Detinjstvo
Detinjstvo je rani nivo u ciklusu ljudskog razvoja koji karakteriše rapidan fizički rast i napori da dete modeluje uloge i odgovornosti, uglavnom kroz igru i formalnu edukaciju. Po psiholozima, detinjstvo traje posle infantilnosti i do puberteta (od najmanje 18 meseci do najviše 14 godina) ili do ranog odrastanja (18-21 godina). Detinjstvo se deli i na rano (0-6), srednje (do adolescencije) i pozno (do okončanja adolescencije).
Biološki, dete (množina deca) je ljudsko biće između faza rođenja i puberteta,[1][2] ili između razvojnog perioda ranog detinjstva i puberteta.[3] Pravna definicija deteta generalno se odnosi na maloletnika, inače poznatog kao lice mlađe od punoletstva.[1] Deca generalno imaju manja prava i odgovornosti od odraslih. Ona su klasifikovana kao nesposobni da donose ozbiljne odluke.
Dete takođe može da opiše odnos sa roditeljem (kao što su sinovi i ćerke bilo kog uzrasta)[4] ili, metaforički, autoritet, ili označava pripadnost grupi u klanu, plemenu ili religiji; takođe može značiti da je pod jakim uticajem određenog vremena, mesta ili okolnosti, kao u „detetu prirode“ ili „detetu šezdesetih“.[5]
Biološke, pravne i društvene definicije
urediU biološkim naukama, dete se obično definiše kao osoba između rođenja i puberteta,[1][2] ili između razvojnog perioda detinjstva i puberteta.[3] Pravno, termin dete može da se odnosi na svakoga ispod punoletstva ili neke druge starosne granice.
Konvencija Ujedinjenih nacija o pravima deteta definiše dete kao: „Ljudsko biće mlađe od 18 godina, osim ako se prema zakonu koji se primenjuje na dete, punoletstvo postiže ranije.“[6] Ovo je ratifikovalo 192 od 194 zemlje članice. Izraz dete može da se odnosi i na osobu ispod druge zakonski definisane starosne granice koja nije povezana sa punoletnošću. U Singapuru, na primer, dete je zakonski definisano kao neko mlađi od 14 godina prema „Zakonu o deci i mladima“ dok je punoletstvo 21 godina.[7][8] U američkom zakonu o imigraciji, dete se odnosi na svakoga ko je mlađi od 21 godine.[9]
Neke engleske definicije reči dete uključuju fetus (ponekad se naziva nerođeno dete).[10] U mnogim kulturama, dete se smatra odraslim nakon što prođe obred prelaza, koji može, ali ne mora odgovarati vremenu puberteta. Judaizam ima jedan od najmlađih uzrasta za ovu prekretnicu, sa istorijskim uzrastom ceremonije Bar i bat-micva od 13 za dečake i 12 za devojčice.
Geografije detinjstva
urediGeografije detinjstva obuhvataju kako (odraslo) društvo percipira ideju detinjstva, mnoge načine na koje stavovi i ponašanja odraslih utiču na živote dece, uključujući životnu sredinu koja okružuje decu i njene implikacije.
Geografija detinjstva je u nekim aspektima slična dečjoj geografiji koja ispituje mesta i prostore u kojima deca žive.[11]
Priroda deficitnog poremećaja
urediPriroda deficitnog poremećaja, termin koji je skovao Ričard Luv u svojoj knjizi Poslednje dete u šumi iz 2005. godine, odnosi se na trend u Sjedinjenim Državama i Kanadi da se odvaja manje vremena za igru na otvorenom,[12][13] što rezultira širokim spektrom problema ponašanja.[14]
Sa sve većom upotrebom mobilnih telefona, kompjutera, video igrica i televizije, deca imaju više razloga da ostanu unutra, a ne da istražuju na otvorenom. „Prosečno američko dete provodi 44 sata nedeljno uz elektronske medije.“[15] Jedno istraživanje iz 2007. godine pokazalo je korelaciju između pada broja poseta nacionalnim parkovima u SAD i sve veće potrošnje elektronskih medija od strane dece.[16] Mediji su ubrzali trend nepovezanosti dečje prirode tako što su umanjili naglasak na poglede na prirodu, kao u Diznijevim filmovima.[17]
Uzrast odgovornosti
urediStarost pri kojoj se deca smatraju odgovornom za svoje postupke vezane za društvo (npr. brak, glasanje, itd.) takođe se promenila tokom vremena,[18] i to se odražava na način na koji se prema njima postupa pred sudovima. U rimsko doba smatralo se da deca nisu kriva za zločine, što je kasnije prihvatila Crkva. U 19. veku se verovalo da su deca mlađa od sedam godina nesposobna za zločin. Deca od sedme godine pa nadalje smatrana su odgovornom za svoje postupke. Zbog toga bi se mogli suočiti sa krivičnim prijavama, poslati u zatvor za odrasle i biti kažnjeni kao odrasli bičevanjem, žigosanjem ili vešanjem. Međutim, tadašnji sudovi bi uzimali u obzir starost prestupnika prilikom odlučivanja o kazni. Minimalno starosno doba za zapošljavanje i uzrast za sklapanje braka takođe variraju. Starosna granica dobrovoljnog/nedobrovoljnog služenja vojnog roka je sporna na međunarodnom nivou.[19]
Reference
uredi- ^ a b v „Child”. TheFreeDictionary.com. Pristupljeno 5. 1. 2013.
