Vera Crvenčanin Kulenović
Vera Crvenčanin Kulenović (Novi Sad, 24. decembar 1920 — Beograd, 23. januar 2013) bila je prva je žena filmski reditelj u Jugoslaviji. Završila je Akademiju za pozorište i film, odsek režija.
Vera Crvenčanin Kulenović | |
---|---|
Lični podaci | |
Puno ime | Vera Crvenčanin Kulenović |
Datum rođenja | 24. decembar 1920. |
Mesto rođenja | Novi Sad, Kraljevina SHS |
Datum smrti | 23. januar 2013.92 god.) ( |
Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Biografija
urediVera Crvenčanin Kulenović rođena je u Novom Sadu 24. decembra 1920. godine u građanskoj porodici, kao ćerka Jovana Crvenčanina, vazduhoplovnog đeneralštabnog pukovnika. Bila je supruga književnika Skendera Kulenovića i majka kompozitora Vuka Kulenovića i balerine Biljane Kulenović.[1]
Umetnički rad
urediUmetnički rad Vere Crvenčanin započinje u NOB-u u toku Drugog svetskog rata. Kao borac Kosmajskog odreda, Beogradskog bataljona i Dvanaeste krajiške brigade, brine o kulturnom i obrazovnom životu saboraca. Avgusta 1942. godine, na belom konju i s pesnicom na čelu, prva je ušla u oslobođeni Drvar, nakon što su proleterske jedinice, većinom sastavljene od boraca iz Srbije, potukle ustašku vojsku.[2] Profesionalnu karijeru započinje 1944. godine, kao glumica u "Centralnoj pozorišnoj grupi BIH", i nastavlja je u Narodnom pozorištu u Sarajevu.[1] Prvu špicu, na dokumentarnom filmu "Beogradski univerzitet" potpisala je 1948. godine, za Avala filma. Nakon toga je usledilo još mnogo kratkometražnih filmova koje je Vera Crvenčanin stvarala kao reditelj te filmske kuće. Od 1953. godine radila je kao samostalni umetnik. Pisala je monodrame, scenarija, dramatizacije književnih dela i više zapaženih knjiga iz pozorišne prošlosti. Dobitnica je Sterijine nagrade za dramatizaciju TV drame "Na rubu pameti" iz 1981. godine (režija Slavoljub Stefanović Ravasi), rađene prema istoimenom romanu Miroslava Krleže iz 1964. godine. Jedno vreme radila je u televiziji Novi Sad kao scenarista i reditelj.
Vera Crvenčanin Kulenović preminula je u januaru 2013 godine. Sahranjena je na groblju Orlovača, u Beogradu.[3]
Filmografija
uredi- 1948. Beogradski univerzitet (kratki dokumentarni film - scenario i režija)
- 1949. Novi dom (kratki dokumentarni film - scenario)
- 1950. Beogradsko narodno pozorište (kratki dokumentarni film - scenario i režija)
- 1958. Porodica Glišić (kratki dokumentarni film - scenario)
- 1963. Priče o junacima (TV film - scenario)
- 1964. Vilijam Šekspir (kratki film - scenario)
- 1964. Rođendan (kratki dokumentarni film - scenario i režija)
- 1966. Pahuljica (kratki dokumentarni film - scenario i režija)
- 1968. Stojanka majka Knežopoljka (kratki dokumentarni film - scenario i režija)
- 1968. Na rubu pameti (TV film - scenario)
- 1973. Čovjek, čovjeku (kratki dokumentarni film - scenario)
- 1981. Na rubu pameti (TV film - scenario) - Sterijina nagrada
Bibliografija
urediVera Crvenčanin Kulenović objavila je i četiri knjige:
- „Dinulovići”, Beograd 1997;
- „Skenderova trajanja”, Beograd, 1998;
- „Svitanja i suton Milke Grgurove”, Beograd, 2003;
- „Ima tako ljudi”, Beograd 2012.
Knjigu „Ima tako ljudi” objavila je pred sam kraj života, 2012 godine. U knjizi govori o životu svog oca, svom životnom putu, vremenu i okolnostima u kojima je živela i stvarala.
Reference
uredi- ^ a b Crvenčanin 2012
- ^ Albahari-Krivokuća, Judita (1997). Moji susreti sa Jevrejima, ratnicima. Zbornik 7 : Studije, arhivska i memoarska građa o Jevrejima Jugoslavije. Beograd: Jevrejski istorijski muzej. str. 307.
- ^ „Preminula Vera Kulenović”. www.novosti.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2018-06-05.
Literatura
uredi- Crvenčanin, Vera (2012). Ima tako ljudi. Beograd: Svet knjige.
Spoljašnje veze
uredi- Vera Crvenčanin Kulenović na sajtu IMDb (jezik: engleski)