Dimitrovgrad
Dimitrovgrad ili Caribrod je gradsko naselje u Srbiji i sedište istoimene opštine u Pirotskom upravnom okrugu. Prema popisu iz 2022. bilo je 5.188 stanovnika. Nalazi se na jugoistoku zemlje, blizu granice sa Bugarskom.
Dimitrovgrad | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Upravni okrug | Pirotski |
Opština | Dimitrovgrad |
Stanovništvo | |
— 2022. | 5.188 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 43° 00′ 54″ S; 22° 46′ 34″ I / 43.01488° S; 22.77609° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 463 m |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 18320 |
Pozivni broj | 010 |
Registarska oznaka | PI |
Nazivi
urediDo 27. februara 1951. zvao se Caribrod, kada je Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine NR Srbije preimenovan u čast Georgija Dimitrova, bugarskog predsednika. Uz opštinu Bosilegrad centar je bugarske manjine u Srbiji.
Tu je trasa antičkog rimskog Vojnog puta, kasnije nazvanog Carigradski drum. Naziv mesta Caribrod je nastao od naziva puta (Carigradski) i brod, u smislu prelaz preko reke Nišave.
Geografija
urediTeritorija Dimitrovgrada nalazi se u jugoistočnom delu Srbije. Smeštena je u istočnom predelu Pirotskog okruga u gornjem toku reke Nišave. Dimitrovgrad se nalazi na 545 metara nadmorske visine,[1] smešten na samoj granici sa Republikom Bugarskom.
Kroz grad prolazi Koridor 10 i železnička pruga Beograd—Niš—Sofija. Na oko 2 km se nalazi granični prelaz Gradina između Srbije i Bugarske.[2]
Istorija
urediPraistorija i rimsko doba
urediTragovi prvih naselja na teritoriji opštine Dimitrovgrad datiraju još iz vremena eneolita. Okolina grada je bila naseljena i u bronzanom i gvozdenom dobu što se može zaključiti na osnovu mnogobrojnih arheoloških nalaza.[1] Rimski put Via Militaris sagrađen u prvom veku nove ere je prolazio kroz teritoriju današnjeg grada. U maju 2010. godine, dobro očuvani ostaci puta su iskopani u toku radova na Koridoru 10.[3] Iz ranovizantijskog perioda nalazi se utvrđenje podignuto u IV veku, a obnovljeno je u VI veku za vreme vladavine Justinijana. Udaljen je oko 3 km severozapadno od grada, a služilo je kao zaštita stanovništvu u vreme upada raznih osvajača.[1]
Srednji vek
urediU srednjem veku je sagrađen Manastir Poganovo koji se nalazi u blizini Dimitrovgrada. Manastir je podignut krajem 14. veka (1395. godine) a oslikan, bogatim tematskim programom, tek 100 godina kasnije, tačnije 1499. godine, od strane umetnika iz predela severne Grčke.[4] Osnovao i podigao ga je srpski plemić Konstantin Dejanović Dragaš, sestrić cara Dušana.[5] Zbog same lokacije manastira, pristupačnost, sve do 1927. godine, je bila nezamisliva, jer je klanac reke Jerme bio u potpunosti neprohodan. Zahvaljujući tome, manastir je ostao takoreći neoštećen kroz vekove.[6]
Turska vladavina
urediOvi krajevi su 1433. godine pali u dugogodišnje tursko ropstvo. Turski sultan Sulejman Veličanstveni koji je 1521. godine sa svojom vojskom preuzeo pohod na sever pri proputovanju kroz dolinu Nišave je zapisao: „Konačno sam u naselju pod imenom Carski bunar“. Po predanjima naziv ovog naselja bio je „Carski brod“, pa se kao takav i danas koristi u narodu. Do danas, međutim nije zvanično utvrđeno koje je godine ovaj grad dobio naziv Caribrod.[1] U blizini grada se nalazila osmanska vojna baza u periodu kada je ovaj prostor bio pod osmanskom vlašću.[7] Caribrod, selo Kalotince i Dragoman su bili nekad svojina vezira Mehmed-paše Sokolovića.[8] Francuski putopisac Ljunizan je 1785. godine vraćajući se iz Carigrada prošao Bugarsku. Primetio je da u Dragomanskom klancu ima hajduka, koji sačekuju putnike i namernike. Tada je Caribrod bio selo sa 90 kuća: 30 Turskih i 60 Bugarskih. Obrađivao se tu usev pirinač, a mesto je imalo dve kafane i dva hana.[9]
