Danilo Komnenović

Danilo Komnenović (Poplat, kod Stoca, 20. mart 1915 — Beograd, 5. februar 2001), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-potpukovnik JNA i narodni heroj Jugoslavije.

danilo komnenović
Danilo Komenenović
Lični podaci
Datum rođenja	(1915-03-20)20. mart 1915.
Mesto rođenja	Poplat, kod Stoca, Austrougarska
Datum smrti	5. februar 2001.(2001-02-05) (85 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	avgusta 1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1973.
Čin	general-potpukovnik
Heroj
Narodni heroj od	23. jula 1952.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja: Partizanski krst Orden Suvorova drugog stepena

Biografija

Rodio se u selu Poplatu, kod Stoca 20. marta 1915. godine. U Prvom svetskom ratu ostao je bez oca, pa je teret izdržavanja šestoro dece, među kojima je Danilo bio najmlađi, pao njegovoj majci Slavici. Osnovnu školu završio je u svom rodnom mestu, a četiri razreda gimnazije u Stocu. Stupio je u vojsku 1932. godine, gde je nakon četvorogodišnjeg školovanja postao aviotehničar. Krajem tridesetih se priključio akcijama koje je vodila Komunistička partija Jugoslavije (KPJ).

Aprilski rat ga je zatekao na službi u Jugoslovenskom ratnom vazduhoplovstvu, na aerodromu kod Rume. Uspeo je da izbegne zarobljeništvo i probije se u svoj rodni kraj, gde se odmah povezao sa članovima KPJ i uključio u pripreme narodnog ustanka. U ustanku u junu 1941. godine, učestvovao je kao komandir Poplatske seoske ustaničke čete. U leto 1941. radio je na vojnoj organizaciji ustaničkih četa koje su bile zadužene da štite narod u zbegovima. U jesen 1941. godine izabran je za prvog komandira Poplatske partizanske čete, sa kojom je do maja 1942. godine učestvovao u brojnim akcijama protiv neprijateljskih snaga na teritoriji tadašnjeg stolačkog sreza i u južnoj Hercegovini.

Sa hercegovačkim partizanskim odredom prešao je u junu 1942. u Bosnu, a zatim, 10. avgusta 1942, kada je formirana 10. hercegovačka NOU brigada, ušao u njen sastav. Vršio je dužnosti desetara, komandira voda i čete, da bi na kraju postao komandant 5. bataljona 10. brigade. U KPJ je primljen početkom avgusta 1942. godine. Istakao se u borbama za Kupres (11-14. avgusta 1942), oko Posušja i Imotskog, u borbama protiv četnika kod Prozora, oko Turbeta i Žepča u Bosni. Učestvovao je u borbama na Neretvi i na Sutjesci. Prešavši sa svojim bataljonom Neretvu, marta 1943, sa svojim borcima ubacio se u pozadinu četnika i naneo im gubitke, što dovelo do njihovog povlačenja sa obale Neretve. U martu i aprilu iste godine učestvovao je u borbama za oslobođenje Nevesinja, Gacka i Ljubinja, a u noći 4/5. aprila, na čelu svog bataljona, prodro u Stolac i vodio žestoke borbe sa italijansko-četničkim snagama. U bici na Sutjesci, uspešno je odolevao napadima jedinica nemačke 7. SS divizije na Krvavim brdima na Magliću.

Dvanaesta hercegovačka NOU formirana je 16. novembra 1943. godine, a Danilo Komnenović postao je njen prvi komandant. Krajem 1944. godine postao je prvi komandant Bosanskohercegovačke divizije Korpusa narodne odbrane Jugoslavije (KNOJ). Od septembra 1944. bio je član prve Oblasne narodnooslobodilačke skupštine za Hercegovinu. Kao komandant Bosanskohercegovačke divizije KNOJ-a rukovodio je operacijom uništavanja snaga Draže Mihailovića, koje su pokušale da se probiju iz Bosne u oslobođenu Srbiju.

Posleratni period

Nakon oslobođenja Jugoslavije, ostao je u službi Jugoslovenske narodne armije (JNA). Završio je Višu vojnu akademiju JNA i obavljao je niz dužnosti. Penzionisan je u čin general-potpukovnika JNA u januaru 1973. godine.

Preminuo je 5. februara 2001. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom i Orden za hrabrost. Od inostranih, ističu se Partizanski krst NR Poljske i sovjetski Orden Suvorova drugog stepena. Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 23. jula 1952. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.