Žudojevići
Žudojevići su naseljeno mjesto u opštini Bileća, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 1991. u naselju je živjelo 17 stanovnika. Na popisu stanovništva 2013. godine, prema podacima Agencije za statistiku Bosne i Hercegovine popisano je 15 stanovnika.[1]
Žudojevići | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština | Bileća |
| Stanovništvo | |
| — 2013. |  15 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 47′ S; 18° 25′ I / 42.79° S; 18.41° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
  Žudojevići Žudojevići na karti Bosne i Hercegovine | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 59 |
Geografija
urediNalazi se na oko 550 metara nadmorske visine, površine 3,33 km2, udaljeno oko 16 kilometara od opštinskog centra. Pripada mjesnoj zajednici Bileća. Razbijenog je tipa. Smješteno je na kraškoj zaravni u podnožju kose Rogošine. Najviša kota je Malinska gradina (721 metara nadmorske visine). Na području sela izvire Malinski potok.[2]
Stanovništvo se uglavnom bavi stočarstvom. Đaci su pohađali osnovnu školu u selima Mosko i Podvori (opština Trebinje). U ataru postoji groblje, a najbliža crkva je u manastiru Dobrićevo. Selo je elektrificirano krajem 1991. godine. Sa izvora Malina 2018. sproveden je vodovod. Kroz atar prolazi magistralni put Bileća-Trebinje.[3]
Istorija
urediU dubrovačkim izvorima, 1419. u Malini se pominju vlasi Maleševci. Prema defteru iz 1475/1477. vlasi katunara Radana Novakovića imali su zimovalište u mjestu zvanom Maline. Da su u Žudojevićima, čijem ataru pripada uvala Malina, bili naseljeni vlasi Maleševci svjedoče srednjovjekovni stećci i ostaci crkve koja se naziva Maleševka, a koja je bila posvećena Svetom Ignjatiju Bogonoscu. Prema predanju, crkvu je podigao vojvoda Maleš, a porušena je u turskom periodu. Oko crkve i u njenim zidovima nalaze se stećci, a unutar crkve je stećak u obliku ploče, na kojem je uklesano da pod njim počiva protopop Obrad Maleševac.[2] U Žudojevićima je sačuvana i srednjovjekovna nekropola, sa oko 40 stećaka, kao i antropomorfni kameni krst ukrašen reljefom sa motivima konjanika sa kopljem, ratnika sa lukom, dviju životinja i povorke jelena. Krst je datovan u XV vijek, po čemu se, uz podatke iz dubrovačkih izvora s kraja XIV vijeka, može pretpostaviti da je crkva u Žudojevićima nastala krajem XIV ili u XV vijeku.[3]
Stanovništvo
urediSelo je 1879. popisano kao Žudavica, a imalo je pet domaćinstava i 47 stanovnika (pravoslavci); 1910. Žudojevići - 91 stanovnika; 1948. - 54; 1961. - 28; 1991. - 17; 2013. - tri domaćinstva i 15 stanovnika (Srbi). U selu živi porodica Đajić, koja slavi Mratindan. Početkom HH vijeka u selu je bila nastanjena i porodica Kapor (krsna slava Jovanjdan). Prema porodičnom predanju, Đajići su se doselili oko 1750. iz Korjenića (istočna Hercegovina). Smatraju da su se ranije nazivali Sokolovići, te da potiču iz sela Očinići kod Cetinja (Crna Gora).[2] U Drugom svjetskom ratu stradala su dva civila.
| Nacionalnost[4] | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
| Srbi | 17 | 24 | ||
| ostali i nepoznato | 1 | |||
| Ukupno | 17 | 25 | ' | ' |
| Demografija[4] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1879. | 47 | |
| 1910. | 91 | |
| 1948. | 54 | |
| 1961. | 28 | |
| 1971. | 23 | |
| 1981. | 25 | |
| 1991. | 17 | |
| 2013. | 15 | |
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Preliminarni rezultati Popisa stanovništva, domaćinstava i stanova u Bosni i Hercegovini 2013, Agencija za statistiku BiH, Sarajevo, 5. 11. 2013.” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 23. 11. 2018. g. Pristupljeno 04. 05. 2019.
- ^ a b v Enciklopedija Republike Srpske. 3, D-Ž. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2020. str. 758. ISBN 978-99976-42-37-0.
- ^ a b Enciklopedija Republike Srpske. 3, D-Ž. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2020. str. 759. ISBN 978-99976-42-37-0.
- ^ a b Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