Dimitrovgrad u Bugarskoj
urediCaribrod je 1878. godine bio palanka sa oko 200 kuća. Godine 1881. tu se u Caribrodu nalazilo sedište Visočkog sreza, i srpski ćumruk (carinarnica) prema Sofiji. Od Caribroda do Dragomana bilo je dva sata hoda.[10]
Posle neuspeha srpske vojske u bici na Slivnici u Srpsko-bugarskom ratu 1885. godine, njene jedinice su se povukle na zapad. Na Neškovom brdu u blizini Caribroda ostala su dva srpska pešadijska puka i jedna baterija. Kada ih je napala bugarska vojska došlo je do borbe prsa u prsa, a srpske trupe su morale da se povuku. Na bojištu je ostalo 49 srpskih i 58 bugarskih vojnika. Po naređenju bugarskog pukovnika dve godine nakon bitke je podignuta Spomen-kosturnica Pametnik u kojem su sahranjeni vojnici obe države.[11] Bugari su u Caribrodu iz političkih pobuda otvorili gimnaziju i ćilimarsku školu. Radile su 1883. godine Državna trorazredna škola (od 1880) i Duhovna seminarija (pansion 1881) u Caribrodu.[12] Bugarske vlasti su 1899. godine proterivale srpske preseljenike koji su se naselili u Caribrodu, zbog njihovog "srbofilstva".[13]
Srpski i bugarski premijeri, Pašić i Gešov, sastali su se u tadašnjem Caribrodu 1912. godine kako bi razgovarali o spornim teritorijama u Makedoniji.[14]
Dimitrovgrad u Kraljevini SHS/Jugoslaviji
urediNakon Prvog svetskog rata Bugarska je Nejskim mirovnim ugovorom 27. novembra 1919. morala da preda Caribrod Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca[15] sa statusom varošice.
U okviru kraljevine SHS od 1922. do 1929. godine Caribrod se nalazio u niškoj oblasti, a 1929. godine formiranjem banovina pripao je Moravskoj banovini. Za vreme otkako se nalazi u sastavu jugoslovenske države to je postalo prometno i prosperitetno granično mesto. To je živopisna varoš podignuta na samoj Nišavi, između planina. Kroz grad prolazi stari carski drum koji povezuje Evropu sa Orijentom, a koji je utvrdio još rimski car Trajan, u svoje vreme. Otvorena je 1921. godine u mestu nepotpuna mešovita realna gimnazija, koja je posle nekoliko godina ukinuta 1930. godine. Drugi put je to bilo 1938. godine[16] U hotelu "Elita" u Caribrodu osnovan je 1931. godine patriotski Jugoslovenski omladinski klub", čiji je prvi predsednik postao Tihomir Milisavljević.[17] Već je postojalo 1931. godine Sokolsko društvo na čelu sa starešinom protom Jovom Popovićem. Državna građanska škola postojala je u međuratnom periodu, od 1934. godine. Električna centrala je otvorena 1928. godine. Godine 1937. pored navedenog tu je i Domaćinska škola, Banovinska bolnica, Sresko načelstvo, Poreska uprava, Finansijska kontrola, Pošta, Carinarnica... Pored kasarni tu je 1935. godine izgrađen lep Oficirski dom. Tu se pazari petkom na pijaci, a godišnji vašar se zove Bogorodični i traje tri dana. Postoji tu jedna Trgovačka banka. Privredni život karakterišu brojne zadruge, poput Mlekarsko-stočarske, Nabavljačke i Potrošačke, Poljoprivredne, Građanska Zanatlijske (sa 350 članova 1934. godine), Pčelarske itd. Za putnike su otvoreni hoteli sa hranom i prenoćištem: Oslobođenje, Balkan, Jugoslavija, Internacional, Solun i drugi. Tu je i oko 30 kafana, poznati ugostitelji bili su u to vreme Đoka, Gace, Gale i "Čavdar". Pravoslavna crkva je posvećena Sv. Bogorodici, obnovljena je krajem 19. veka, a pri njoj službuje prota Vasa sa drugim sveštenicima.[18]
U toku Drugog svetskog rata nacifašističke snage Osovine okupirale su Jugoslaviju i Srbiju. Pro-hitlerovska Bugarska je okupirala ovaj srpski grad, ali je grad oslobođen 1944. godine i danas ima status opštine u Republici Srbiji.
