Kasni period starog Egipta

Kasni period starog Egipta je naziv za poslednji period istorije starog Egipta u kome je Egipat postojao kao samostalna država pod domaćim vladarima.

Za početak se uzima kraj trećeg prelaznog perioda, odnosno oslobađanje od kušitske i asirske vlasti sredinom 7. veka p. n. e. Često se navodi kao „poslednji veliki trzaj“ jedne velike civilizacije, odnosno vreme kada je Egipat poslednji put pokušao steći svoju nekadašnju veličinu i važnost. Za taj period je takođe karakteristično sve čvršće ekonomsko povezivanje, a kasnije politički savezi i kulturna razmjena s grčkim svetom.

Egipat je 525. p. n. e. pao pod vlast Persijskog carstva i pod njim ostao sve do ustanka 404. p. n. e. kada je vraćena samostalnost. Tada se izređalo nekoliko domaćih dinastija i vladara do 343. p. n. e. kada su Persijanci ponovno preuzeli vlast. Godine 332. p. n. e. je Egipat bez otpora osvojio Aleksandar Veliki, pripojio svom carstvu i upravo se taj datum često navodi kao kraj kasnog perioda i početak helenističkog perioda u Egiptu. Nekoliko godina kasnije Egipat stiče samostalnost, ali pod stranim makedonskim vladarima iz ptolemejidske dinastije koji zastupaju vlastitu helenističku kulturu i običaje. Ta je samostalnost završila 30. p. n. e. aneksijom Egipta rimskoj državi.