Arheološko nalazište

Arheološko nalazište ili lokalitet je mesto ljudske aktivnosti koja se može sagledati u koncentraciji artefakata i odbačenih sirovina. Svi nalazi sa jednog lokaliteta posmatraju se u okviru šire kulturne celine (kulturne grupe ili kompleksa), u cilju analize ljudske aktivnosti toga podneblja.

Proučavanje lokaliteta ne može otkriti više od jednog aspekta društvenog ponašanja. Za širu interpretaciju uzima se u obzir celokupna teritorija na kojoj je grupa funkcionisala. Teritorija godišnjeg dometa (home range), uključuje teritoriju na koju je zajednica nastanjivala i na kojoj se kretala tokom jednog vremenskog perioda. Teritorija obuhvata staništa, koji mogu biti: sezonska, tranzitna, ostave i sl.

U mobilnim zajednicama razlikujemo staništa na otvorenom i pećinska staništa. Kratke faze okupacije na lokalitetu definišu se preko rasporeda artefakata i kostiju unutar i oko nepokretnih struktura, da bi se uočilo postojanje ustaljenih šema. Ovim se bavi deo arheologije koji se naziva etnoarheologija.

Srbija ima 194 arheološka nalazišta utvrđena kao kulturno dobro.^[1]

Vidi još

Reference

^ O, P. „Srbija ima 194 arheološka nalazišta utvrđena kao kulturno dobro”. Politika Online. Pristupljeno 2021-10-13.

Literatura

Kevin Grin, Uvod u arheologiju, Beograd 2003.

Ovaj članak vezan za arheologiju je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti.

[1] O, P. „Srbija ima 194 arheološka nalazišta utvrđena kao kulturno dobro”. Politika Online. Pristupljeno 2021-10-13.

[1]