Najnovija istorija
urediStari naziv grada bio je Caribrod, a sadašnji naziv je dobio 1951. godine, dekretom tadašnje Vlade FNRJ, u čast Georgi Dimitrova, bugarskog predsednika. Godine 2008. odbornici Skupštine opštine Dimitrovgrad pokrenuli su inicijativu da vrate staro ime Caribrod.[19] Odluka o promeni imena je izglasana (za je glasalo 25 od 28 odbornika), međutim skupština lokalne samoupravne nije nadležna da donosi takve odluke.
Turizam
urediGradska galerija u Dimitrovgradu je osnovana 1955. godine i godišnje se u njoj održi 15 izložbi. Do sada je u njoj održano oko 150 izložbi. Narodna biblioteka „Detko Petrov“ je nastala 1898. godine. U okviru biblioteke nalazi se muzej. Muzejska zbirka ima oko 1800 predmeta, fotografija, razglednica i drugih dokumenata koji svedoče o životu na ovom prostoru. Muzejsku postavku čine dve osnovne postavke-arheološka i etnografska, koje obuhvataju predmete počev od praistorije, preko antičkog, vizantijskog, srednjovekovnog i turskog perioda, kao i onih predmeta koji su bili u upotrebi do prve polovine XX veka.[20]
U blizini grada nalazi se manastir Sv. Kirika i Julite, jedan od manastira koji se nalaze na najvećoj nadmorskoj visini u Srbiji. Crkva je podignuta krajem 18. veka, verovatno na temeljima starije građevine ili srednjovekovnog hrama koji je ranije postojao. Manastir je obnovljen 1839. godine, a gradio ga je majstor Nikola-Kola iz sela Boljev Dol.[21] Proglašen je 1984. godine za nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture Republike Srbije.
Manastir Poganovo smešten je na levoj obali reke Jerme u blizini sela Poganovo. Izgrađen je krajem XIV, a oslikan krajem XV veka. Zahvaljujući svom nepristupačnom položaju (sve do 1927. g, do izgradnje uskotračne železnice za potrebe rudnika kamenog uglja, klanac Jerme je bio potpuno neprolazan) ostao je kroz vekove relativno neoštećen od ruku raznih osvajača. Pod zaštitom države je od 1949. godine a na listi svetske kulturne baštine nalazi se od 1979. godine.[22] 1982. godine manastir je upisan u registar Srpske Akademije Nauke i Umetnosti kao kulturno dobro od velikog značaja. Osnovao ga je srpski vlastelin Konstantin Dejanović Dragaš neposredno pre gubitka državne nezavisnosti srednjovekovne Srbije i posvetio ga Sv. Jovanu Bogoslovu. Crkva je oslikana freskama tek 1499. godine, dok u narteksu nije bilo oslikavanja.[23]
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Dimitrovgradu je podignuta 1894. godine. U blizini Dimitrovgrada se nalazi Manastir Svetog Dimitrija Kod Dimitrovgrada.
Od 2014. godine u Dimitrovgradu se svake jeseni održava gastronomsko-kulturno-turistička manifestacija Dani caribrodske sušenice. Tom prilikom pored brojnih kulturnih sadržaja izlažu se predmeti domaće radinosti ali i poljoprivredni proizvodi ovog kraja. Centralni događaj je prodajna izložba tradicionalnih artikala domaće hrane i takmičenje u izboru najbolje i najkvalitetnije sušenice.[24]
Demografija
urediU naselju Dimitrovgrad živi 5676 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,7 godina (39,8 kod muškaraca i 41,5 kod žena). U naselju ima 2450 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,80.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno (prema popisu iz 2002. godine).
