Lovro Iločki
Lovro Iločki (mađ. Újlaki Lőrinc) je bio ugarski velikaš, herceg iločki (između 6. avgusta i 3. septembra 1459 — između 25. maja i 15. juna 1524), mačvanski ban (1477–1492), beogradski ban (1511–1513), član kraljevske dvorske komore (oko 1516) i državni sudija (1517–1524). Kao i njegov otac, spadao je u redove najmoćnijih slavonskih velikaša krajem 15. i početkom 16. veka.
| Lovro Iločki | |
|---|---|
 Epitaf Lovre u crkvi Svetog Jovana Kapistrana u Iloku. | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Lovro Iločki |
| Datum rođenja | pre 1460. |
| Mesto rođenja | Ilok, Ugarska |
| Datum smrti | 1524. |
| Mesto smrti | Ilok, Ugarska |
| Porodica | |
| Supružnik | Katarina Pongrac, Magdalena Bakoš |
| Potomstvo | sin (umro mlad) |
| Roditelji | Nikola Iločki Doroteja od Gornje Lendave |
| Dinastija | Iločki |
| Mačvanski ban | |
| Period | 1477–1492. |
| Prethodnik | Matija Morovićki |
| Naslednik | nema |
| Beogradski ban | |
| Period | 1511–1513. |
Biografija
urediLovro je bio sin Nikole Iločkog i Doroteje . U izvorima se prvi put javlja 1460. godine. Sledeći put se u izvorima sreće 1471. godine u testamentu svoga oca. Nasledio je sva njegova nepokretna dobra. Nakon smrti ugarskog kralja Matije Korvina (1490) ima više podataka o Lovru. On je tada stao na stranu slavonskih velikaša koji su podržavali Matijinog nezakonitog sina Ivaniša. Kada je za ugarskog kralja izabran Vladislav II, Lovro prelazi na stranu svetorimskog cara Maksimilijana I. Zahvaljujući savezništvu sa vranskim priorom i jajačkim banom Bartolom Berislavićem, Lovro je postao najopasniji kraljev protivnik. Savremenici su ga optuživali da šuruje sa Turcima i podstiče njihove provale u Slavoniju. Krajem 1494. godine izbio je rat, te je transilvanijski vojvoda Bartol Dragić opseo Ilok. Kralj svečano ulazi u grad 21. decembra. Lovro je tražio da se njegova stvar rešava na ugarskom saboru. Kralj je odbio. Lovro se morao pokoriti, a krivcu je prebacivao na Berislavića. Odlukom Državnog veća, vraćena su mu sva dobra 1496. godine. Uslov je bio da ih prepiše državi, ukoliko umre bez naslednika. Godine 1500. Lovro je pisao papi Aleksandru VI tražeći od njega da se kanonizuje Jovan Kapistran. Sam je dao novac za podmirenje troškova procesa. Godine 1493. sklopio je ugovor sa Stefanom Zapoljom o uzajamnom nasleđivanju porodičnih imanja, ukoliko jedan od njih dvojice umre bez muških naslednika. Zbog toga je Jovan Zapolja kasnije tražio njegovu baštinu.
Lovro se ženio dva puta: prvi put sa Katarinom, ćerkom Jovana Pongraca. Sa njom je imao sina koji je ubrzo umro. Drugi put oženio je Magdalenu Bakoš. Sahranjen je u franjevačkoj crkvi u Iloku. Na nadgrobnoj ploči je natpis: HIC EST SEPVLTVS ILLVSTRIS D[OMI]N[V]S LAVRE[N]CIVS DVX DE WIILAK FILI[VS] OLIM SERENISSI[MI] D[OMI]NI NICOLAI REGIS BOZNE VNA CVM CO[N]SORTE SVA D[OMI]NA KATHERINA [… PONG]RACZ QVI OBIIT AN[N]O MCCCCC[XXIV] (Ovde je pokopan znameniti gospodin, herceg Lovro Iločki, sin pokojnog presvetloga bosanskog kralja Nikole, zajedno sa svojom suprugom, gospođom Katarinom Pongrac, koji je preminuo 1524. godine). Njegovom smrću izumrla je porodica Iločkih.