Glasovi u vetru (roman)
Glasovi u vetru je roman srpske književnice Grozdane Olujić, objavljen 2009. godine. Nagrađen je NIN-ovom nagradom za roman godine.
| Glasovi u vetru | |
|---|---|
 Korice knjige, 3. izdanje, Srpska književna zadruga, 2010. godina | |
| Nastanak i sadržaj | |
| Autor | Grozdana Olujić |
| Zemlja | Srbija |
| Jezik | srpski |
| Izdavanje | |
| Datum | 2009, 2. i treće izd. 2010 |
| Broj stranica | 302 |
Kako je saopšteno u odluci žirija, u romanu Glasovi u vetru Grozdane Olujić, kroz priču o jednoj srpskoj građanskoj porodici, umetnički ubedljivo pojavljuju se važne tradicije evropskog romana: porodični roman koji je bitno odredio umetnički lik književnosti u XIX i XX veku i emigrantski roman koji bitno obeležava važnu modernističku tradiciju i srpske i svetske književnosti.[1]
O romanu
urediRoman Glasovi u vetru određuje se kao hronika u kojoj se kroz sudbinu jedne građanske porodice prelamaju krupni istorijski događaji balkanskog podneblja.[2] Porodica Aracki pridružila se nekim drugim poznatim književnim junacima: Isakovićima, Njegovanima ili Katićima. U romanu su izraženi elementi bajke, što je žanr koji je Grozdana Olujić u svom stvaralaštvu dominantno negovala: U romanu Glasovi u vetru realistično, istorijsko i fantastično, bajkovito postoje u simbiozi, uzajamno se napajajući onim literarnim sokovima koji su svakom od njih neophodni.[2] Nižu se događaji koji su opisani u Karanovskom letopisu autora hroničar, ali bez tačnog imena i prezimena. Opisani su događaji vezani za ratne godine i kasnije mirnodopsko vreme. Mesto događanja je Karanovo i Amerika.[3]
NIN-ova nagrada
urediPored romana Grozdane Olujić, 2009. u užem izboru za NIN-ovu nagradu[4] našli su se:
- "Prsti ludih očiju" Rajka Vasića
- "Tri slike pobede" Zvonka Karanovića
- "Ljetopis vječnosti" Žarka Komanina
- "Taoci" Sandre Petrušić
- "A ako umre pre nego što se probudi" Đorđa Pisareva
- "Konstantinovo raskršće" Dejana Stojiljkovića
- "Park kamen maćado" Mirjane Urošević
Žiri NIN-ove nagrade za 2009. godinu
urediŽiri u sastavu Milan Vlajčić (predsednik), Milo Lompar, Aleksandar Ilić, Aleksandar Jovanović, Mladen Šukalo svoju odluku o pobedniku doneo je većinom glasova.
Za roman Grozdane Olujić glasali su Jovanović, Lompar i Šukalo, a za drugi roman u najužem izboru – „Ljetopis vječnosti“ Žarka Komanina, takođe u izdanju SKZ, glasali su Vlajčić i Ilić.[5]
Reference
uredi- ^ „Grozdani Olujić NIN-ova nagrada”. Politika. Pristupljeno 25. 3. 2022.
- ^ a b Stolić, Dragana (2010). „"Poetika nade"”. Beogradski književni časopis. 18: 207.
- ^ Olujić, Grozdana (2010). Glasovi u vetru (3 izd.). Beograd, Novi Sad: Srpska književna zadruga, Budućnost.
- ^ „Grozdana Olujić dobitnik Ninove nagrade za najbolji roman u 2009. godini”. Vlada Republike Srbije. Pristupljeno 25. 3. 2022.
- ^ „Treći put u istoriji prestižnog priznanja laureat žena pisac”. Danas. Pristupljeno 25. 3. 2022.