- ^ a b O'Toole MT, ur. (2013). Mosby's Dictionary of Medicine, Nursing & Health Professions. Elsevier Health Sciences. str. 345. ISBN 978-0-323-07403-2.
- ^ a b Rathus SA (2013). Childhood and Adolescence: Voyages in Development. Cengage Learning. str. 48. ISBN 978-1-285-67759-0.
- ^ „For example, the US Social Security department specifically defines an adult child as being over 18”. Ssa.gov. Arhivirano iz originala 1. 10. 2013. g. Pristupljeno 9. 10. 2013.
- ^ „American Heritage Dictionary”. 7. 12. 2007. Arhivirano iz originala 29. 12. 2007. g.
- ^ „Convention on the Rights of the Child” (PDF). General Assembly Resolution 44/25 of 20 November 1989. The Policy Press, Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights. Arhivirano iz originala (PDF) 31. 10. 2010. g.
- ^ „Children and Young Persons Act”. Singapore Statutes Online. Arhivirano iz originala 3. 2. 2018. g. Pristupljeno 20. 10. 2017.
- ^ „Proposal to lower the Age of Contractual Capacity from 21 years to 18 years, and the Civil Law (Amendment) Bill”. Singapore: Ministry of Law. Arhivirano iz originala 26. 6. 2018. g. Pristupljeno 21. 10. 2017.
- ^ „8 U.S. Code § 1101 - Definitions”. LII / Legal Information Institute.
- ^ See Shorter Oxford English Dictionary 397 (6th ed. 2007), which's first definition is "A fetus; an infant;...". See also ‘The Compact Edition of the Oxford English Dictionary: Complete Text Reproduced Micrographically’, Vol. I (Oxford University Press, Oxford 1971): 396, which defines it as: ‘The unborn or newly born human being; foetus, infant’.
- ^ Holloway SL (2004-11-23). Holloway SL, Valentine G, ur. Children's Geographies. ISBN 978-0-203-01752-4. doi:10.4324/9780203017524.
- ^ Gardner M (29. 6. 2006). „For more children, less time for outdoor play: Busy schedules, less open space, more safety fears, and lure of the Web keep kids inside”. The Christian Science Monitor.
- ^ Swanbrow D. „U.S. children and teens spend more time on academics”. The University Record Online. The University of Michigan. Arhivirano iz originala 2. 7. 2007. g. Pristupljeno 7. 1. 2021.
- ^ Burak T. „Are your kids really spending enough time outdoors? Getting up close with nature opens a child's eyes to the wonders of the world, with a bounty of health benefits.”. Canadian Living. Arhivirano iz originala 28. 7. 2012. g.
- ^ O'Driscoll B. „Outside Agitators”. Pittsburgh City Paper. Arhivirano iz originala 14. 6. 2011. g.
- ^ Pergams OR, Zaradic PA (septembar 2006). „Is love of nature in the US becoming love of electronic media? 16-year downtrend in national park visits explained by watching movies, playing video games, internet use, and oil prices”. Journal of Environmental Management. 80 (4): 387—93. PMID 16580127. doi:10.1016/j.jenvman.2006.02.001.
- ^ Prévot-Julliard AC, Julliard R, Clayton S (avgust 2015). „Historical evidence for nature disconnection in a 70-year time series of Disney animated films”. Public Understanding of Science. 24 (6): 672—80. PMID 24519887. S2CID 43190714. doi:10.1177/0963662513519042.
- ^ RJ, Raawat (9. 12. 2021). „बच्चे चुनौतियों का जवाब दे सकते हैं - द समझ एन.जी.ओ.”. Navbharat Times Reader's Blog (na jeziku: hindi). Pristupljeno 13. 12. 2021.
- ^ Yun S (2014). „BreakingImaginary Barriers: Obligations of Armed Non-State Actors Under General Human Rights Law – The Case of the Optional Protocol to the Convention on the Rights of the Child”. Journal of International Humanitarian Legal Studies. 5 (1–2): 213—257. S2CID 153558830. SSRN 2556825 . doi:10.1163/18781527-00501008.
