David Elazar
David Elazar (hebr. דוד אלעזר; Sarajevo, 27. avgust 1925 — Tel Aviv, 15. april 1976) je bio načelnik Generalštaba Izraelskih odbrambenih snaga od 1972. do 1974. godine. Prinuđen je na ostavku nakon Jomkipurskog rata.
| David Elazar | |
|---|---|
.jpg) David Elazar | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | Dado |
| Datum rođenja | 27. avgust 1925. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca |
| Datum smrti | 15. april 1976. (50 god.) |
| Mesto smrti | Tel Aviv, Izrael |
| Vojna karijera | |
| Vojska |  Izraelske odbrambene snage |
| Učešće u ratovima | Palestinski rat 1947—1949. Suecka kriza Šestodnevni rat Rat iscrpljivanja Jomkipurski rat |
Rani život
urediDavid (Dado) Elazar je rođen 27. avgusta 1925. godine u Sarajevu, u sefardskoj porodici. Emigrirao je u Palestinu 1940. godine i kasnije se borio u mnogim važnim bitkama tokom arapsko-izraelskog rata 1948. godine. Nakon rata je ostao u vojnoj službi i učestvovao na Sinajskoj kampanji 1956. godine.
Za vreme Šestodnevnog rata 1967. godine, bio je jedan od glavnih zagovornika zauzimanja Golanske visoravni, koja je tada bila deo Sirije.
Za načelnika Generalštaba Izraelskih odbrambenih snaga je imenovan 1. januara 1972. godine.
Načelnik Generalštaba
urediNa početku njegove karijere na mestu načelnika Generalštaba, imao je velikih problema sa terorističkim grupama, uključujući Minhenski masakr. Naredio je obaranje libijskog putničkog aviona iznad Sinajskog poluostrva, koji nije odgovarao i zbog čega se pretpostavilo da je pod kontrolom terorista.
Pod njegovim zapovedništvom, vođen je Jomkipurski rat. Izraelske snage nisu bile spremne za rat, između ostalog i zbog toga što je ministar odbrane Moše Dajan odbio da odobri generalu Elazaru mobilizaciju rezervnog sastava i predlog da se krene u preventivne vazdušne udare.
Smenjen je sa dužnosti 1974. godine, a njegov rad je bio predmet istrage koja je zaključila da su loši rezultati u Jomkipurskom ratu njegova krivica.
Smrt
urediElazar je umro 15. aprila 1976. godine od srčanog udara. Sahranjen je na gori Hercl u Jerusalimu.
Ostao je upamćen pod nadimkom Dado. Krivica za ratne neuspehe koji su mu pripisani od komisije, nikada u javnosti nije prihvaćena, a opšte je mišljenje da je bio sposoban vojskovođa.
