Adam (hebr. אָדָם, bukvalno „čovjek“, srodno sa riječima אדמה‏ = „zemlja“ i אדום‏ = „crveno“; aram. ܐܕܡ; grč. Ἀδάμ; lat. Adam; arap. آدم) u Petoknjižju i Kuranu, prvi čovjek, stvoren od strane Boga, praroditelj ljudskog roda.[1][2] Muž Evin, otac Kainov, Aveljev i Sitov. Bio je prognan iz raja nakon što je probao plod sa Drveta poznanja dobra i zla.[3]

Adam, djelo Albrehta Direra.

Prema predstavljaju u judaizmu, Adam i Eva u potpunosti predstavljaju čovječanstvo, odnosno odražavaju sliku ljudskog roda, a njihova istorija se može posmatrati kao uzor istoriji cijelog čovječanstva.

U hrišćanstvu Adam je simbol čovjekovog odnosa sa Bogom, a na Adamu kao kruni stvaranja, počiva božiji blagodat, on ima potpunu pravednost i ličnu besmrtnost, i sve to je izgubio zbog čovjekovog pada. Ovaj prvorodni grijeh Adam je prenjeo na svoje potomke – cijelom ljudskom rodu. Prvorodni grijeh iskupio je „drugi Adam“ – Isus Hristos. Biblijska istorija Adama postala je važna osnova hrišćanskoj vjeri, ženskom potčinjavanju muškarcima i dogmi o prvorodnim grijehu.

Poštovan je kao prorok u islamu, mandejstvu i bahaizmu.

Poređenjem religijskih priča o Adamu, on se posmatra kao primjer mit o mita o postanku čovjeka.

Biblijsko predstavljanje Adama prikazano je u svjetskoj umjetnosti i kulturi velikim brojem primjera, kao što su: Eden, Drvo poznanja dobra i zla, zabranjeni plod, pad čovjeka, prognanstvo iz raja.

Poreklo

uredi
 
I Bog stvori Adama, Vilijam Blejk

Kritičarsko gledište

uredi

Većina naučnika zauzima stav da knjiga Postanka datira iz persijskog perioda (5. i 4. veka p. n. e.),[4] ali odsustvo iz ostatka jevrejske Biblije svih drugih likova i incidenata spomenutih u poglavljima 1–11 Postanka, (Adam se javlja samo u poglavljima 1–5, sa izuzetkom pominjanja na početku Prve knjige dnevnika gde, kao i u Postanku, on predvodi spisak izraelskih predaka[5]) je navela znatnu manjinu na zaključak da su poglavlja Genesis 1–11 napisana znatno kasnije, verovatno u 3. veku p. n. e.[6]

Tradicionalno gledište

uredi

Još uvek ima naučnika koji zastupaju tradicionalno gledište, kao što je potvrdio Isus u Mark 10, da je taj deo napisao Mojsije kao izjavu koja mu je predata od Boga.[7]

Islamsko viđenje Adama

uredi

Adamovo islamsko ime je Adem, i po islamu smatra se prvim čovekom ikad stvorenim, te i prvim prorokom. On je takođe i suprug Have (Eve).

Prema Kuranu, Alah je naredio Anđelima da skupe crnu, belu i crvenu zemlju, i sve ostale boje, kako mekom tako i tvrdom. Zatim je ovoj smesi Alah dodao vode iz raja (dženeta po islamu), i od te smeše nastao je Adam odnosno Adem. Tako stvoren, Adem je ostao bez duše neko vreme, u tom periodu je Iblis obilazio oko njega pribojavajući ga se. Zatim je Alah postavio dušu u Ademovo telo, te je ovaj kinuo. Nakon toga, Alah mu je podario znanje i slobodu. Takođe mu je od njegove kosti stvorio i ženu Havu.

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Hendel 2000, str. 18.
  2. ^ Genesis 1–8
  3. ^ Hendel 2000, str. 19.
  4. ^ Cosgrove, Charles H. (2004). The Meanings We Choose: Hermeneutical Ethics, Indeterminacy and the Conflict of Interpretations. Bloomsbury Publishing. str. 168. ISBN 978-0-567-06896-5. 
  5. ^ Enns 2012, str. 84.
  6. ^ Gmirkin 2006, str. 240–241.
  7. ^ Lawrenz, Jeske; Carl, John (2004). A Commentary on Genesis 1–11. Milwaukee: Northwestern Publishing House. str. 14—16. ISBN 978-0-8100-1617-0. 

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi