Dušan Popović (novinar)

Dušan Popović (Novi Sad, 1. novembar 1921 — Novi Sad, 31. avgust 2014), novinar i publicista, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SR Srbije i SFRJ i diplomata.

dušan popović
Dušan Popović 1975. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1921-11-01)1. novembar 1921.
Mesto rođenjaNovi Sad, Kraljevina SHS
Datum smrti31. avgust 2014.(2014-08-31) (92 god.)
Mesto smrtiNovi Sad, Srbija
Profesijanovinar
Delovanje
Član KPJ od1944.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba

Biografija

uredi

Rođen je 1. novembra 1921. godine u Novom Sadu. Potiče iz ugledne novosadske porodice. Njegov otac David Daka Popović je bio ministar agrarne reforme i prvi ban Dunavske banovine, a stric prota Alimpije Popović je bio prvi predsednik Narodnooslobodilačkog odbora Novog Sada, nakon oslobođenja od 1944. do 1949. godine.

Tokom okupacije Vojvodine priključio se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP) i 1942. godine je otišao u partizane. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1944. godine. Nako završetka rata 1945. godine je ušao u novinarstvo osivajući dopisništvo TANJUG-a za Vojvodinu, čiji je bio direktor. Potom je počeo da piše za partijski list „Borba” i bio njegov urednik i dopisnik iz Rima, a od 1951. godine i dopisnik iz Londona.

Godine 1953. se vratio u Jugoslaviju i postao direktor Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Potom je bio sekretar Komisije za kulturne veze sa inostranstvom pri Saveznom izvršnom veću (SIV), generalni direktor Radio-televizije Beograd i predsednik Upravnog odbora Jugoslovenske radio-televizije (1959), a godinu dana kasnije postaje i predsednik Saveza novinara Jugoslavije.

Bio je ambasador FNRJ u Švedskoj, rukovodilac Komisije Centralnog komiteta SK Jugoslavije za delatnost Saveza komunista u oblasti kulture i predsednik Kulturno-prosvetnog veća Skupštine SAP Vojvodine. Bio je jedan od inicijatora osnivanja Radio-televizije Novi Sad, Vojvođanske akademije nauka i umetnosti i formiranja redakcije Enciklopedije Vojvodine, u kojoj je bio i glavni urednik.

Za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije bio je biran na Četvrtom kongresu SKS. Nakon „antibirokratske revolucije” u Vojvodini 1988. godine, kada je smenjen sa funkcije člana Pokrajinskog komiteta Saveza komunista Vojvodine, napustio je Savez komunista i povukao se iz političkog i javnog života.

Umro je 31. avgusta 2014. godine u Novom Sadu, gde je i sahranjen.

Autor je obimnog trotomnog dela Letopis o Vlaovićima u kome je kroz priču o sudbini tri značajne vojvođanske porodice: Popović, Petrović i Kaćanski, opisao ne samo političku sudbinu Vojvodine tokom 20. veka, nego i vrlo otvoreni i oštro izneo svoje ocene o mnogim istorijsikim ličnostima i vodećim političarima ovog doba.

Literatura

uredi