Milenko Živanović
Milenko Živanović (Ratkovići, kod Srebrenice, 30. maj 1946) je general-potpukovnik Vojske Republike Srpske u penziji.
| Milenko Živanović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. maj 1946. |
| Mjesto rođenja | Ratkovići kod Srebrenice, SR BiH FNRJ |
| Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (?—1992) Vojska Republike Srpske (1992—1995) |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-potpukovnik |
| Komandant | Drinskog korpusa |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja |      |
Biografija
urediRođen je 30. maja 1946. u selu Ratkovići - Dučići, opština Srebrenica, od oca Vidoja i majke Obrenije. Pored njega roditelji su imali još troje djece. Oženjen je i ima dvije kćeri. Po nacionalnosti je Srbin. Krsna slava porodice je Sveti velikomučenik Georgije - Đurđevdan (6. maj) (prenesena iz Dučića).
Završio je osnovnu školu 1962. godine (prva četiri razreda u selu Ratkovići, 5. i 6. razred u Srebrenici, a 7. i 8. u Rogačici, Republika Srbija), Gimnaziju u Srebrenici 1966, Vojnu akademiju Kopnene vojske - smjer artiljerija 1970. u Beogradu i Zadru i Komandno-štabnu akademiju Kopnene vojske 1982. godine u Beogradu. Završio je kurs komandira komandnih baterija i kurs komandanata diviziona.
Proizveden je u čin potporučnika artiljerije 20. jula 1970. godine, a unaprijeđen u čin poručnika 20. jula 1973, kapetana 20. jula 1976, kapetana prve klase 20. jula 1979, majora 20. jula 1983, potpukovnika 20. jula 1988, pukovnika 4. novembra 1991. (vanredno), general-majora 10. jula 1993. (vanredno) i general-potpukovnika 12. jula 1995. godine (vanredno). Obavljao je dužnosti: komandir voda 1970-1971, Pula; komandir baterije 1971-1978, Karlovac; nastavnik u Artiljerijskom školskom centru 1978-1990, Zadar; načelnik štaba mješovitog protivoklopnog puka 1990-1991, Benkovac; komandant 557. mješovitog protivoklopnog puka 9. korpusa 1991-1992, Benkovac; načelnik artiljerije u Komandi 2. vojne oblasti 1992, Sarajevo; načelnik artiljerije u Glavnom štabu Vojske Republike Srpske 1992; komandant Drinskog korpusa 1. novembra 1992. do 13. jula 1995. Projektovao je i izgradio nastavni kabinet artiljerijskog pravila gađanja (nastavio inovaciono sredstvo sa kompleksnom nastavnom didaktičkom funkcijom), koji je instaliran u školskom centru u Zadru. Bio je član tima u izradi Artiljerijskog pravila gađanja.[1] Službovao je u garnizonima: Pula, Karlovac, Zadar, Benkovac, Sarajevo i Valjevo.
Učestvovao u odbrambenom ratu od 17. avgusta 1990. do 13. maja 1992. u Republici Srpskoj Krajini na dužnosti komandanta mješovitog protivoklopnog puka i u Republici Srpskoj na dužnosti načelnika artiljerije u Glavnom štabu Vojske Republike Srpske od 13. maja 1992. do 1. novembra 1992. i komandanta Drinskor korpusa od 1. novembra 1992. do 13. jula 1995. i na raspolaganju komandantu Glavnog štaba Vojske Republike Srpske od 13. jula 1995. do 21. novembra 1995. godine. Prilikom izvršenja posebnog zadatka deblokade i sprečavanja uništenja srpskog stanovništva u rejonu Goražda, 27. avgusta 1992. godine u selu Kukavice, opština Rogatica, teško je ranjen streljačkim oružjem iz muslimanske zasjede. Pogođen je u grudni koš sa četiri zrna, od toga jedno rasprskavajuće. Ostao je trajno nesposoban za vojnu službu kao ratni vojni invalid četvrte kategorije.[1]
Penzionisan je 31. decembra 1995. godine, kao trajno nesposoban, ratni vojni invalid 4. kategorije, posljedica ranjavanja u borbi. Poslije penzionisanja živi sa porodicom u Valjevu. Angažovan je u obnovi života u ratom uništenim srpskim selima srednjeg Podrinja. Dao je vidan doprinos u planiranju i izgradnji mosta na Drini (Bratunac - Ljubovija). Nastavio je da se bavi pčelarstvom obnavljajući u ratu uništeni roditeljski pčelinjak u rodnom mu selu Dučićima.[1]
Pojavio se kao svjedok odbrane pred Haškim tribunalom u procesu protiv Radovana Karadžića. Tokom svjedočenja je između ostalog izjavio: „Ponavljam, stoti put ću ponoviti. Mi smo tada bili u ratnom odnosu, dvije zaraćene strane. Ali nemojte mi u svakom pitanju podturati muslimanski narod. Shvatate li Vi da meni nikada muslimanski narod nije bio neprijatelj. Nikada, niti će ikad biti niti može biti“.[2]
Odlikovanja i priznanja
urediOdlikovan u JNA:
- Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima (1979),
- Orden Narodne armije sa srebrnom zvezdom (1986),
- Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima (1991),
- Orden za hrabrost
Odlikovan u VRS:
- Orden Karađorđeve zvijezde prvog reda.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b v Generali Republike Srpske 1992-2017: biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka: Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske: Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ Jungvirth, Goran (31. 10. 2013). „Živanović suočen sa svojom ulogom u Srebrenici”. Radio Slobodna Evropa. Pristupljeno 20. 11. 2019.