Berko Zečević (13. decembar 1949)[1] je vanredni profesor na sarajevskom Mašinskom fakultetu na Odeljenju za odbrambene tehnologije. Poznat je po tome što je bio sudski vještak u incidentu poznatim pod imenom Masakri na Markalama na osnovu čijih svjedočenja je utvrđena odgovornost Vojska Republike Srpske u slučajevima „Markale 1“ i „Markale 2“ i „Tuzlanska kapija“.[2][3][4] Osim toga bio je šef Katedre za odbrambene tehnologije na Mašinskom fakultetu u Sarajevu.

Berko Zečević
Datum rođenja(1949-12-13)13. decembar 1949.(74 god.)

Berko Zečević je sudski vještak Haškog tribunala i Suda BiH, gdje je u slučajevima „Markale 1“ i „Markale 2“ i „Tuzlanska kapija“ svojim balističkim tumačenjima optužio Vojsku Republike Srpske za odgovornost.[2] Na osnovu njegovih svjedočenja, sudovi su donijeli presude protiv Vojske Republike Srpske i njenih pripadnika.[5][2][3][4] Između ostalih, Berko Zečević je učestvovao kao svjedok optužbe protiv Slobodana Miloševića, Radovana Karadžića, Dragomira Miloševića, Novaka Đukića, Radislava Krstića i drugih.

Berko Zečević je učestvovao i u vještačenju slučaja ubistva zamjenika ministra Policije Federacije BiH Joze Leutara koje je ostalo nerazjašnjeno.[2]

Slučaj Tuzlanska kapija

uredi

U slučaju „Tuzlanska kapija“ Berko Zečević je bio jedan od dva sudska vještaka, dok je drugi sudski vještak balističar bio Vlada Kostić iz Beograda. Vlada Kostić je u ovom slučaju optužio Berka Zečevića za lažno svjedočenje i nalaz koji je suprotan nalazima istražnih organa.[3][4]

Slučaj Markale

uredi

Predsednik Boračke organizacije Republike Srpske Pantelija Ćurguz je povodom slučaja „Markale“ optužio Berka Zečevića za direktnu umješanost u postavljanje minsko-ekspolozivnih naprava na pijaci Markale tokom masakra 5. februara 1994. godine.[2] Muslimansko političko vođstvo je 17. jula 1992. godine formiralo Centar namjenske proizvodnje pri Glavnom štabu oružanih snaga Armije RBiH na čelu koga su bili Berko Zečević i Faik Kulović.[2] Ovaj centar je rukovodio organizacijom povezivanja malih radionica za ručnu izradu minsko-eksplozivnih sredstava.[2] Tim koji je postavio eksplozivne naprave na pijaci Markale je bio pod nadzorom Berka Zečevića.[2] Berko Zečević je 5. februara 1994. bio na pijaci Markale kada je UNPROFOR radio uviđaj, a Radio Sarajevo je zabilježio da se Berko tog dana svađao sa pripadnicima UN-a i na licu mjesta bez prethodne istrage optužio Srbe za stradanje civila.[2]

Radovan Karadžić je od Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju tražio da mu dozvoli 25 časova ispitivanja Berka Zečevića, a sud je odobrio samo 6.[6] Ispitivanje Berka Zečevića je počelo nakon što je uhapšen 11. februara i isporučen u Hag 15. februara 2011. Odbrana je Berka Zečevića nazvala pristrasnim svjedokom i tražila da se diskvalifijuje.[6] Tokom iskaza 23. februara 2011. Berko je izjavio da je 5. februara 1994. saznao da je tadašnji komandant Unprofora general Majkl Rouz izjavio kako ne može da se sazna smjer odakle je došla pretpostavljena granata.[6] Berko je izjavio i to da nije bio pozvan da vještači nego da se sam prijavio, te dodao: „smatrao sam da je moguće da se utvrdi smjer odakle je došla granata i zato sam se prijavio da to istražim“.[6] Tokom ispitivanja pred Međunarodnim sudom za bivšu Jugoslaviju 24. februara 2011, Berko je izjavio da mu je prijećeno smrću zbog toga što je u svom originalnom izvještaju o slučaju Markale naveo mogućnost da je navodna granata mogla da dođe i sa položaja Armije RBiH.[7] Tom prilikom je izjavio da je originalni izvještaj od 5. februara 1994. godine izmijenio 2003. godine.[7]

Hapšenje

uredi

Berko Zečević je uhapšen 11. februara 2011. godine po nalogu Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju u Hagu, jer je odbio da se odazove pozivu za svjedočenje u predmetu protiv bivšeg predsjednika Republike Srpske Radovana Karadžića.[8] Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju je prethodno hapšenju izdao nalog da se Berko Zečević stavi u pritvor, te da se isporuči u Hag.[8] Prethodno hapšenju, Zečević je 5. februara 2011. na skupu obilježavanja Markala izjavio da „ima više istina i da se za istinu treba boriti, jer ona ne dolazi sama“.[8] Berko Zečević je u svojstvu vještaka na suđenju Radovanu Karadžiću bio svjedok u slučaju Markale, tokom koga je Radovan Karadžić iznio dokaze ruskog pukovnika i vještaka balističara Andreja Demurenka kojima se tvrdi da granata nije mogla da dođe sa srpskih položaja.[8][9] Tokom suđenja, Radovan Karadžić je predstavio dokaze da je ubistva na pijaci Markale počinila Armija Republike Bosne i Hercegovine.[9] Predsednik Boračke organizacije Republike Srpske Pantelija Ćurguz je povodom slučaja Markale optužio Berka Zečevića za direktnu umješanost u postavljanje minsko-ekspolozivnih naprava na pijaci Markale tokom masakra 5. februara 1994. godine.[2] Prema mišljenju advokata Gorana Petronijevića iz Beograda, Berko Zečević je odbio da se pojavi pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju jer su njegova svjedočenja zasnovana na lažnim „podmetnutim dokazima“ koja su zasnovana na „permanentnoj zloupotrebi dela muslimanskog rukovodstva zarad političkih interesa“.[5] Berko Zečević je Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju isporučen 15. februara 2011. godine.

Reference

uredi

Izvori

uredi

Spoljašnje veze

uredi