Branislav Trifunović
Branislav Trifunović (Kruševac, 16. januar 1978) srpski je pozorišni, televizijski i filmski glumac.[1] Rođeni je brat glumca Sergeja Trifunovića, sin glumca Tome Trifunovića.[2]
| Branislav Trifunović | |
|---|---|
 Fotografija Trifunovića, 2009. | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Branislav Trifunović |
| Datum rođenja | 16. januar 1978. |
| Mesto rođenja | Kruševac, SR Srbija, SFRJ |
| Porodica | |
| Roditelji | Tomislav Trifunović |
| Rad | |
| Aktivni period | 2000—danas |
| Bitna uloga | Jesen stiže, dunjo moja (TV serija) -Savo Crna Zorica -Mane Odumiranje -Janko |
| Veza do IMDb-a | |
Biografija
urediBranislav Trifunović je osnovnu i srednju školu završio u Užicu.[3] Glumu na Akademiji umetnosti Univerziteta u Novom Sadu završava u klasi profesora Petra Banićevića.[3]
Pozorište
urediVeoma rano (1988) stupa na pozornicu Narodnog pozorišta u Užicu, gde igra u predstavama Nebeska vojska,[4] Čekajući Godoa,[5] Obilić,[6] Klopka,[7] Kako zasmejati gospodara,[8] Per Gint,[9]i drugim.[10]
Godine 2001. gostuje u Srpskom narodnom pozorištu (Pravo na Rusa)[10][11] i prelazi u Narodno pozorište u Somboru, gde se naročito istakao ulogama Ivana Bezdomnog i Levi Mateja u predstavi Majstor i Margarita,[12][13] Hansa Rilova u Buđenju proleća,[14][12] Bogdana u Opsadi crkve Svetog spasa, [15][12] Sebastijana u Bogojavljenskoj noći[12] i dr.
Branislav Trifunović se, takođe, istakao ulogama u Kruševačkom pozorištu, Beogradskom dramskom pozorištu, Jugoslovenskom dramskom pozorištu, Zvezdara teatru, Bitef teatru, Narodnom pozorištu u Beogradu, [12] Madlenianumu,[16] Malom pozorištu "Duško Radović" i dr.[10]
Stalni je član ansambla Pozorišta Atelje 212 od 2010. godine[3][17].
Film
urediNeke od najznačajnijih uloga odigrao je u filmskim ostvarenjima:
- „Jesen stiže dunjo moja“ (2004),
- „Pogled sa Ajfelovog tornja” (2005),
- „Tamo i ovde” (2009),
- „Čekaj me, ja sigurno neću doći” (2009),
- „Stado” (2016) i dr.[3]
Nagrade
uredi- 2004. godine - Povelja za izuzetno glumačko ostvarenje, za ulogu u filmu „Jesen stiže dunjo moja“, na Filmskom festivalu u Nišu;
- 2004. godine - Priznanje glumac Festivala za ulogu u filmu „Jesen stiže dunjo moja“, na Filmskom festivalu u Nišu;
- 2004. godine - Nagrada za najboljeg mladog glumca, za ulogu u filmu „Jesen stiže dunjo moja“, na Novosadskom filmskom festivalu;
- 2009. godine - za ulogu Pometa u “Dundu Maroju“ dobio je Zoranov brk za glumačku bravuru večeri na Pozorišnom festivalu u Zaječaru;
- 2010. godine proglašen je glumcem večeri na Mucijevim danima.[17]
- 2022. godine glasovima publike, proglašen je za najboljeg glumca pete večeri Filmskih susreta u Nišu za ulogu Strahinje u filmu „Gejm“.[18]
Političko angažovanje
urediNovembra 2016. godine, Branislav Trifunović je potpisao apel 100 javnih ličnosti, upućen tadašnjem zaštitniku građana Saši Jankoviću, da se na predsedničkim izborima 2017. kandiduje za Predsednika Srbije kao nestranački kandidat. Ovaj apel su pored Trifunovića potpisali i mnogi književnici, novinari, glumci i profesori i pozvali demokratski orijentisane građane i stranke da podrže tu inicijativu.[3]
Tokom održavanja protesta „Protiv diktature” u nekoliko srpskih gradova tokom 2017. godine, Trifunović je javno podržao demonstrante.[3]
U decembru 2018. godine je zauzeo ulogu jednog od organizatora protesta „1 od 5 miliona” koji su počeli nakon prebijanja lidera Levice Borka Stefanovića u Kruševcu. Nakon nesuglasica sa opozicijom, 2019. godine, Trifunović izlazi iz organizacije protesta.[3]
Aktivan je kritičar vlasti i svoje mišljenje iznosi javno i bez ustezanja.[19]
