Vladimir Otović

Vladimir Otović (Ilok, 29. avgust 1928. — Novi Sad, 13. septembar 2004) bio je srpski profesor, istoričar književnosti, i stalni saradnik Matice srpske.

Vladimir Otović
Datum rođenja	(1928-00-00)1928.
Mesto rođenja	Ilok
Datum smrti	13. septembar 2004.(2004-09-13) (75/76 god.)

Biografija

Mladost

Osnovnu školu pohađao je u rodnom Iloku (1935–1939) a prva dva razreda niže gimnazije u Državnoj realnoj gimnaziji u Sremskoj Mitrovici (1939-1941). Školovanje je nastavio u Državnoj realnoj gimnaziji u Užicu gde se njegova porodica nastanila 1941. Maturirao je 1947. Studirao je jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik na Filozofskom fakultetu u Beogradu (1948-1953) i diplomirao sa temom Proza Vladimira Nazora.

Za vreme Drugog svetskog rata bio je kurir u Užičkom partizanskom odredu (1944–1945) i član omladinskih političkih organizacija USAOJ i SKOJ. Posle rata je učestvovao u radnim akcijama na izgradnji pruga Brčko-Banovići i Šamac-Sarajevo. Vojni rok služio je u Artiljerijskoj školi za rezervne oficire (1953-1954) i dobio čin poručnika.

Period u Matici srpskoj

Profesionalnu karijeru započeo je kao profesor srpskohrvatskog jezika i književnosti u Gimnaziji „Jovan Jovanović Zmaj” u Novom Sadu 1954. godine.

Ljubav prema knjizi navela ga je da karijeru nastavi u Odeljenju za staru i retku knjigu Biblioteke Matice srpske 1970. godine. Rad u biblioteci Matice srpske je prekinuo samo zakratko (1971-1972), dok je obavljao dužnost upravnika Biblioteke Filozofskog fakulteta u Novom Sadu. Od 1982. do penzionisanja 1989. radio je u Matici srpskoj. Bio je član Uređivačkog odbora Srpskog biografskog rečnika u izdanju Matice srpske. Od 1974. godine rukovodio je potprojektom Prenumeracija na srpsku knjigu XVIII-XIX veka. Tokom naučnoistraživačkog rada odnegovao je čitav niz mladih istraživača koji su svoju profesionalnu karijeru nastavili u Matici srpskoj, Biblioteci Matice srpske i Novosadskom univerzitetu. Bio je stalni član saradnik Matice srpske.

Posebno se bavio književnim delom Petra II Petrovića Njegoša sakupljajući njegova dela i radove o njima, stvorivši tako jedinstvenu kolekciju koja se zahvaljujući knjižaru Vasiliju Jovanoviću čuva u Biblioteci Matice srpske kao poseban fond. Njegošem se bavio i promišljajući njegovo delo iz čega su nastali radovi objavljeni u monografskim i periodičnim publikacijama.

Bibliografija

Objavio je knjige:

• Konj Burak u Milutinovićevim i Njegoševim stihovima, Beograd, 1993;
• Beleške na belinama Njegoševih knjiga, Novi Sad, 1994;
• Njegoševa speva Luče mikrokozma prvo pečatanje, Cetinje, 1996. i
• Beleške na belinama Njegoševih knjiga, 2. popravljeno i prošireno izdanje, Beograd, 2002.

Svoje radove objavljivao je u:

• „Letopisu Matice srpske” (Traganja za prvim trenucima Gorskog vijenca, 1961; Prvo pesničko snoviđenje Njegoševo, 1963; Bojevi Mahmuta Bušatlije u pesmama guslara, Vikentija Rakića i Njegoša, 1969);
• „Prilozima za književnost, jezik, istoriju i folklor” (I Božidar Petranović u istoriji o postanku Njegoševog „Gorkog vijenca” 1972);
• „Zborniku Matice srpske za književnost i jezik” (Ime ruskog kneza Požarskog u Banovim i Njegoševim stihovima, 1992; Zapis uz naslov Njegoševa speva „Luča mikrokozma”, 1973; Njegošev Miloš Obilić bolji od Mucija Scevole, 1973) i
• „Godišnjaku Biblioteke Matice srpske” (Njegoševi slavuji, 1998; „Miš u tikvi” u Milutinovićevim i Njegoševim stihovima, 2000; Njegoševo „tajanstveno” i Sterijino „zagonetno” čovečije biće, 2005).

Bio je urednik pesničkog opusa Laze Kostića u „Sabranim delima Laze Kostića” u izdanju Matice srpske i priredio za štampu Pesme, knj. 1-3, 1991.

Gimnaziji u kojoj se školovao odužio se pisanjem predgovora za publikaciju 50 godina mature generacije 1946/47. godine, 1997.

Izvor

Biografija i bibliografija Vladimira Otovića objavljeni u publikaciji Građa za Leksikon pisaca Jugoslavije, tom 5, O, glavni urednik Ljiljana Pešikan Ljuštanović, Matica srpska, Novi Sad, 2010.