Antonelo da Mesina
Antonelo da Mesina (ital. Antonello da Messina) (rođen oko 1430. u Mesini, Sicilija — umro 19. februara 1479. u Mesini), bio je slikar rane renesanse[1] koji je najvjerovatnije odgovoran za uvođenje tehnike u ulju u Veneciju koju je naučio od Flamanaca.[1]Njegova praksa slikanja potezima kista i plohama umjesto linijama je značajno uticala na dalji razvoj venecijanskog stila.
| Antonelo da Mesina | |
|---|---|
 "Portret čoveka" mogući autoportret | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | oko 1430. |
| Mesto rođenja | Mesina, Kraljevstvo Sicilija |
| Datum smrti | 19. februar 1479. (48/49 god.) |
| Mesto smrti | Mesina, Kraljevstvo Sicilija |
Skoro ništa nije poznato iz njegovog ranog života osim da je učio slikarstvo u Napulju, tada kosmopolitskom umjetničkom centru, gdje je strudirao umjetnost Flamanaca a moguće i neka djela Van Ajka koja su najvjerovatnije kupili neki napuljski kolekcionari. Njegova najranija djela, Raspeće (oko 1455) i Sv. Jeronim u svom studiju (oko 1460), već pokazuju Antonelovu uspješnu kombinaciju tehnike Flamanaca i realizma sa tipičnim italijanskim modeliranjem forme i jasnoćom prostora u slici.
Reference
uredi- ^ a b Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. A-B. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 57. ISBN 86-331-2075-5.
