Legat Ljubice Jovičić-Stančić
Jedan korisnik upravo radi na ovom članku. Molimo ostale korisnike da mu dopuste da završi sa radom. Ako imate komentare i pitanja u vezi sa člankom, koristite stranicu za razgovor.
Hvala na strpljenju. Kada radovi budu završeni, ovaj šablon će biti uklonjen. Napomene
|
Legat Ljubice Jovičić-Stančić je reprezentativna zbirka kulturnih i materijalnih dobara koje je darodavac zavještao Muzeju Semberije u Bijeljini.
| Legat „Ljubice Jovičić-Stančić” | |
|---|---|
| Muzej Semberije | |
| Osnivanje | 2005. |
| Lokacija | Bijeljina Republika Srpska, Bosna i Hercegovina |
| Vrsta | Legat |
O darodavcu
urediRođena 1922. godineu jednoj od nastarijih i najuglednijih porodica u Bijeljini, Ljubica Jovičić djetinjstvo i ranu mladost provodi u rodnom gradu, pohađajući prvo Žensku osnovnu školu, a zatim Gimnaziju. Po okupaciji, u 7. razredu gimnazije napušta Bijeljinu i odlazi u Beograd gdje je 1942. godine maturirala i provela ostatak rata. Studije prava započinje u Beogradu, a završava ih u Sarajevu 1950. godine. Poslije dugogodišnje karijere u Okružnim privrednim sudovima u Sarajevu i Beogradu, 1969. godine, kao predstavnik Bosne i Hercegovine, Ljubica Jovičić-Stančić postaje član Vrhovnog privrednog suda Jugoslavije. Od 1974. je član Saveznog Vrhovnog suda gdje ostaje do penzije 1985. godine. U to vrijeme je bila jedna od tri žene u svijetu koje su bile članice Vrhovnih sudova svojih zemalja. Preminula je u Beogradu juna 2006. godine.[1]
O legatu
urediZajedno sa suprugom Borislavom Stančićem (1921-1995), rodom iz Dvorova kod Bijeljine), Ljubica Jovičić tokom cijelog života, ostaje neobično privržena svom rodnom gradu i velikoj porodici čiji su se članovi vremenom rasuli po cijelom svijetu. Zahvaljujući tome, kao i želji da se malobrojni predmeti koji su preživjeli dva svjetska rata sačuvaju za buduća pokoljenja, davne 1980. godine nastaje njena prva donacija Muzeju Semberije. Novim poklonima iz 1998. i 1999. godine Ljubica Jovičić-Stančić upisuje se u istoriju Muzeja kao velika legatorka. Broj preuzetih raznovrsnih upotrebnih i ukrasnih predmeta i bibliotečkih jedinica prelazi osam stotina.[1]
Prezentacija sto pedeset odabranih eksponata iz legata Ljubice Jovičić-Stančić dio je stalne istorijske postavke od 2005. godine i predstavlja dragocjeno svjedočanstvo kulturne istorije šireg geografskog i društvenog miljea u dugom periodu od kraja 19. do kraja 20. vijeka.[1]
