Gustav Krklec (Udbinja kraj Karlovca, 23. jun 1899Zagreb, 30. oktobar 1977) bio je jugoslovenski i hrvatski književnik.[1]

Gustav Krklec
Gustav Krklec 1969. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1899-06-23)23. jun 1899.
Mesto rođenjaUdbinja, Austrougarska
Datum smrti30. oktobar 1977.(1977-10-30) (78 god.)
Mesto smrtiZagreb, SFRJ
Književni rad
Najvažnija delaLjubav ptica
Darovi za bezimenu

Biografija

uredi

Gustav Krklec rođen je u mestu Udbinja kraj Karlovca kao prvo dete u porodici Augusta i Hermine Krklec.[2] Detinjstvo je proveo u Maruševcu, u Hrvatskom zagorju, što je ostavilo trajan trag u njegovom poetskom opusu. Gimnaziju je pohađao u Varaždinu, Zagrebu i na Sušaku, a u Zagrebu je studirao filozofiju.[1]

U periodu između dva rata radio je različitim zagrebačkim redakcijama. Bio je urednik Nolita u Beogradu od 1929 do 1933. godine.[1]

Drugi svetski rat zatekao ga je u Beogradu gde je doživeo bombardovanje grada. Zatim se u septembru 1941. preselio u Zemun. U Zemunu je radio kao državni činovnik i sarađivao u ustaškom listu “Graničar” sve do bombardovanja Zemuna, u martu 1944. U tom trenutku bio je predsednik Veslačkog kluba Zemuna.[3] Nakon toga se sa suprugom Mirjanom nakratko preselio u Slankamen, a kraj rata dočekao je u Samoboru. U septembru 1945. godine u Zagreb je došla i njegova supruga, te je od tada Krklec živeo i radio u Zagrebu sve do smrti.[4]

Posle rata je bio dugogodišnji urednik u Nakladnom zavodu Hrvatske. Bavio se i novinarstvom. Od 1951. godine je član JAZU.[1] Posvetio se i pisanju za decu. Objavljivao je pesme u časopisu za decu Radost za koji je bio i jedan od glavnih osnivača.[4]

Najvažniji deo Krklecovog književnog dela čini poezija. Njegovo antologijsko pesništvo kratkog, neposrednog i jasnog izraza odražava vedrinu i životnu radost, ali i metafizičku teskobu. Pisao je i eseje, kritike, putopise, feljtone i aforizme. Mnogo je prevodio, najviše sa ruskog, nemačkog, ali i sa slovenačkog i češkog jezika. Posebno se ističu njegovi prevodi Puškina, Prešerna, Brehta.[5] Krklec se bavio i takozvanom dnevnom kritikom. Pod pseudonimom Martin Lipnjak napisao je niz kritičkih zapisa i eseja.[5]

Gustav Krklec je autor poetskih zbirki «Lirika» (1919), «Srebrna cesta» (1921), «Ljubav ptica» (1926), «Izlet u nebo» (1928). U vreme reakcije i nemačke okupacije u stihovima Krkleca pojavili su se osećaji bezizlaza, brige za sudbinu domovine (zbirke «San pod brezom», 1940, «Darovi za bezimenu», 1942, «Tamnica vremena», 1944). Pobedu nad nacizmom, i socijalno prestrojavanje u FNRJ opevao je u ciklusu stihova «Žubor života» (1955).

Ljudska osećanja, rodni kraj, uloga pesnika u društvu — osnovne su teme poezije Krkleca, u najvećem obimu napisane u vidu soneta.

Njegova poezija za decu sadrži humorističke motive (Telegrafske basne, 1952).

Nagrade

uredi
  • Lirika (1919)
  • Srebrna cesta (1921)
  • Beskućnici (1921)
  • Nove pjesme (1923)
  • Ljubav ptica (1926)
  • Izlet u nebo (1928)
  • San pod brezom (1940)
  • Darovi za bezimenu (1942)
  • Ranjeni galeb (1942)
  • Tamnica vremena (1944)
  • Lica i krajolici (1946)
  • Pisma Martina Lipnjaka iz provincije (1956)
  • Telegrafske basne (1952)
  • Noćno iverje (1960)

Spomen

uredi
  • Povodom stogodišnjice rođenja Gustava Krkleca na pročelju kuće u Maruševcu u kojoj je hrvatski pesnik proveo detinjstvo. Matica hrvatska u Varaždinu i Opština Maruševec postavile su mu spomen-ploču.[4]
  • U Varaždinskoj gradskoj biblioteci nalazi se i spomen-soba Gustava Krkleca

Reference

uredi
  1. ^ a b v g Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 401. 
  2. ^ Matica hrvatska: Ernest Fišer: Uz stotu godišnjicu rođenja Gustava Krkleca. Čudnovati dvostruki život Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. april 2012), preuzeto 28. jula 2012.
  3. ^ a b Tko je tko u NDH: Hrvatska 1941.–1945., Minerva. . Zagreb. 1997. pp. 210-211. ISBN 978-953-6377-03-9. 
  4. ^ a b v „Na današnji dan – Umro jugoslovenski književnik i pjesnik Gustav Krklec”. yu-nostalgija.com. Arhivirano iz originala 01. 02. 2022. g. Pristupljeno 1. 2. 2022. 
  5. ^ a b „Gustav Krklec”. poezijasustine.rs. Pristupljeno 1. 2. 2022. 

Spoljašnje veze

uredi