|
m | ž |
|||
? | 8 | 19 | ||
80+ | 60 | 110 | ||
75—79 | 79 | 118 | ||
70—74 | 110 | 189 | ||
65—69 | 206 | 203 | ||
60—64 | 253 | 218 | ||
55—59 | 234 | 219 | ||
50—54 | 272 | 270 | ||
45—49 | 276 | 260 | ||
40—44 | 249 | 222 | ||
35—39 | 258 | 233 | ||
30—34 | 258 | 212 | ||
25—29 | 258 | 248 | ||
20—24 | 236 | 217 | ||
15—19 | 215 | 218 | ||
10—14 | 195 | 197 | ||
5—9 | 173 | 163 | ||
0—4 | 152 | 160 | ||
Prosek : | 39,8 | 41,5 |
| ||||||||||||||||||||||||
|
Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
---|---|---|---|---|---|---|
Muški | 2.972 | 823 | 1.911 | 168 | 54 | 16 |
Ženski | 2.956 | 530 | 1.911 | 431 | 76 | 8 |
UKUPNO | 5.928 | 1.353 | 3.822 | 599 | 130 | 24 |
Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
---|---|---|---|---|---|
Muški | 1.399 | 76 | 0 | 0 | 489 |
Ženski | 1.090 | 24 | 0 | 0 | 489 |
UKUPNO | 2.489 | 100 | 0 | 0 | 978 |
Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
Muški | 89 | 40 | 80 | 120 | 137 |
Ženski | 31 | 9 | 96 | 79 | 38 |
UKUPNO | 120 | 49 | 176 | 199 | 175 |
Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
Muški | 9 | 8 | 171 | 47 | 56 |
Ženski | 27 | 9 | 51 | 71 | 133 |
UKUPNO | 36 | 17 | 222 | 118 | 189 |
Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
Muški | 29 | 0 | 0 | 48 | |
Ženski | 14 | 0 | 0 | 19 | |
UKUPNO | 43 | 0 | 0 | 67 |
Obrazovanje
uredi- Osnovna škola „Hristo Botev“ u Dimitrovgradu
- Gimnazija „Sv. Kirilo i Metodije“
- Viša poslovna Škola Blace, istureno odeljenje Dimitrovgrad
Mediji
uredi- Radio Televizija Caribrod
- Novinsko izdavačka kuća „Bratstvo“
- Internet Portal FAR - FAR TV
Poznate ličnosti
uredi- Vasil Pavurdžiev (1897—1948), književnik i pisac
- Zlatan Dudov (1903—1963), filmski režiser i scenarista
- Metodi Petrov (1920—1995), slikar
- Slobodan Sotirov (1926—2005), slikar
- Dimitar Ilijev (1950—2023), slikar i vajar
- Dalibor Andonov Gru (1973—2019), muzičar
- Tomov Stefan Dušan (1965), akademski slikar
- Jelena Kostov (1983), pevačica
- Detko Petrov (1936-1990), književnik i pisac
- Ružica Aleksov (1962), sportistkinja i paraolimpijka
Sport
urediGalerija
uredi-
Centar grada
-
Zgrada opštine
-
Dom kulture
-
Biblioteka
-
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice
-
Nacionalni savet Bugara u Srbiji
-
Železnička stanica
-
Izložba radova Dimitra Ilijeva u galeriji
Reference
uredi- ^ a b v g O Dimitrovgradu na zvaničnom sajtu opštine
- ^ Dimitrovgrad Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. oktobar 2015) na sajtu dimitrovgrad.opstinesrbije.com
- ^ Otkriveni ostaci antičkog puta Via militaris na Koridoru 10
- ^ Žute strane - Manastir Poganovo Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. oktobar 2015) O nama - 1. pasus, 4. red
- ^ PanaComp Manastir Poganovo, 1. pasus, 1.-3. red
- ^ Turistička organizacija Dimitrovgrad Arhivirano na sajtu Wayback Machine (7. jul 2014) - Manastir Poganovo, 2. pasus
- ^ A Military Geography of the Balkan Peninsula na sajtu Gugl knjige
- ^ "Otadžbina", Beograd 1. januar 1881. godine
- ^ "Delo", Beograd 1896. godine
- ^ "Otadžbina", Beograd 1881. godine
- ^ „Spomen kosturnica Pametnik”. Arhivirano iz originala 07. 10. 2015. g. Pristupljeno 05. 10. 2015.
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1882. godine
- ^ "Male novine", Beograd 1899. godine
- ^ The Ottoman Empire and Its Successors, 1801–1927 na sajtu Gugl knjige
- ^ Potpuni tekst ugovora
- ^ "Branič", Beograd 1938. godine
- ^ "Pravda", Beograd 1931. godine
- ^ "Pravda", Beograd 24. septembar 1937. godine
- ^ Dimitrovgrad ponovo Caribrod
- ^ Kultura Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. oktobar 2015) na sajtu dimitrovgrad.opstinesrbije.com
- ^ Srbiju volimo/Manastir Sv. Kirika i Julite u Smilovcu
- ^ Turistička organizacija Dimitrovgrad Arhivirano na sajtu Wayback Machine (7. jul 2014) - Manastir Poganovo, 6. pasus
- ^ „Manastir Poganovo — Spomenici kulture u Srbiji”. SANU.
- ^ [1] Dani caribrodske sušenice]
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Ethnic composition, all places: 2022 census”. pop-stat.mashke.org.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
Literatura
uredi- Stojančević, Vladimir (1986). Srbija i Bugarska od Sanstefanskog mira do Berlinskog kongresa. Beograd: Istorijski institut, Prosveta.
- Stojančević, Vladimir (1996). Jugoistočna Srbija u XIX veku (1804-1878). Niš: Prosveta.