Vladimir Kopicl
Vladimir Kopicl (Đeneral Janković, 5. avgust 1949) srpski je pesnik i esejista, prevodilac, umetnik, novinar, pozorišni i filmski kritičar.[1]
| Vladimir Kopicl | |
|---|---|
 Vladimir Kopicl | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. avgust 1949. |
| Mesto rođenja | Đeneral Janković, FNR Jugoslavija |
| Književni rad | |
| Period | 1970—danas |
| Nagrade | Brankova nagrada Sterijina nagrada Nagrada Društva književnika Vojvodine Književna nagrada Stevan Pešić Nagrada Istok-Zapad Disova nagrada Nagrada Desanka Maksimović |
Biografija
urediRođen je 8. avgusta 1949. godine u Đeneral Jankoviću, na Kosovu i Metohiji. Osnovnu i srednju školu završio u Novom Sadu, gde je i diplomirao na Katedri za jugoslovensku i opštu književnost Filozofskog fakulteta.
Radio je od 1971. do 1973. godine kao urednik Centra za umetnost Tribine mladih u Novom Sadu, 1978. i 1979. godine radio kao profesor u Centru za obrazovanje kadrova prevodilačke i kulturološke struke u Karlovačkoj gimnaziji (1978—1979), a od 1981. godine bio je zaposlen u redakciji „Dnevnika“ kao književni, filmski, pozorišni kritičar i urednik.
Uređivao je nekoliko književnih časopisa (Letopis Matice srpske, Rays/Luči/Los Rauos/Strahlen, TRANSkatalog), član žirija (BITEF, Malo Pozorje, FIAT, Festival profesionalnih pozorišta Vojvodine...), bio je osnivač, selektor i predsednik Umetničkog odbora Internacionalnog festivala alternativnog i novog teatra INFANT u Novom Sadu i selektor Festivala profesionalnih pozorišta Vojvodine, Jugoslovenskog pozorišnog festivala u Užicu i Sterijinog pozorja u Novom Sadu.
Od 1971. do 1976. godine bio je aktivan na polju konceptualne umetnosti, performansa, proširenih medija i izlagao na mnogim samostalnim i grupnim izložbama u našoj zemlji i svetu. Njegovi radovi iz ove oblasti uključeni su u nekoliko evropskih i svetskih antologija i zbornika, na primer – Klaus Groh, Aktuelle Kunst in Osteuropa, DuMont Aktuel, Cologne, 1972,...
Članstvo u udruženjima
uredi- Srpsko književno društvo,[2]
- Srpski PEN centar,
- Društvo književnika Vojvodine,
- Jugoslovensko društvo za umetnost i tehnologiju spektakla – JUSTAT,
- Međunarodna federacija filmskih kritičara - FIPRESCI,
- Udruženje pozorišnih kritičara i teatrologa Srbije,
- Međunarodno udruženje pozorišnih kritičara - AICT.
Objavnjena dela
urediKnjige poezije
uredi- Aer (Matica srpska, 1978),
- Parafraze puta (Matica srpska, 1980),
- Gladni lavovi (KZNS, 1985),
- Vapaji & konstrukcije (Matica srpska, 1986),
- Pitanje poze (Matica srpska, 1992),
- Prikaze – nove i izabrane kratke pesme (Matica srpska,1995),
- Klisurine (Narodna knjiga, 2002),
- Pesme smrti i razonode – izabrane i nove pesme (Orpheus, 2002),
- Smernice (NB Svetozar Marković, 2006),
- Promašaji (NB "Stefan Prvovenčani", 2008),
- Sovin izbor (NB "Vladislav Petković Dis", 2008),
- 27 pesama: tenkovi&lune (Kulturni centar Novi Sad, 2011),
- Nesvršeno, dvojezično izdanje (2011),
- Tufne - izabrane pesme (2013),
Knjige eseja
uredi- Mehanički patak, digitalna patka (Narodna knjiga, 2003),[3]
- Prizori iz nevidljivog (Narodna knjiga, 2006).
Rad i prevod zbornika i antologija
uredi- Telo umetnika kao subjekt i objekt umetnosti (Tribina mladih, 1972),
- Trip – vodič kroz savremenu američku poeziju (Narodna knjiga, 1983 – sa Vladislavom Bajcem),
- Novi pesnički poredak – antologija novije američke poezije (Oktoih, 2001 – sa Dubravkom Đurić),
- Milenijumski citati (Orpheus, 2005),
- Vrata panike – Telo, društvo i umetnost u mreži tehnološke derealizacije (Orpheus, 2005),
- Tehnoskepticizam (Orpheus, 2007)
Nagrade i priznanja
uredi- Brankova nagrada, za knjigu poezije Aer, 1979.
- Sterijina nagrada za pozorišnu kritiku, 1989.
- Nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine, za knjigu poezije Klisurine, 2003.
- Nagrada „Stevan Pešić”, za knjigu poezije Klisurine, 2003.
- Nagrada „Istok-Zapad”, za knjigu Smernice, 2006.
- Disova nagrada, 2008.
- Nagrada „Desanka Maksimović”, 2012.
- Nagrada „Branko Miljković”, za knjigu poezije Udaljeni bubnjevi, 2020.
- Nagrada „Dimitrije Mitrinović”, za roman Purpurna dekada, 2021.
