembra 1941. godine bio primljen u članstvo Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Bio je upućen i na vojno-politički kurs, nakon čega je postao desetar u Novskoj partizanskoj četi.[1]
Početkom 1942. godine se istakao kao bombaš u zauzimanju ustaškog uporišta u Budimlić Japri, kod Oštre Luke. Nalazio se tada u grupi bombaša, koja je pod zaštitom mitraljeske vatre, dopuzala do neprijateljskih rovova, nakon čega je bacio bombe i uskočio u neprijateljski rov. Kako je u rovu još bilo živih ustaša, Mirko ih je sa borcima iz grupe pobio, čime je znatno doprineo zauzimanju ovog ustaškog uporišta. Marta 1942. godine ova četa je ušla u sastav Udarnog bataljona i otišla u centralnu Bosnu, dok je Mirko sa svojom desetinom ostao na terenu. Kasnije je njegova desetina je poslužila kao jezgro za formiranje Druge novske partizanske čete, čiji je Mirko bio komandi.[1]
U leto 1942. godine njegova četa je vodila višednevne borbe s brojnijim nemačkim i ustaškim snagama, uspešno odolevajući njihovim napadima. Mirko je tada odabrao nekoliko boraca, s kojim se provukao u pozadinu neprijatelja i napao Komandu ustaškog bataljona, što je izazvalo paniku kod neprijatelja i prinudilo ga na povlačenje. Prilikom napada na Bosanski Novi, u leto 1942. godine, borci Mirkove čete su bez teškog naoružanja, naoružani samo puškama i bombama, jurišali na oklopni voz u Urijama, na ulazu u Bosanski Novi.[1]
Oktobra 1942. godine kada je formirana Šesta krajiška udarna brigada, Mirkova četa je ušla u njen sastav. Oktobra 1943. godine Mirko je bio postavljen najpre za zamenika komandanta, a potom za komandanta Trećeg bataljona Šeste krajiške brigade. Poginuo je 19. decembra 1944. godine, u blizini sela Busovača, kod Zenice, u borbi njegovog bataljona protiv nemačko-ustaških snaga, koje su štitiele komunikaciju Sarajevo—Bosanski Brod.[2]
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference
uredi- ^ a b v g Narodni heroji 1982, str. 308.
- ^ a b Narodni heroji 1982, str. 309.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
