Dragačevski sabor
Dragačevski sabor je godišnji trubački festival i festival folklora i narodnog stvaralaštva koji se održava u Guči, u regionu Dragačevo. Nekoliko stotina hiljada posetilaca,[1] iz Srbije i inostranstva, svake godine poseti selo sa nekoliko hiljada stanovnika. Godine 2005, je snimljen dokumentarni film o ovom festivalu, Guča!.
| Dragačevski sabor | |
|---|---|
 Spomenik trubaču u Guči | |
| Osnovan | 14. oktobar 1961. |
| Tip | muzički |
| Lokacija |  Guča, Srbija |
| Osnivači | Blagoje Blaža Radivojević Branko V. Radičević Predrag Radmilac |
| Veb-sajt | |
| saborubaca.rs | |
| Dragačevski sabor trubača u Guči | |
|---|---|
 | |
| Nematerijalno kulturno nasleđe | |
| Region | Guča, opština Lučani |
| Predlagač | Centar za kulturu i sport opštine Lučani |
| Datum upisa | 13.10.2020 |
| Veb sajt | http://nkns.rs/cyr |
Dragačevski sabor trubača u Guči je 2020. godine, na predlog Centra za kulturu i sport opštine Lučani,[2] upisan na listu Nematerijalnog kulturnog nasleđa Srbije.[3]
Istorija sabora
urediPrvi Dragačevski sabor u Guči počeo je sasvim skromno, sredinom oktobra 1961. godine, kada su učestvovala četiri orkestra. Zamislio ga je dugogodišnji novinar „Duge“ i „Politike” Blagoje Blaža Radivojević (1925 – 2016).[4] Veliki doprinos u osmišljavanju ove priredbe dao je pisac Branko V. Radičević, koji je festivalu dao ime „Veliki (narodni) sabor ‘Sa Ovčara i Kablara’“.
Za festival su zaslužni i muzički pregaoci Miodrag Vasiljević, Predrag Radmilac, Dragoljub Jovašević, Dragoslav Dević, Živojin Zdravković, Borivoje Ilić, Budimir Gajić, vojni muzičar Milomir Miletić iz Tijanja i dva Dragačevca, Vlastimir Lala Vujović i Nikola Nika Stojić.
Na nagovor Branka V. Radičevića, u popularisanje srpske trube uključio se i list „Večernje novosti“, koji je godinama kasnije nastavio da dodeljuje „Zlatnu trubu“ najpopularnijem trubaču na Saboru.
Počeo je da izlazi i list Dragačevskog sabora, 1967. pod nazivom Dragačevski trubač. Svrha ovog pisanog medija je višestruka. Između ostalog čuva sećanja i populariše ovu jedinstvenu, odavno već, međunarodnu manifestaciju.
Domaćin Dragačevskog sabora 2013. godine bio je Dobrica Erić.[5] Dragoslav Petrović je 2012. godine na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Nišu odbranio doktorsku disertaciju pod nazivom „Mesto i domašaj Dragačevskog sabora u kulturnom miljeu Srbije”.[6]
Galerija
uredi-
Publika tokom nastupa Bobana Markovića -
Defile folklornih grupa 2005. -
Spomenik trubaču -
Dragačevski sabor 2008. -
Ilustrovana Politika o 23. saboru trubača 1983. godine.
.jpg)
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „48. Sabor trubača u Guči | ZABAVA | AutoBrief.com”. Arhivirano iz originala 7. 3. 2016. g. Pristupljeno 16. 6. 2011.
- ^ „DRAGAČEVSKI SABOR TRUBAČA U GUČI I TRUBAŠTVO UPISANI U NACIONALNI REGISTAR NEMATERIJALNOG KULTURNOG NASLEĐA”. Nematerijalno kulturno nasleđe Srbije. Ministarstvo kulture i informisanja RS i Etnografski muzej u Beogradu. Pristupljeno 28. 11. 2020.
- ^ „DRAGAČEVSKI SABOR TRUBAČA U GUČI”. Nematerijalno kulturno nasleđe Srbije. Ministarstvo kulture i informisanja RS i Etnografski muzej u Beogradu. Pristupljeno 28. 11. 2020.
- ^ Čast i slava osnivaču Sabora u Guči („Politika”, 9. novembar 2016)
- ^ Nedelja prođe: Dobrica Erić, pesnik („Večernje novosti“, 11. avgust 2013)
- ^ Prvi doktorat na temu Sabora trubača u Guči („Politika”, 14. avgust 2017)
Spoljašnje veze
uredi- Zvanični veb-sajt
- Film o Guči
- Sabor u „Politici” („Politika”, 12. avgust 2016)
- Sin, unuk i deda u finalu Guče („Politika”, 12. avgust 2017)
- Oni su pisali istoriju Guče („Politika”, 16. decembar 2017)
- Iver ne pada daleko od klade („Politika”, 12. avgust 2018)
- Prva ljubav zaborava nema („Politika”, 11. avgust 2018)
