Marijan Blažejčik
Marijan Đorđe Blažejčik (polj. Marian Djordje Błażejczyk; Krupno, 1922 – 17. maj 2011) je bio poljski pravnik i oficir, inžinjer agronomije, profesor pravnih nauka, saradnik Instituta pravnih nauka Poljske akademije nauka i specijalista u oblastima prava Evropske unije i poljoprivrednog prava.
| Marijan Blažejčik | |
|---|---|
 Marijan Blažejčik sa pukovskom zastavom Jugoslovenske vojske | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1922. |
| Mesto rođenja | Krupno, Poljska |
| Datum smrti | 17. maj 2011. (88/89 god.) |
| Mesto smrti | , Poljska |
| Vojna karijera | |
| Vojska |  Jugoslovenska vojska u otadžbiniPoljska narodna armija |
| Čin | rezervni potpukovnik |
| Jedinica | Mlavski korpus - Gorski štab 69 |
| Učešće u ratovima | Drugi svetski rat |
U Drugom svetskom ratu je bio pripadnik Jugoslovenske vojske u Otadžbini i Poljske narodne armije, u kojoj je dostigao čin rezervnog potpukovnika.
Biografija
urediDrugi svetski rat
urediRođen je 1922. godine. U martu 1942. godine, krenuo je iz rodnog sela Krupno i našao se na železničkoj stanici u jednom poljskom selu, kada su nemačke okupacione snage zarobile sve koje su zatekli na tom mestu i odvele ih na prisilni rad u logoru kod Berlina, gde su radili na raščišćavanju ruševina od bombardovanja. Za vreme boravka u Berlinu, tvrdio je da je video Muzej bandita Draže Mihailovića sa izloženim delovima uniformi, oznaka i oružje pripadnika Jugoslovenske vojske u Otadžbini, kao i plakate-poternice za generalom Mihailovićem.
Maja 1942. godine, Blažejčik je vozom preko Beča, Zagreba i Beograda upućen na prinudni rad u Borski rudnik na teritoriji nemačke vojne uprave u Srbiji,. Potom je smešten u logor kod Žagubice, gde su poljski zatočenici gradili prugu. Vremenom su dobili privilegiju da se van radnog vremena slobodno kreću po varoši, tako da su Blažejčik i drugi u lokalnoj žagubačkoj kafani Poslednji groš došli u kontakt sa ilegalcima Jugoslovenske vojske u Otadžbini. Oko 300 poljskih radnika je tada prebeglo u Homoljsku brigadu Mlavskog korpusa JVuO, a kada su svi pristigli formirana je Poljska brigada. Oficiri Mlavskog korpusa su radio vezom obavestili poljsku vladu u Londonu o ovome, pa su avionima na Homolje spušteni poljski oficiri kako bi komandovali Poljskom brogadom.
Usled nedostatka hrane, Poljska brigada je rasformirana krajem 1943. godine, a njeni pripadnici su raspoređeni po drugim korpusima. Tako je Blažejčik sa 11 Poljaka došao u Ravaničku brigadu Ivankovačkog korpusa. Učestvovao je u borbama protiv partizana na Jastrepcu (gde je ranjen u nogu), Kopaoniku i Bukoviku, kao i razoružavanju nemačkih garnizona u Ravnoj Reci i Senjskom Rudniku.
Nakon ulaska Crvene armije u Srbiju, oktobra 1944. godine, pripadnici Jugoslovenske vojske u Otadžbini su ih najpre srdačno dočekali, ali su zatim Crvenoarmejci dobili naređenja da ih zarobe. Tako se desilo i sa Ravaničkom brigadom, čiji su pripadnici predati partizanima i streljani u Ćupriji, dok su Poljaci iz brigade mobilisani u Crvenu armiju i na proleće 1945. godine vraćeni u Poljsku. Blažejčik je tamo dočekan kao ratni heroj i priznate su mu ratne zasluge u redovima JVuO, a i odlikovan je Krstom hrabrosti.
Posleratna karijera
urediNastavio je vojnu službu, završio I klasvu kadeta Vojne akademije Poljske armije i 1947. godine postao komandant 58. pešadijskog puka u Ostrodi. Napustio je vojsku 1951. godine sa činom rezervnog majora. Kasnije je napredovao u čin rezervnog potpukovnika.[1]
Po napuštanju vojne službe, upisao se na studije poljoprivrede i postao inženjer agronomije. Zatim je studirao privredno i međunarodno pravo, na kojem je doktorirao. Radio je kao profesor Instituta pravnih nauka Poljske akademije nauka. Bio je predavač na akademiji za dijasporu u mestu Čenstohova, Višoj školi narodne privrede u Kutnom i Akademiji humanističkih nauka i ekonomije u Lođu, a držao je predavanja u Kostariki, Meksiku, Španiji i SAD. Njegovi radovi su objavljivani i u časopisu Anali Pravnog fakulteta u Beogradu.[2] Od 1973. do 1980. godine je bio u dva mandata (prvog i drugog saziva) član Zakonodavnog veća Saveta ministara i predsednika Saveta ministara Poljske. Govorio je poljski, srpski, španski, francuski i engleski jezik.
Odlikovanja
uredi
Krst hrabrosti (Poljska).
Reference
uredi- ^ „Intervju: dr Marjan Blažejčik”. Pogledi. 264. decembar 2004.
- ^ Blažejčik, Marijan (1977). „Pravni oblici kooperacije između podruštvljenih poljoprivrednih jedinica i individualnih poljoprivrednih proizvođača” (PDF). Anali Pravnog fakulteta u Beogradu. 25: 717—736.
