Krajinski partizanski odred
Krajinski narodnooslobodilački partizanski (NOP) odred formiran je 1. avgusta 1941. godine na ataru Šuljevac kod Metriša, južno od Negotina, jačine 15 boraca, sa 2 puške, 3 pištolja i 5 bombi.
Krajinski partizanski odred | |
---|---|
Postojanje | 1. avgust – 5. oktobar 1941; leto 1942 – 15. jun 1943. |
Jačina | Septembar 1941: 158 vojnika i oficira[1] |
Deo | NOVJ |
Angažovanje |
Borbena dejstva
urediNoću 16/17. avgusta 1941. razoružao je žandarmerijske posade na železničkim stanicama Rajac, Tamnič i Brusnik i zaplenio 12 pušaka i oko 500 metaka. Noću 21/22. avgusta napao je sresko mesto Salaš i stvorio slobodnu teritoriju koja se širila od Salaša prema Negotinu i Zaječaru. Nakon što je ojačao na 158 boraca, odred je 22. septembra napao Krajinsko-homoljsko-porečki četnički odred u selu Crnajki. Združeni odred četnika i žandarma napao ga je 29. septembra na istočnim padinama Deli Jovana i razbio kod sela Sikola. Oko 500 nemačkih vojnika i četnički Krajinski i Timočki odred okružili su ga i gotovo uništili 5. oktobra u rejonu Lija Glava na južnim padinama Deli Jovana. Nakon toga je preostala samo grupica od 6 ljudi. Većinu zarobljenih partizana Nemci su povešali u Boru.[1]
Obnovljeni odred
urediLeti 1942. godine, Okružni komitet KPJ za Zaječar je od preživelih boraca i delova Timočkog partizanskog odreda formirao novi Krajinski odred sa 40 ljudi, koji je dejstvovao na području od sela Rgotine do Donjeg Milanovca. Često je vodio borbe sa četnicima i žandarmima u rejonu Majdanpeka i Borskog rudnika. Grupa boraca odreda je 5. februara 1943. upala u Bor i zapalila nemačke magacine tečnog goriva. Odred je 15. juna 1943. ušao u sastav Timočkog partizanskog bataljona, koji je kasnije prerastao u Zaječarski partizanski odred „Milenko Brković Crni“, koji je 11. marta 1944. godine preimenovan u Devetu srpsku brigadu NOVJ.[1]
Borci Krajinskog partizanskog odreda i njihovi pomagači − Fotogalerija
uredi-
Sreten Vučković
-
Srbislav Srba Bešir
-
Jovan Milojević Šane
-
Jovan Trujić
-
Jovan Dinkić
-
Jeremija Ilić Jegor
-
Jovan Dinić
-
Ilija Ranković
-
Dušanka Milošević
-
Dragomir Milosavljević Grinka
-
Dragoljub Milinčić
-
Dobrivoje Nedeljković Done
-
Dobrila Radosavljević Stara
-
Branko Perić
-
Dobrila Mirčić
-
Divna Cvetković
-
Božidar Stojanović
-
Branko Cenković
-
Boža Đorđević
-
Bora Radojević
-
Bora Ilić Micinjak
-
Mariola Petrović
-
Radomir Nedeljković
-
Miomir Radosavljević Piki
-
Stanoje V. Stanojević
-
Boža Ilić
-
Petar Đulaković
-
Ljubomir Golubović Vidra
-
Ljubomir Nikolić Dilga
-
Radovan Dudić
-
Radomir Živanović Baja
-
Ratko Nedeljković Čiča
-
Savo Dragojević
-
Stefanija Mihajlović
-
Stojan Stević
-
Stojan Krestić
-
Voja Milenković
-
Vladimir Zlatojević
-
Vojislav Stanisavljević
-
Vukašin Jakovljević
-
Života Blagojević
-
Živojin Petkanić
-
Svetolik Đorđević Tola
Reference
urediLiteratura
uredi- Vojna enciklopedija (knjiga četvrta). Beograd 1972. godina.