Gornja Toponica (Niš)

насеље у општини Црвени крст, град Ниш, Нишавски округ

Gornja Toponica je naseljeno mesto u gradskoj opštini Crveni Krst na području grada Niša u Nišavskom okrugu. Smeštena je u dolini Toponičke reke, u graničnom prostoru Niške i Aleksinačke kotline, na oko 11 km severozapadno od centra Niša. Prema popisu iz 2002. bilo je 1550 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 1311 stanovnika).

Gornja Toponica
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugNišavski
GradNiš
Gradska opštinaCrveni Krst
Stanovništvo
 — 2022.Pad 910
Geografske karakteristike
Koordinate43° 24′ 05″ S; 21° 48′ 17″ I / 43.4015° S; 21.804666° I / 43.4015; 21.804666
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina250 m
Gornja Toponica na karti Srbije
Gornja Toponica
Gornja Toponica
Gornja Toponica na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj18202
Pozivni broj018
Registarska oznakaNI

Istorija

uredi

Preistorijski nalazi ukazuju na davnu naseljenost seoskog prostora Gornje Toponice. Na rtu koga čini stara obala s levom obalom Toponičke reke, u lokalitetu zvanom Šanac, zapaženi su preistorijski nalazi. Nalazište se prostire na površini od 1 ha i uzdignuto je preko ostalog terena. Preko ovog sela prolazio je rimski Vojnički put (Via militaris), kao i kasniji srednjovekovni turski Carigradski drum. Na temelju ove prastare zaseljenosti naselila se kasnije slovenska Topolnica, verovatno najpre kao jedinstveno, a kasnije kao podeljeno selo.

Prvi turski popis sredinom 15. veka govori samo o jednoj Toponici (Topolnici), koja ima 96 domova, 38 neoženjenih, 9 udovičkih domaćinstava, 8 rajinskih vodenica i 8 valjavica, sa dažbinama u iznosu 15.163 akče. Prema turskom popisu nahije Niš iz 1516. godine, mesto je bilo jedno od 111 sela nahije i nosilo je naziv Gornja Topolnica, .[1] Međutim, u tom popisu upisane su obe Toponice, Gornja i Donja. Gornja Toponica je imala 48 hrišćanskih i 7 muslimanskih kuća, 7 neženjenih i 8 udovičkih domaćinstava, s davanjima u iznosu 6849 akči. Verovatno zbog blizine Carskog puta i opasnosti na njemu, kao i zbog sklanjanja i odseljavanja stanovništva u vezi s tim, sledeći popisi pokazuju opadanje stanovništva u oba sela, naročito u Gornjoj Toponici. U vreme vladavine Murata III, pred kraj 16. veka, selo je pored 17 hrišćanskih imalo i tri muslimanske kuće i 7 čiflika s dažbinama u iznosu 5000 akči. U jednom od dva navedena sela nalazio se lep karavan-saraj, u kome je 1571. godine prenoćio K. Rim na putu za Carigrad. Prema njegovoj zabelešci putovalo se lepom i pitomom ravnicom u kojoj se stanovništvo pretežno bavilo gajenjem žitarica i vinogradarstvom.

Posle teških godina iz perioda austrijsko-turskih ratova krajem 17. i u prvoj polovini 18. veka, kuge u prvoj i čiflučenja sela u drugoj polovini 19. veka, kada je dolazilo do većih stradanja, napuštanja i gašenja sela, Gornja Toponica je ušla u sastav Srbije kao malo selo sa dvadesetak domaćinstava. Posle otkupa spahijske zemlje, u čemu su, pored meštana, učestvovala i imućnija domaćinstva iz Gornjeg Matejevca, Kamenice i Niša (Jovan Đulizibarić - 80 ha), selo je počelo da se obnavlja i lagano razvija prelazeći postepeno s naturalne na tržišnu privredu. Godine 1895. Gornja Toponica ima 27 domaćinstava i 186 stanovnika, a 1930. godine u njoj je živelo 40 domaćinstava i 262 stanovnika. Godine 1927. (1. maja) u Gornjoj Toponici je, na levoj obali Toponičke reke, u nekadašnjem lovištu kralja Milana, počela s radom novoizgrađena „Duševna bolnica“ (a po odluci o iz 1912 o premeštanju iz Beograda[2]), u kojoj je prvi korisnik bio Đorđe Karađorđević. Ona je - kao specijalistička psihijatrijska bolnica - posle Drugog svetskog rata rekonstruisana i dograđena u nov i razvijen zdravstveni centar.

Posle Drugog svetskog rata, Gornja Toponica je, osim iseljavanja jednog broja stanovnika s radničkim zanimanjima (uglavnom u Niš), postala privlačna za radnička i mešovita domaćinstva iz udaljenijih krajeva, kao i za pojedine službenike koji rade u psihijatrijskoj bolnici, tako da je ukupan broj stanovnika ispoljio tendenciju laganog rasta. Osim toga, razvijena je i prilična dnevna migracija medicinskog osoblja iz Niša. Od 1972/75. godine počela je u ataru sela izgradnja poljskih kuća (vikendica) Nišlija, a 1982. godine počeo je na auto-putu s radom impozantni motelsko-hotelski kompleks „Nais“.

Saobraćaj

uredi

Do naselja se može doći linijama 28B PAS Niš - Čamurlija - Gornja Toponica - Mezgraja, linijom 29 PAS Niš - Čamurlija - Gornja Toponica - Mezgraja - Donja Toponica - Donja Trnava - Gornja Trnava, linijom 32 PAS Niš - Čamurlija - Gornja Toponica - Berčinac - Paljina - Miljkovac - Velo Polje - Kravlje, linijom 32L PAS Niš - Čamurlija - Gornja Toponica - Berčinac - Paljina - Miljkovac - Velo Polje - Paligrace i linijom 39 PAS Niš - Čamurlija - Gornja Toponica - Mezgraja - Supovac - Sečanica.

Demografija

uredi

U naselju Gornja Toponica živi 1010 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 48,2 godina (48,0 kod muškaraca i 48,4 kod žena). U naselju ima 238 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,55.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[3]
Godina Stanovnika
1948. 484
1953. 1.397
1961. 742
1971. 2.081
1981. 1.534
1991. 1.311 1.298
2002. 1.550 1.565
2011. 1.127
2022. 910
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[4]
Srbi
  
1.431 92,32%
Albanci
  
52 3,35%
Romi
  
20 1,29%
Bugari
  
11 0,70%
Muslimani
  
10 0,64%
Crnogorci
  
9 0,58%
Makedonci
  
7 0,45%
Hrvati
  
1 0,06%
Slovenci
  
1 0,06%
nepoznato
  
3 0,19%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Reference

uredi
  1. ^ „Istorijski arhiv Niš: „DETALjNI POPIS NAHIJE NIŠ IZ 1516. GODINE. Arhivirano iz originala 15. 03. 2012. g. Pristupljeno 15. 07. 2010. 
  2. ^ "Premeštanje ludnice", Politika, 24. avg. 1912, str. 3[mrtva veza]
  3. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  4. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  5. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Literatura

uredi
  • Enciklopedija Niša: Priroda, prostor, stanovništvo; izdanje Gradina - Niš, 1995. g. pp. 215

Spoljašnje veze

uredi