Bački Breg

насеље у Сомбору, Западнобачки округ, Србија

Bački Breg (hrv. Bereg, mađ. Béreg), je naselje u gradu Sombor, u Zapadnobačkom upravnom okrugu, krajnjem severozapadu Vojvodine, na samoj granici sa Mađarskom i blizu granice sa Hrvatskom. Nedaleko od sela se nalazi najzapadnija tačka Srbije.

Bački Breg
Katolička crkva u selu
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Autonomna pokrajinaVojvodina
Upravni okrugZapadnobački
GradSombor
Stanovništvo
 — 2011.Pad 1.140
 — gustina35/km2
Geografske karakteristike
Koordinate45° 55′ 11″ S; 18° 55′ 36″ I / 45.919707° S; 18.926762° I / 45.919707; 18.926762
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina92 m
Površina31,8 km2
Bački Breg na karti Srbije
Bački Breg
Bački Breg
Bački Breg na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj25275
Pozivni broj025
Registarska oznakaSO

Prema popisu iz 2022. bilo je 769 stanovnika.

Ovde se nalazi rimokatolička crkva Svetog arhanđela Mihaila u Bačkom Bregu.

Naziv sela Bački Breg u upotrebi je od oslobođenja 1918. godine. Pre se to mesto zvalo Bereg, što je slovenskog porekla, a znači mokro,podvodno, žbunovito zemljište.[1]

Istorija

uredi

Prvi pomen je iz 1319. godine kada Imre Bečei kupuje zemlju Bereg od Petra Buda. Selo nije zidano po kakvom planu, već onako bez plana, bez reda, te su zato ulice i danas krive, zbunjene, ovde široke, a onde uzane. Temelj selu udaren je kod crkve, to je mesto najviše. Selo se postepeno širilo prema istoku, a ne prema zapadu, gde je pored sela tekao nekada i Dunav[2]. Selo je opustelo dolaskom Turaka.

Kolonizacijom iz 1620. godine doseljeni su stanovnici iz Klisa kraj Splita. Potomci doseljenika su Šokci. Od 1740. do 1743. stanovnici Berega zidaju novu crkvu, ali vrlo trošnu. Posvećena je Arhangelu Mihailu. Bereška parohija počinje da vodi matice 1770. godine a Bereg 1786. godine dobija novu katoličkucrkvu, koja postoji i danas, dugačka je 33, a široka 14 metara[3]. Danas u Bačkom Bregu živi manje od 1.000 stanovnika. Većinu čine Hrvati (Šokci).

Demografija

uredi

U naselju Bački Breg živi 1142 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 43,1 godina (40,4 kod muškaraca i 45,5 kod žena). U naselju ima 503 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,76 (popis 2002).

Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[4]
Godina Stanovnika
1948. 2.244
1953. 2.218
1961. 2.045
1971. 2.006
1981. 1.770
1991. 1.585 1.493
2002. 1.388 1.477
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[5]
Hrvati
  
738 53,17%
Srbi
  
344 24,78%
Jugosloveni
  
67 4,82%
Mađari
  
34 2,44%
Nemci
  
8 0,57%
Bunjevci
  
4 0,28%
Crnogorci
  
3 0,21%
Slovenci
  
1 0,07%
Slovaci
  
1 0,07%
Rusi
  
1 0,07%
Makedonci
  
1 0,07%
nepoznato
  
36 2,59%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Reference

uredi
  1. ^ Toma Iskruljev "Bajski Trokut" (1936.), str 378.
  2. ^ Toma Iskruljev "Bajski Trokut" (1936.), str 378.
  3. ^ Toma Iskruljev "Bajski Trokut" (1936.), str 379.
  4. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  5. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  6. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

uredi