Istočno hrišćanstvo
Istočno hrišćanstvo je opšti termin koji označava sve crkve hrišćanskog Istoka. U najširem opsegu pojam obuhvata sve hrišćanske zajednice Istočnog sveta, a u istorijskom kontekstu se prvenstveno odnosi na crkve koje su ponikle u istočnim, odnosno grčkim (helenističkim) oblastima Rimskog carstva,[1] odnosno crkve koje su se tokom vremena razvile na prostorima Bliskog istoka i istočne Evrope. Pojam obuhvata: vaseljensku Pravoslavnu crkvu, miafizitske orijentalno-pravoslavne crkve, drevnu Crkvu Istoka i njene naslednice, zatim nekadašnju Drevnu maronitsku crkvu i potonje istočne katoličke crkve, kao i druge crkve hrišćanskog Istoka.
Često se koristi u paru sa terminom zapadno hrišćanstvo, kojim se označavaju tradicije hrišćanskog Zapada.
Vidi još
urediReference
urediLiteratura
uredi- Linč, Džozef H. (1999). Istorija srednjovekovne crkve. Beograd: Clio.
- Meyendorff, John (1989). Imperial unity and Christian divisions: The Church 450-680 A.D. The Church in history. 2. Crestwood, NY: St. Vladimir's Seminary Press.
- Majendorf, Džon (1997). Imperijalno jedinstvo i hrišćanske deobe: Crkva od 450. do 680. godine. Kragujevac: Kalenić.