Milan Banjac
Milan Banjac (Drvar, 11. februar 1886 — Risovac, 16. jun 1941) bio je jerej SPC i paroh u Drvaru.[1]
Milan Banjac | |
|---|---|
| Datum rođenja | 11. februar 1886. |
| Mesto rođenja | Drvar |
| Datum smrti | 16. jun 1941. (55 god.) |
| Mesto smrti | Risovac |
Biografija
urediBogoslovsko- učiteljsku školu je završio u Prizrenu, a za đakona i sveštenika je rukopoložen 1910. rukopoložen u Banjoj Luci. Poslije toga je službovao u dvije parohije. Tokom Prvog svjetskog rata bio je utamničen u Aradu, a od 1918. do 1941. bio je paroh u Drvaru.[1] Odlikovan je orden Svetog Save V reda. Ustaše su ga, zajedno sa još tridesetak uglednih Srba iz Drvara, uhapsile 14. juna 1941.[2] Najprije su odvedeni u Bosanski Petrovac, pa 16. juna kod jedne pećine na Risovoj gredi. Tu su svi ubijeni i bačeni u pećinu. Preživjeli svjedoci su pričali da su Milana Banjca najviše mučili.[3] Odrezali su mu ruke, uši i nos. Dok su mu sjekli nos i uši, gurali su mu odsječene dijelove i govorili „Liži pope, tvoju pasju krv“. Zajedno sa njima u istu jamu je tada bačen i sveštenik Milan Golubović.
Na redovnom zasijedanju Svetog arhijerejskog sabora SPC, 20/07. maja 2003. godine, na predlog Episkopa bihaćko-petrovačkog, ubrojan je u sabor svetih sveštenomučenika Crkve Božije. Pomen sveštenomučeniku Milanu (Banjcu) Drvarskom je 26. maja/08. juna.
Reference
uredi- ^ a b „POSTRADALI SVEŠTENICI: Mučenička smrt od ustaškog noža”. Kurir. Pristupljeno 25. 1. 2022.
- ^ „POSTRADALI SVEŠTENICI: Mučenička smrt od ustaškog noža”. Vesti.rs. Pristupljeno 2023-01-20.
- ^ „[Projekat Rastko] Velibor V. Dzomic: Ustaski zlocini nad srpskim svestenicima (Stradanje srpskog svestenstva u NDH)”. www.rastko.rs. Pristupljeno 2023-01-20.
Literatura
uredi- Iz knjige Velibor Džomić Ustaški zločini nad srbskim sveštenicima, Izdavač: Svetigora
