Žlobin
Žlobin (blr. Жлобін; rus. Жлобин) je grad u istočnom delu Republike Belorusije, i administrativni centar Žlobinskog rejona Gomeljske oblasti. Najveći je grad u oblasti posle Gomelja i Mazira.
Žlobin Жлобін; Жлобин | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Belorusija |
Oblast | Gomeljska oblast |
Rejon | Žlobinski rejon |
Osnovan | verovatno tokom XV veka |
Status grada | od 3. jula 1925. |
Stanovništvo | |
Stanovništvo | |
— 2012. | 80.200 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 52° 54′ 00″ S; 30° 02′ 00″ I / 52.9° S; 30.033333° I |
Vremenska zona | UTC+3 |
Ostali podaci | |
Gradonačelnik | Genadij Aleksandrovič Suzdaljev |
Poštanski broj | 247210 |
Pozivni broj | +375 2334 |
Registarska oznaka | 3 |
Veb-sajt | |
Grad Žlobin |
Prema procenama za 2012. u gradu je živelo 80.200 stanovnika.
Geografija
urediŽlobin se nalazi u ravnici Gomeljskog Polesja na obalama reke Dnjepru, na oko 93 km severozapadno od administrativnog centra oblasti grada Gomelja i na oko 215 km jugoistočno od glavnog grada zemlje Minska.
Istorija
urediPrema nekim arheološkim istraživanjima tokom XV i XVII veka postojala je Žlobinska tvrđava na mestu ušća reke Čornočke u Dnjepar. U vreme ratova između Rusa i Poljaka (1654—1667) ataman I. Zolotarenko koji je ratovao na strani Velike moskovske kneževine izveštavao je o spaljivanju Zlobinskog utvrđenja.[1]
Kralj Poljske i veliki knez Litvanije Stanislav Avgust je 1790. Žlobinu dodelio određene privilegije prema kojima su stanovnici naselja imali pravo na jedan pijačni dan nedeljno i na 4 sajma godišnje. Nakon raspada Poljsko-Litvanske države 1793. Žlobin ulazi u sastav Ruske Imperije kao naselje Ragačovskog okruga Mogiljovske gubernije.
Od 25. marta 1918. deo je Beloruske države. Godine 1919. postaje okružni centar. Od 17. jula 1924. administrativni je centar u granicama Babrujskog okruga, a administrativni status grada ima od 3. jula 1925. godine. Deo Žlobinskog rejona je od 1938.
Stanovništvo
urediPrema proceni, u gradu je 2012. živelo 80.200 stanovnika.
1979. | 1989. | 1999. | 2009. | 2012. |
---|---|---|---|---|
35.422[2] | 56.695[2] | 56.695[2] | 75.866[2] | 80.200[2] |
Po nacionalnom sastavu: Belorusi — 79,8%, Rusi — 15,1%, Ukrajinci — 2,8%, Romi — 0,5% i ostali −1,8%.
Međunarodna saradnja
urediVidi još
urediReference
uredi- ^ Ткачоў М. А. Замкі і людзі. Мн., 1991, pp. 152—153.
- ^ a b v g d „BELARUS: Cities & Settlements”. City Population. Pristupljeno 17. 2. 2013.