Milorad Dimanić
Milorad Dimanić Miloš (Vlasotince, 21. januar 1910 — Brod, kod Crne Trave, 21. maj 1944) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| milorad dimanić | |
|---|---|
 Milorad Dimanić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 21. januar 1910. |
| Mesto rođenja | Vlasotince, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 21. maj 1944. (34 god.) |
| Mesto smrti | Brod, kod Crne Trave, Kraljevina Bugarska |
| Profesija | stolarski radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1941. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| U toku NOB | načelnik štaba 22. srpske divizije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 9. oktobra 1953. |
Biografija
urediRođen je 21. januara 1910. godine u Vlasotincu, u siromašnoj zemljoradničkoj porodici. Po zanimanju je bio stolarski radnik. Od 1937. do 1940. bio je predsednik odbora strukovnih sindikata u Vlasotincu. Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1941. godine.
Miloš Dimanić je zajedno sa Sinišom Janićem organizovao partizanski ustanak 1941. godine u vlasotinačkom srezu. U toku leta iste godine učestovao je u napadu na stajkovačku fabriku metalnih proizvoda. Tom prilikom razoružali su stražara, zaplenili radio aparat i izvesnu količinu municije. Tih dana je primljen u Komunističku partiju Jugoslavije (KPJ).[1]
Sa grupom ilegalaca, 26. jula 1941, izvršio je diverziju na pruzi Beograd-Skoplje; 1. avgusta učestvovao je u drugoj, a 23. septembra 1941. i u trećoj diverziji na pruzi. U tim akcijama Milorad Dimanić je pokazao prisebnost i stručnost - za ovu priliku konstruisao je specijalnu papuču za obaranje vozova, koja je partizanima dobro poslužila.[1]
Učestvovao je u oslobađanju Vlasotinca 20. septembra 1941, kada je razoružano 30-40 žandarma i spaljena opštinska i sreska arhiva. Posle ovog napada sa grupom ilegalaca napušta Vlasotince. Pod njegovim rukovodstvom grupa izvodi akcije manjeg obima na desnoj obali Vlasine, a zatim, trećeg oktobra, ulazi u sastav Babičkog partizanskog odreda, u kome je postao desetar desetina.[1]
Sredinom decembra 1941, za vreme reorganizacije Babičkog partizanskog odreda, Milorad Dimanić je postao komandir Druge (Kruševičke ili Vlasotinačke) čete. Sredinom februara 1942. kao komandir Četvrte (Vlasotinačke) čete prešao je sa četom na područje okupirano od Bugara (južno od Vlasotinca). [1]
Komandant Babičkog partizanskog odreda postao je 28. avgusta 1942. godine, 1943. komandir čete i komandant bataljona, a u 1944. godini načelnik Pete brigade NOV I POJ. Poginuo je od Bugara na Korubama iznad sela Brod kod Crne Trave 21. maja 1944. godine, u času kada je trebalo da bude unapređen i primi dužnost načelnika Štaba Dvadeset druge divizije.[1]
Zbog vojničke sposobnosti i smisla za taktiku, pored svog partizanskog imena Miloš, od svojih ratnih drugova dobio je i nadimak "Kurjak". Zajedno sa Sinišom Janićem spada u najveće partizanske borce Vlasotinca.[1]
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 9. oktobra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
U drugoj polovini 20. i početkom 21. veka jedna fabrika metala u Vlasotincu je nosila njegovo ime.
Reference
uredi- ^ a b v g d đ Pavićević & Rakić 1986.
- ^ Narodni heroji 1982, str. 187.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
- Pavićević, Miodrag; Rakić, Hranislav (1986). Leskovački i vraski kraj, istorijsko-geografski pregled. Leskovac.
