Bela humka
Veliki kurgan u oranicama između Novog Sela i Velebita, na topografskim kartama obeležen sa imenom "Bela humka" i kotom od 93,8 m nalazi se u blizini akumulacionog jezera "Velebit", i vidi se iz velike daljine. Površina humke se intenzivno preorava, što je postepeno erodira i naružava njen izgled.
Naziv humke ili grupe: | Bela humka; Feherova |
---|---|
Kodni naziv: | BAC417 |
Tip: | Tumul, kurgan |
Lokacija (opština): | |
Tradicionalni naziv: | Feherova humka |
Poreklo naziva: | Po obližnjem salašu |
Istorijski period: | III-I.vek p. n. e.—III.vek |
Epoha: | Nepoznato |
Poreklo (kultura): | Sarmati ili drugi kurganski narodi |
Dimenzije (približno): | 70×70 m |
Visina (približno): | 3 m |
Materijal: | Zemlja |
Stanje: | Uzorana |
Arheološki istraženo: | Ne |
Opis
urediHumka je veoma velika, pa se može pretpostaviti da je grobnica ratnika velikaša.
Naziv "bela" dolazi iz naziva koji je humka dobila po ovdašnjem salašu Feherovih, koji više ne postoji (feher na mađarskom znači belu boju).
Sama humka nije arheološki istraživana, ali su u obližnjem Velebitu pronađene nekropole iz neolita i eneolita, a arheološke nalaze čuva muzej u Senti.
Vidi još
urediIzvori
urediLiteratura
uredi- Nikola Tasić (1983): Jugoslovensko Podunavlje od indoevropske seobe do prodora Skita - Posebna izdanja Balkanološkog instituta (Srpska akademija nauka i umetnosti) knj. 17.; Matica srpska, Odeljenje društvenih nauka, Novi Sad – Balkanološki institut SANU, Beograd
- Bogdan Brukner, Borislav Jovanović, Nikola Tasić (1974): Praistorija Vojvodine – Monumenta archaeologica Vol. I (knjiga 3 Monografije Instituta); Institut za izučavanje istorije Vojvodine - Savez Arheoloških Društava Jugoslavije. Novi Sad (English summary/text at pages 425-484)