Dragan Josipović
Dragan Josipović (Banja Luka, 2. septembar 1957) je general-major Vojske Republike Srpske u penziji i nekadašnji komandant Ilijaške pješadijske brigade VRS. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata je devet puta ranjavan.
Dragan Josipović | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 2. septembar 1957. |
Mjesto rođenja | Banja Luka, NR BiH, FNRJ |
Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske |
Porodica | |
Supružnik | Dragica Josipović |
Vojna karijera | |
Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (?—1992) Vojska Republike Srpske (1992—1996) |
Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
Čin | general-major |
Komandant | Ilijaška pješadijska brigada |
Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini |
Odlikovanja |
Biografija
urediRođen je 1957. u Banjoj Luci, od oca Voje, podoficira JNA i majke Stoje, domaćice.[1] Pored njega roditelji su imali još dvoje djece. Oženjen je i ima četiri kćeri. Po nacionalnosti je Srbin. Krsna slava porodice je Sveti Nikolaj - Nikoljdan (19. decembar).[2]
Završio je Osnovnu školu "Milan Radman" u Banjoj Luci 1972; Srednju upravnu školu 1976. u Banjoj Luci; Vojnu akademiju Kopnene vojske - smjer intendantske službe 1980. u Beogradu i Sarajevu sa vrlo dobrim uspjehom. Proizveden je u čin potporučnika intendantske službe 20. jula 1980. godine, a unaprijeđen u čin poručnika 1981. (prijevremeno), kapetana 1984, kapetana prve klase 1988, majora 1992, potpukovnika 1993. (vanredno), pukovnika 1994. (vanredno) i general-majora 6. decembra 1996. godine.
Obavljao je dužnosti: komandir nastavnog voda kursa komandira odjeljenja u Svilajncu; referent intendantske službe u mehanizovanom bataljonu u Somboru; komandir pozadinske čete u Subotici; zamjenik komandanta pozadinskog bataljona u 36. mehanizovanoj brigadi u Somboru; komandant samostalne pješadijske čete u Istočnoj Slavoniji; komandant pješadijskog bataljona u Baranji, Kopačevski rit; komandant Ilijaške lake pješadijske brigade Vojske Republike Srpske u Ilijašu; komandant Operativne grupe "Vogošća" Vojske Republike Srpske u Vogošći; komandant Z. sarajevske pješadijske brigade Vojske Republike Srpske u Vogošći; načelnik štaba za zaštitu predsjednika Republike Srpske, Antiteroristička brigada Policije Republike Srpske, u Srpskom Sarajevu; zamjenik načelnika Generalštaba Vojske Republike Srpske u Bijeljini; komandant 5. korpusa Vojske Republike Srpske, Sokolac i zamjenik pomoćnika načelnika Generalštaba Vojske Republike Srpske za pozadinu u Bijeljini.[2]
Službovao je u garnizonima Svilajnac, Sombor, Subotica, Beli Manastir, Ilijaš, Vogošća, Srpsko Sarajevo, Sokolac i Bijeljina.
Početak oružanih sukoba u SFRJ zatekao ga je u garnizonu Subotica. Učestvovao je u odbrambenom ratu kao pripadnik Jugoslovenske narodne armije u Istočnoj Slavoniji i Baranji na dužnosti komandira samostalne pješadijske čete i komandanta pješadijskog bataljona; zatim u Odbrambeno-otadžbinskom ratu srpskog naroda u Bosni i Hercegovini kao pripadnik Vojske i Policije Republike Srpske od 1. juna 1992. do 14. decembra 1995. godine.
Ranjavan je: jun 1992. godina, prostrel desne ruke metkom iz automatskog pješadijskog oružja, u Čekrčićima kod Ilijaša; jul 1992. geler u kičmu, u Lješevu kod Ilijaša; septembar 1992. geler u glavu, Vlaškovo kod Ilijaša; mart 1993. geler u potkoljenicu, objekat Mačak, Nišićka visoravan kod Olova; septembar 1993. geler u nogu na brdu Žuč kod Sarajeva; februar 1994. geler u vrat, Brda kod Srednjeg; jul 1994. geler u koljeno, Moševačko brdo, Nišićka visoravan kod Olova; novembar 1994. geleri u nogu i rame, Karaula kod Olova; jul 1995. geleri u ruku i u grudi, u selu Ljubina kod Ilijaša.[2]
Aktivna vojna služba prestala mu je 28. maja 1996.[1] a profesionalna služba septembra 2002. godine. Nakon prestanka službe radio je nekoliko poslova u privatnim firmama da bi mogao živjeti, hraniti porodicu i školovati djecu, jer nema nikakvih primanja. Član je Udruželja "Čast otadžbine".[3]
Sa porodicom živi u Subotici.
Odlikovanja i priznanja
urediOdlikovan u JNA:
Odlikovan u VRS:
- Orden Karađorđeve zvijezde trećeg reda
- Orden Karađorđeve zvijezde prvog reda.
Tokom službe ocjenjivan je šest puta, pet puta ocjenom ističe se i jednom naročito se ističe.[1]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b v Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
- ^ a b v Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ „O nama”. Udruženje Čast Otadžbine. Arhivirano iz originala 10. 09. 2019. g. Pristupljeno 27. 11. 2019.