Episkop gornjokarlovački Mihailo
Mihailo (svetovno Miloš Grujić; Kraljevčani (Banija), 29. jul/11. avgust 1861 — Plaški (Lika), 21. februar/6. mart 1914) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.
| Mihailo (Grujić) | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. avgust 1861. |
| Mesto rođenja | Kraljevčani na Baniji, Habzburško carstvo |
| Datum smrti | 6. mart 1914. (52 god.) |
| Mesto smrti | Plaški u Lici, Austrougarska |
Svetovni život
urediMihailo (u svetu Miloš Grujić) rođen je 11. avgusta 1861. godine u Kraljevčanima od oca Petra, učitelja, i majke Milke.[1] Osnovnu školu završio je u Petrinji, gimnaziju u Zagrebu (1872-1880) i posle položenog prvog državnog ispita na pravnom fakultetu u Zagrebu, upisao se u Karlovačku bogosloviju i završio je 1886. godine. Rukopoložen je kao đakon i prezviter u celibatu 1887. godine i postavljen za administratora parohije u Mečenčanima. Početkom 1889. godine postavljen je za činovnika pri eparhijskoj upravi u Plaškom, ali je ubrzo morao napustiti to mesto.
Monaški život
urediPošto se aprila 1889. godine zamonašio u manastiru Gomirju, dobivši ime Mihailo, administrirao je manastirskom parohijom Marindol-Bojanci, gde je bio i učitelj. Iznenada 1890. godine postaje profesor Bogoslovije u Sremskim Karlovcima, a 15. oktobra 1891. godine biva izabran za episkopa gornjokarlovačkog.
Episkopsko zvanje
urediKao arhimandrit krušedolski posvećen je za episkopa u karlovačkoj Sabornoj crkvi 27. decembra 1891. od patrijarha srpskog Georgija i episkopa vršačkog Nektarija i pakračkog Mirona.
Kao eparhijski episkop bio je vrlo strog, energičan i radan i na svakom koraku je branio potrebe Srpske pravoslavne crkve. Za života na episkopa Mihaila gledalo se kao na čoveka barona Kuena Hedervarija. Tako je posle njegove iznenadne smrti pronađeno preko hiljadu kopija pisama kojima je posredovao u Beču i Zagrebu za sve one Srbe koji su bili u nekoj nevolji. Da su ta pisma, kojom srećom, bila objavljena pre Drugog svetskog rata, episkop Mihailo bi bio predstavljen u sasvim drugom svetlu.
Posle nasilne smrti patrijarha srpskog Lukijana 1913. godine, episkop Mihailo je bio postavljen za administratora Karlovačke mitropolije 14. oktobra 1913. godine, a posle smenjivanja sa te dužnosti od strane austrougarskih vlasti data dužnost pripala je najstarijem po posvećenju episkopu pakračkom Mironu.
Umro je u najboljim godinama, 6. marta 1914. godine u Plaškom i sahranjen u Sabornoj crkvi u Plaškom.
Reference
uredi- ^ "Srpski sion", Sremski Karlovci 9. decembar 1891.
Literatura
uredi- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Kokotović, Budimir (2018). Grobna mesta arhijereja Karlovačkog vladičanstva. Beograd-Karlovac: Martiria.
- Orlović, Snježana (2017). Pravoslavna eparhija gornjokarlovačka: Šematizam. Beograd-Karlovac: Martiria.
Spoljašnje veze
uredi