Literatura
uredi- Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.
- This article incorporates text from a free content work. Licensed under CC-BY-SA IGO 3.0 License statement: Investing against Evidence: The Global State of Early Childhood Care and Education, 118–125, Marope PT, Kaga Y, UNESCO. UNESCO. To learn how to add open license text to Wikipedia articles, please see this how-to page. For information on reusing text from Wikipedia, please see the terms of use.
- This article incorporates text from a free content work. Licensed under CC-BY-SA IGO 3.0 License statement: Creating sustainable futures for all; Global education monitoring report, 2016; Gender review, 20, UNESCO, UNESCO. UNESCO. To learn how to add open license text to Wikipedia articles, please see this how-to page. For information on reusing text from Wikipedia, please see the terms of use.
- Brewer, Holly. „By Birth or Consent: Children, Law, & the Anglo-American Revolution in Authority”. University of North Carolina Press. Arhivirano iz originala 11. 07. 2011. g.(Chapel Hill, 2005) ISBN 978-0-8078-5832-5
- Robertson, Stephen (University of Sydney). "Age of Consent Laws." In: Children & Youth in History, Roy Rosenzweig Center for History and New Media (CHNM) at George Mason University and the University of Missouri–Kansas City.—Includes links to primary sources.
- Waites, Matthew. (2005). The Age of Consent: Young People, Sexuality and Citizenship. New York [United States] and Houndmills, Basingstoke [United Kingdom]: Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-2173-3.,
- Schaffner, Laurie (2002). „An Age of Reason: Paradoxes in Legal Constructions of Adulthood”. International Journal of Children's Rights. 10 (3): 201—232. doi:10.1163/157181802761586699.
- Maher, Gerry. Age and Criminal Responsibility. 2005 Vol 2. Ohio State Journal of Criminal Law. 493 „Wayback Machine” (PDF). Arhivirano iz originala 25. 11. 2005. g.
- CRC Country Reports (1992–1996); Juvenile Justice and Juvenile Delinquency in Central and Eastern Europe, 1995; United Nations, Implementation of UN Mandates on Juvenile Justice in ESCAP, 1994; Geert Cappelaere, Children's Rights Centre, University of Gent, Belgium.
- Louv, Richard (2011). The Nature Principle: Human Restoration and the End of Nature-Deficit Disorder. Algonquin Books.. 303pp.
- Louv, Richard (2005). Last Child in the Woods: Saving Our Children from Nature-Deficit Disorder. Algonquin Books. (Paperback edition). . 335pp.
- Louv, Richard, Web of Life: Weaving the Values That Sustain Us.
- „Crime and Disorder Act 1998”.
- Department, Law Lords. „House of Lords - R v JTB (Appellant) (on appeal from the Court of Appeal (Criminal Division))”. publications.parliament.uk. Arhivirano iz originala 27. 10. 2018. g. Pristupljeno 21. 3. 2018.
- „6.2 Infancy, Intoxication, Ignorance, and Mistake”. ER Services. Criminal Law. Arhivirano iz originala 25. 1. 2021. g. Pristupljeno 25. 8. 2020.
- Stattin, Hekan, and David Magnusson (1991). „Stability and change in criminal behaviour up to age 30.”. British Journal of Criminology. 31 (4): 327—346. .
- Papadodimitraki, Yanna (2016). „Minimum Age of Criminal Responsibility (MACR) – Comparative Analysis International Profile – New Zealand” (PDF). Centre for Youth & Criminal Justice. Arhivirano (PDF) iz originala 17. 12. 2019. g. Pristupljeno 25. 8. 2020.
- Sharma, Vishnu D. (1970). „The Age of Criminal Responsibility in India”. Journal of the Indian Law Institute. 12 (1): 139—50. JSTOR 43950059. Arhivirano iz originala 3. 8. 2021. g. Pristupljeno 25. 8. 2020.
- Ranson, Stewart (2003). „Public accountability in the age of neo‐liberal governance.”. J. Education Policy. 18 (5): 459—480..
- Platt, Anthony, and Bernard L. Diamond (1966). „The origins of the right and wrong test of criminal responsibility and its subsequent development in the United States: An historical survey.”. Cal. L. Rev. 54. .
- Ferreira, Nuno. „Putting the age of criminal and tort liability into context: A dialogue between law and psychology.”. The International Journal of Children's Rights. 16 (1): 29—54. 2008..
- McAlister, Siobhan; Carr, Nicola; Dwyer, Clare D.; Lloyd, Katrina (19. 6. 2017). „Raise the Age? Children's Attitudes Towards the Minimum Age of Criminal Responsibility”. papers.ssrn.com. SSRN 2988947 . Arhivirano iz originala 3. 8. 2021. g. Pristupljeno 25. 8. 2020.