Milan Andrejević
Milan Andrejević (Kraljevo, 24. novembar 1853 – Drač, 12. januar 1916) bio je pukovnik srpske vojske i ministar vojni.
| Milan Andrejević | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. novembar 1853. |
| Mesto rođenja | Kraljevo, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 12. januar 1916. |
| Mesto smrti | Drač, Albanija |
| Vojna karijera | |
| Vojska | Kneževina Srbija Kraljevina Srbija |
| Čin | pukovnik |
Biografija
urediMilan Andrejević je rođen u Kraljevu 24. novembra 1853. godine. Osnovnu školu je pohađao u Kragujevcu, a potom pet razreda gimnazije u Kragujevcu i Beogradu. Završio je IX klasu Artiljerijske škole u Beogradu 1874. godine, i to kao dvanaesti u rangu. Učestvovao je u srpsko-turskom ratu kao ađutant Valjevske brigade. Učestvovao je u borbama na Babinoj glavi i kod Velikog Izvora, oko Zaječara i kod Tešnice. Za pešadijskog potporučnika proizveden je 1874, za poručnika 1876, za kapetana druge klase 1880, a za kapetana prve klase 1883. godine. Major je postao 1887. godine, potpukovnik 1892, a pukovnik 1897. godine. Služio je u garnizonima u Beogradu, Požegi, Nišu i Valjevu.[1]
Od 1883. do 1885. bio je administrativni oficir Vojne akademije.[1] Milan Andrejević postavljen je 6. novembra 1890. godine za komandanta pitomaca Vojne akademije.[2] U srpsko-bugarskom ratu 1885. godine, komandovao je Drugim bataljonom Šumadijske divizije. Potom je, od 1886. do 1901. komandovao u nekoliko raznih pešadijskih bataljona, brigada i pukova. Tokom 1901. bio je referent i inspektor pešadije pri Ministarstvu vojnom. Od 1903. do 1907. godine komandovao je prvo Drinskom divizijskom oblašću, a potom Dunavskom divizijom i Moravskom divizijskom oblašću. Godine 1907. penzionisan je na sopstvenu molbu i preveden u rezervu.[1]
U aktivnu službu je vraćen u vreme Balkanskih ratova, tokom kojih se nalazio na čelu Šumadijske divizijske oblasti. U Prvom svetskom ratu predvodio je Drugu depoovsku komandu i bio je predsednik prekog vojnog suda. Tokom mirnodopskih perioda predavao je više predmeta na Vojnoj akademiji u Beogradu (1880-1885. i 1889-1890). Bio je vojni ministar u vladi Save Grujića (1903—1904). Poginuo je u Prvom svetskom ratu u albanskom gradu Draču, od bombe bačene iz neprijateljskog aviona.[1]
Odlikovan je Takovskim krstom II, III, IV i V stepena, Karađorđevom zvezdom III stepena, Ordenom Belog orla IV i V stepena, Ordenom Svetog Save II i III stepena, Medaljom za hrabrost i vojničke vrline, Srebrnom medaljom za revnosnu službu, spomenicama iz ratova 1876-78, 1885, 1912/13. i rumunskim Ordenom rumunske krune.[3]
Reference
uredi- ^ a b v g Srpski biografski rečnik. Knj. 1, A-B. Novi Sad: Matica srpska. 2004. str. 163. ISBN 86-83651-49-5.
- ^ Službeni vojni list, godina 10, broj 47-48, 20. novembar 1890. str. 1419-1420.
- ^ Srpski biografski rečnik. Knj. 1, A-B. Novi Sad: Matica srpska. 2004. str. 163—164. ISBN 86-83651-49-5.