Liceulice
urediBranislav Trifunović je zajedno sa Jovanom Karaulić jedan od inicijatora i osnivača, kao i član upravnog odbora neprofitne organizacije Liceulice posvećene podršci onima koji najteže dolaze do posla i koji žive na margini srpskog društva. Delujući kao nezavisan fond i na principima socijalnog preduzetništva, od 2010. godine, Liceulice aktivno doprinosi socijalnoj i ekonomskoj inkluziji pripadnika ugroženih grupa.[20] Najpoznatija aktivnost ove organizacije je izdavanje i distribucija magazina LICEULICE, koji prodaju isključivo prodavci marginalizovanih grupa, zarađujući polovinu od svakog prodatog primerka. Ova aktivnost se odvija po principima socijalnog preduzetništva, što znači da se zarada (50% od svakog prodatog primerka magazina) vraća organizaciji, koja nastavlja da radi na dobrobiti svojih korisnika i šire zajednice.[20]
Galerija
uredi- Malo pozorište "Duško Radović", Scena za mlade, "Klaus i Erika", 2007 foto ĐorđeTomić
-
-
-
-
Uloge
uredi| God. | Naziv | Uloga |
|---|---|---|
| 2000. | Dragan & Madlaina | Dragan |
| 2004. | Jesen stiže, dunjo moja | Sava Lađarski |
| 2005. | Pogled sa Ajfelovog tornja | Vanja |
| 2006. | Sedam i po | Keboja |
| 2006. | Ne skreći sa staze | srpski Deda Mraz |
| 2007. | Tegla puna vazduha | Svetozar |
| 2009. | Tamo i ovde | Branko |
| 2009. | Čekaj me, ja sigurno neću doći | Nemanja |
| 2009. | Jesen stiže, dunjo moja (TV serija) | Sava |
| 2010. | Ono kao ljubav | Sava |
| 2012. | Crna Zorica | Mane |
| 2012. | Smrt čoveka na Balkanu | policajac 2 |
| 2014. | Lud, zbunjen, normalan | Vlado |
| 2015. | Hiljadarka | Atif Kurtović |
| 2015. | Burek | |
| 2016. | Stado | glumac advokat |
| 2017. | Kozje uši | |
| 2018. | Trees | |
| 2018. | Paviljoni | |
| 2020. | Prílis osobní známost | |
| 2020. | Proleće na poslednjem jezeru | |
| 2020. | Tajkun | |
| 2020. | Mama i tata se igraju rata | Ivica |
| 2021−2022. | U zagrljaju Crne ruke | Tanasije K. Abadžić |
| 2022. | Igra | Strahinja |
| 2023. | Seti me se |
Reference
uredi- ^ „Branislav Trifunović – Pozorište "Atelje 212"” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-01-17.
- ^ „Biografija: glumac Branislav Trifunović”. Opusteno.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-01-17.
- ^ a b v g d đ e „Branislav Trifunović”. Istinomer (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ a b v „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ a b v g d Jovanović, Raško V.; Jaćimović, Dejan (2013). Leksikon drame i pozorišta. Beograd: Prosveta. ISBN 978-86-07-01999-1.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ Cukić, Mona (2021-12-31). „Branislav Trifunović kao Getsbi: Čuvena drama ponovo na sceni Madlenianuma”. NOVA portal (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ a b Čumić, Jovana (2010-08-13). „Branislav Trifunović”. Pozorište "Atelje 212" (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ Isailović, Miljana (2022-08-25). „Branislav Trifunović najbolji glumac pete festivalske večeri Filmskih susreta”. NOVA portal (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ Fonet (2023-06-08). „Glumci o napadima iz redova vlasti: To im je autogol, hajde da vidimo kako će reaguju kada dobiju tužbu protiv Bakareca”. NOVA portal (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-08-14.
- ^ a b „O nama”. Liceulice (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-08-14.
Spoljašnje veze
uredi- Branislav Trifunović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Branislav Trifunović na sajtu PORT.rs
- Podcast Snaga uma: Bane Trifunović - Kako u Srbiji ne izgubiti volju za životom?
