Dragutin Dragiša Milutinović
Dragutin Dragiša Milutinović (Beograd, 17. novembar(po st. kal.)/29. novembar 1840 — Pančevo, 3. decembar(po st. kal.)/16. decembar 1900) bio je srpski inženjer, arhitekta i istoričar umetnosti, nastavnik u Velikoj školi i član Srpskog učenog društva.[1]
Dragutin Milutinović | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 29. novembar 1840. |
Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
Datum smrti | 16. decembar 1900.60 god.) ( |
Mesto smrti | Pančevo, Austrougarska |
Biografija
urediSin je Sime Milutinovića Sarajlije i Marije. Studirao je građevinarstvo u Berlinu, Minhenu i Karlsrueu.
U Srbiji je radio u Ministarstvu građevina. U saradnji sa Mihailom Valtrovićem snimao je i proučavao srpske srednjovekovne spomenike.[2][3] Bio je i jedan od članova osnivača i član prve Uprave Srpskog arheološkog društva 1883. godine.[4] Značajni su njegovi projekti nekoliko tipova malih crkava, inženjerski rad na presecanju nove pruge Beograd-Aleksinac, kao i Beogradska železnička stanica (1884). Uradio je urbanistički plan nove varoši Danilovgrada u Crnoj Gori; projektovao je privatne zgrade i ikonostase za crkvu Svetog Đorđa u Novom Sadu; u Dolovu kod Pančeva itd.
Izabran je za dopisnog člana Moskovskog arheološkog društva (1878) i počasnog člana Srpske kraljevske akademije (1892).[1]
Reference
uredi- ^ a b Historians, Society of Architectural (1997). Journal of the Society of Architectural Historians (na jeziku: engleski). The Society.
- ^ Starinar (na jeziku: srpski). 1968.
- ^ „Mihailo Valtrović: Svestrani arhitekta i čuvar kulturnog nasleđa”. www.gradnja.rs (na jeziku: srpski). 2018-11-05. Pristupljeno 2021-01-17.
- ^ Anonim (1884). „Poziv za upis u članstvo Srpskog arheološkog društva”. Starinar Srpskog arheološkog društva. 1: 4.
Literatura
uredi- Enciklopedija srpskog naroda, Beograd : Zavod za udžbenike, 2008, 667.