Gračanica (grad)
Gračanica je gradsko naselje i sjedište istoimene jedinice lokalne samouprave u sjeveroistočnom delu Bosne i Hercegovine, sastavni dio Tuzlanskog kantona. Prema preliminarnim podacima popisa stanovništva 2013. godine, u Gračanici je popisano 12.882 lica.[1] Ovde se nalazi crkva Svetog Vaznesenja Gospodnjeg.
Gračanica | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Federacija Bosne i Hercegovine |
Kanton | Tuzlanski kanton |
Grad | Gračanica |
Stanovništvo | |
— 2013. | 12.882 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 44° 42′ 24″ S; 18° 18′ 38″ I / 44.706684° S; 18.310557° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 75320 |
Pozivni broj | 035 |
Veb-sajt | www |
Istorija
urediGračanica se po prvi put spominje u osmanlijskim izvorima 1528. godine. Naselje je pripadalo nahiji Soko, i bilo je poznato po rudniku gvožđa. Centar nahije Soko predstavljala je srednjovekovna tvrđava Soko, koja se nalazi na oko 4 km od grada.
Prvobitno naselje Gračanica se nalazilo na sadašnjem lokalitetu dela grada Drafnići, a status grada (kasabe) steklo je 1548. godine. Značajniji razvoj doživljava krajem 17. veka, u doba Ahmed-paše Budimlije, koji je izgradio čaršijsku džamiju, hamam (javno kupatilo) i sahat kulu.
U 18. veku izgrađen je i vodovod. Gračanica je bila izrazito trgovačko mesto, sa nešto većom čaršijom. Godine 1879. bilo je u njoj 613 kuća i 3012 stanovnika. Gračanica je 1878. imala poštu, a osnovnu školu 1887.
Stanovništvo
urediSastav stanovništva – naseljeno mjesto Gračanica | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
2013. | 1991.[2] | 1981.[3] | 1971.[4] | ||||
Ukupno | 12 882 (100,0%) | 12 712 (100,0%) | 12 103 (100,0%) | 9 477 (100,0%) | |||
Bošnjaci | 12 031 (93,39%) | 10 282 (80,88%)1 | 9 604 (79,35%)1 | 8 225 (86,79%)1 | |||
Bosanci | 270 (2,096%) | – | – | – | |||
Srbi | 131 (1,017%) | 1 169 (9,196%) | 1 000 (8,262%) | 934 (9,855%) | |||
Romi | 109 (0,846%) | – | – | – | |||
Neizjašnjeni | 88 (0,683%) | – | – | – | |||
Muslimani | 54 (0,419%) | – | – | – | |||
Bosanci i Hercegovci | 53 (0,411%) | – | – | – | |||
Hrvati | 49 (0,380%) | 47 (0,370%) | 67 (0,554%) | 99 (1,045%) | |||
Nepoznato | 49 (0,380%) | – | – | – | |||
Ostali | 22 (0,171%) | 314 (2,470%) | 104 (0,859%) | 71 (0,749%) | |||
Albanci | 17 (0,132%) | – | 5 (0,041%) | 7 (0,074%) | |||
Slovenci | 3 (0,023%) | – | 1 (0,008%) | 2 (0,021%) | |||
Makedonci | 2 (0,016%) | – | 6 (0,050%) | 6 (0,063%) | |||
Jugosloveni | 1 (0,008%) | 900 (7,080%) | 1 284 (10,61%) | 98 (1,034%) | |||
Crnogorci | 1 (0,008%) | – | 31 (0,256%) | 34 (0,359%) | |||
Turci | 1 (0,008%) | – | – | – | |||
Pravoslavci | 1 (0,008%) | – | – | – | |||
Mađari | – | – | 1 (0,008%) | 1 (0,011%) |
- 1 Na popisima od 1971. do 1991. Bošnjaci su popisivani uglavnom kao Muslimani.
Gradovi prijatelji
urediNapomene
urediReference
uredi- ^ „Preliminarni rezultati Popisa stanovništva, domaćinstava i stanova u Bosni i Hercegovini 2013, Agencija za statistiku BiH, Sarajevo, 5. 11. 2013.” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 23. 11. 2018. g. Pristupljeno 23. 7. 2015.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva Republike Bosne i Hercegovine 1991. (str. 51)” (PDF). fzs.ba. Pristupljeno 22. 1. 2016.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 22. 1. 2016.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1971.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 22. 1. 2016.
Spoljašnje veze
uredi- Zvanična stranica opštine (jezik: bošnjački)
- "Vreme", 3. jan. 1937.