Zefir (grč. Ζέφυρος, lat. Zephyrus) je bog zapadnog vetra.[1]

Zefir i Flora Vilijam Adolf, 1875

Mitologija

uredi
 
Kula vetrova

Roditelji Zefira su bili titan Astrej i boginja praskozorja i jutarnjeg rumenila neba, Eos.

Zefir je bio najblaži od svih vetrova i donosio je vlagu, pa su ga ljudi smatrali zaštitnikom biljaka. U mitovima je Zefir imao važnu ulogu u smrti spartanskog mladića Hijakinta. Na igrama je Zefir podigao disk Apolona koji je nošen vetrom udario u glavu mladića Hijakinta. Zefir je to učinio iz ljubomore, jer je Hijakint prezreo njihovo prijateljstvo.

Zefir se pominje i kao sluga boga ljubavi Erosa iz priče o Erosu i Psihi.

Zefirovim imenom se, pored zapadnog vetra, nazivao i zapad uopšte, a Rimljani su ga nazivali njegovim prvobitnim latinskim imenom Favonije.

Kao i likovi svih sedmoro braća i on je prikazan na „kuli vetrova“ u Atini.

Reference

uredi
  1. ^ Zamarovski 1985, str. 337.

Literatura

uredi
  • Zamarovski, Vojteh (1985). Junaci antičkih mitova: Leksikon grčke i rimske mitologije. Zagreb. 

Spoljašnje veze

uredi