Kuća Simića u Kruševcu

Kuća Simića u Kruševcu je kulturno dobro od velikog značaja, nastala je početkom 19. veka i nalazi se u strogom centru grada u Zakićevoj ulici.

Kuća Simića u Kruševcu
Kuća Simića u Kruševcu
Opšte informacije
Mesto	Kruševac
Država	Srbija
Tip kulturnog dobra	Spomenik kulture od velikog značaja
Nadležna ustanova za zaštitu	Zavod za zaštitu spomenika kulture
www.zavodkraljevo.rs

Istorija

Tabla sa natpisom.

Kuća Simića spada u najstarije građevine u Kruševcu. Iako nema pouzdanih podataka o tačnom vremenu njenog nastanka po stilskim odlikama se pretpostavlja da je građena na samom kraju 18. ili početkom 19. veka, pre 1833. godine kada je Kruševac oslobođen od Turaka. Izuzev arhitektonskih vrednosti, značajna je i za kulturnu istoriju grada. Smatra se da je najpre bila vlasništvo Selim-bega i Osman-bega, pod nadimcima Zeka i Smaka, braće Frenčević, a potom Stojana Simića, prvog starešine tek oslobođene varoši koji ju je dobio od svoga kuma Miloša Obrenovića. U ovoj kući je dogovorena 1835. godine Miletina buna kojom je ograničena vlast kneza Miloša. Kasnije je menjala svoju namenu, spoljni i unutrašnji izgled u zavisnosti od vlasnika. Godine 1951. je adaptirana za potrebe novoosnovanog muzeja zbog čega je među Kruševljanima bila poznata kao „Mali muzej”. Ponovnom sanacijom 2007—2008. Narodni muzej je dobio prostor za realizaciju postavke koja ima za cilj da kroz izložen nameštaj i pokućstvo prikaže porodični život u kruševačkoj varoši u prvim decenijama 20. veka.

Izgled

Kuća Simića

Kuća je spratna sa produžnim tremom u prizemlju i na spratu oslonjenim na stubove dok je sa naspramne strane ugaoni trem. Prizemlje je građeno lomljenim kamenom, a spratni deo je građen bondrukom i čatmom. Prizemni prostor je imao ekonomsku namenu dok je sprat bio stambeni. Kao jedna od najstarijih zgrada Kruševca kuća Simića predočava izgled čaršije prve polovine 19. veka.

Enterijer

Gornji sprat, koji služi kao muzej, sastoji se od devojačke sobe, trpezarije, salona i hodnika. U devojačkoj sobi, na spratu, se u uglu nalazi toaletni deo sa bokalom, lavorom i peškirom, kutijom za sapun, a preko puta mašina za šivenje kojom se u to vreme svaka devojka trudila da ovlada kibicujući kroz prozor na varoškoj kaldrmi kakvog oficira, trgovca ili činovnika iz boljih kuća. Trpezarija je pod uticajem stranaca postajala deo enterijera srpske građanske kuće, a u trpezariji Kuće Simića se nalazi kanaba sa kraja 19. veka, kredenac sa pokućstvom od porcelana, staklarije, srebrnine i rozental šolje. Zidni satovi, lampe, okviri za slike i svećnjaci stižu u to doba u Srbiju iz austrougarskih i drugih evropskih zemalja. U salonu je prostrt pirotski ćilim, a na zidu portreti Radoslava Dunjića, bana Dunavske banovine, kruševačkog advokata i supruge Ljubice. Salonska garnitura je dospela u Kruševac 1895. godine kao miraz. U hodniku su izloženi muški i ženski kostimi. Ana Obrenović je prva uvela evropske elemente u ženski kostim kao što je Viktorija Hanoverska prva obukla belu venčanicu i tako postala rodonačelnik mode „venčanja u belom” na Zapadu koja se proširila po svetu i u Kini. Postavka muzeja se povremeno menja kako bi se izložilo hiljadu fotografija, dokumenata i predmeta iz tog doba.

Galerija

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Spoljašnje veze

• Republički zavod za zaštitu spomenika kulture Beograd
• Nepokretna kulturna dobra
• Lista spomenika