Kraljevina Tavolara
Kraljevina Tavolara (ital. Regno di Tavolara) bila je mala nezavisna država, koja je postojala u XIX i XX veku na ostrvu Tavolara. Vladarska porodica Bertoleoni, bila je jedna od manjih kraljevskih porodica u svetu, koja je vladala ovom kraljevinom. Trenutno, teritorija Tavolare je de fakto deo Italije, iako zvanično akt o aneksiji nikad nije donet.
| Kraljevina Tavolara Regno di Tavolara | |
|---|---|
 Zastava
 Grb
| |
 | |
| Glavni grad | La Punta del Kanone |
| Službeni jezik | sardinski, italijanski |
| Vladavina | |
| Istorija | |
| | |
| Geografija | |
| Površina | |
| — ukupno | 5 km2 |
| Stanovništvo | |
| — 1962. | 57 |
| — gustina | 11,4 st./km2 |
| Privreda | |
| Ostale informacije | |
| Vremenska zona | UTC +1 |
Ostrvo se nalazi severoistočno od Sardinije. Ima površinu od 5 km² i populaciju od 57 stanovnika. Osim jedinog naselja La Punta del Kanone[1], na ostrvu se nalazi i vojna baza NATO-a.
Istorija
urediGodine 1836. kralj Sardinije Karlo Albert napravio je zvaničnu državničku posetu ostrvu i njenom monarhu Đuzepeu Bertoleoniju[2]. Đuzepe je umro 1845. godine i vlast je preuzeo njegov sin Paolo, koji je postao kralj Paolo I. Prilikom krunisanja, saopšetno je da je britanska kraljica Viktorija priznala suverenitet kraljevstva.[3]
Za vreme postojanja Kraljevstva Tavolara, ona nije uključena u jedinstvenu Italiju. Tokom vladavine vlade Kraljevine Italije, Paolo je platio 12.000 funti za zemljište na severoistočnom rtu ostrva kako bi izgradio svetionik, koji je postao funkcionalan 1868. godine[4][5]. Suverenitet ostrva Tavolara potvrđena je i 1903. godine kad je kralj Italije Viktor Emanuel III potpisao ugovor o prijateljstvu Kraljevine Italije sa Kraljevinom Tavolara[6].
Posle smrti Paola I, 1886. godine[7] strana štampa je izveštavala o tome da je ostrvo postalo republika. Njujork tajms je, u jednom od svojih članaka, opisao vladu Tavolare sa predsednikom i odbor od šest članova koje se bira glasanjem[8]. Ostali mediji tog vremena su izveštavali o planiranim trećim predsedničkim izborima Tavolare 1896. godine[9][10]. Međutim, polovinom XX veka, sve ove informacije su osporene i smatralo se da su zasnovane samo na glasinama[11].
Gubitak nezavisnosti
urediTreći kralj Tavolare bio je Karlo I. Nakon njegove smrti 1928. godine zamenio ga je njegov sin, Paolo II[12]. Međutim, kralj Paolo II je otišao u inostranstvo, a na svoje mesto postavio svoju tetku Mariandželu. Kraljica Mariandžela umrla je 1934. godine, a vlast na ostrvu preuzima Kraljevina Italija[13].
Nakon ovog događaja, Paolo II je i dalje tvrdio da kraljevina postoji, s obzirom da on i dalje bio zakoniti vladar ostrva. Godine 1962. Paolo II je umro, a na ostrvu je iste godine izgrađena NATO baza i time je okončana nezavisnost ostrva.
Sin Paola II bio je Karlo II i takođe se nazivao kraljem Tavolare. Njegov sin je Tonino Bertoleoni, ima italijansko državljanstvo i vodi restoran na ostrvu. I on se naziva kraljem ostrva. Politički, ostrvo u interesu spoljnih odnosa, predstavlja knez Ernesto Jeremija sa Tavolare, koji živi u gradu La Specija u Liguriji i koji je napisao istoriju ostrva[14].
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Meissner, Hans Otto (1963). Unknown Europe. trans. Florence and Isabel McHugh. London and Glasgow: Blackie & Sons. str. 27—.
- ^ Wallechinsky, David and Amy Wallace (2005), The New Book of Lists, pp 383—384. ISBN 978-1-84195-719-7.
- ^ Liven, Ido (31. 5. 2008). „The island realm of an `ordinary’ king”. Toronto Star (na jeziku: engleski). Pristupljeno 16. 6. 2024.
- ^ „La République de Tavolara”. A travers le monde aux pays inconnus. Paris: Librairie Hachette. 1896. str. 176.
- ^ «Notice to Mariners», London Gazette, Aug 28, 1868, p 4734
- ^ «Tiny Republic Signs Treaty», Atlanta Constitution, Nov 22, 1903, p10
- ^ «E morto il Re!» La Sardegna, June 8, 1886, p 1
- ^ „Smallest State in the World” (PDF). New York Times. 19. jun 1896. str. 6.
- ^ «Tiny Nation to Vote: Smallest Republic in the World to Hold a Presidential Election», Lowell Daily Sun, Sep 17, 1896
- ^ «Nation of 55 People: Republic of Tavolara in Its Third Presidential Campaign» Boston Globe, Jan 10, 1897, p 34
- ^ Meissner, Hans Otto (1963). Unknown Europe. trans. Florence and Isabel McHugh. London and Glasgow: Blackie & Sons. str. 23—.
- ^ „Tavolara's King Dies; Ruled Tiniest Realm; Charles Bartoleoni Was Monarch of Small Island Off Sardinia's Coast”. New York Times. 1. februar 1928. str. 27. Pristupljeno 7. septembar 2009.
- ^ «Italy Gets Queen’s Island of Tavolara», Hartford Courant, July 9, 1934, p 15
- ^ Geremia, Ernesto Carlo, and Gino Ragnetti (2005), Tavolara — l’Isola dei Re. ISBN 978-88-425-3441-9.
Literatura
uredi- Meissner, Hans Otto (1963). Unknown Europe. trans. Florence and Isabel McHugh. London and Glasgow: Blackie & Sons. str. 27—.
- „La République de Tavolara”. A travers le monde aux pays inconnus. Paris: Librairie Hachette. 1896. str. 176.
- Meissner, Hans Otto (1963). Unknown Europe. trans. Florence and Isabel McHugh. London and Glasgow: Blackie & Sons. str. 23—.
Spoljašnje veze
uredi- (jezik: engleski) Tavolara Island, Sardinia Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. maj 2013)
- Zastava Tavolare
