Jovo Blažanović
Jovo Blažanović (Bijela Njiva kod Kaknja, 7. februar 1942 — Beograd, 12. februar 2015) bio je general-major Vojske Republike Srpske.
| Jovo Blažanović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 7. februar 1942. |
| Mesto rođenja | Bijela Njiva, kod Kaknja, Nezavisna Država Hrvatska |
| Datum smrti | 12. februar 2015. (73 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Nacionalnost | Srbin |
| Vojna karijera | |
| Vojska | JNA (1963—1992) VRS (1992—1999) |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj, Rat u Bosni i Hercegovini Operacija Vrbas (1992) Odbrana Srbobrana (1994) |
| Odlikovanja |      |
Biografija
urediRođen je 7. februara 1942. u selu Bijela Njiva, mjesna zajednica Bijele Vode, opština Kakanj, (tada Nezavisna Država Hrvatska). Ustaše iz susjednih muslimanskih sela su odvele njegovog oca Jeliseja u Jasenovac gdje je i ubijen kada je Jovo imao samo mjesec dana. Njegova majka Vukosava je preminula 1953. obnavljajući kuću na zgarištu. Braće i sestara nije imao. Bio je oženjen sa Miroslavom sa kojom je imao sina Sinišu i kćerku Vukosavu — Vanju. Preminuo je 12. februara 2015. godine u Beogradu[1] i sahranjen na Novom bežanijskom groblju.
Školovanje
urediNižu realnu gimnaziju u Kaknju završio je 1957, a Srednju industrijsku školu u Zenici 1960. Poslije završene srednje škole kratko je bio zaposlen u „Željezari” u Zenici[2] da bi potom upisao Vojnotehničku akademiju Kopnene vojske u Zagrebu, opšti smjer koju je 1963. završio vrlodobrim uspjehom. Istim uspjehom završio je 1976. i Visoku vojno-političku školu JHA u Beogradu i vanredno je studirao Fakultet organizacionih nauka u Beogradu.[3]
Vojna karijera
urediU čin potporučnika tehnike službe Kopnene vojske Jugoslovenske narodne armije proizveden je 1963, a u čin poručnika unaprijeđen je 1967; kapetana 1970; kapetana I klase 1973; majora 1978, potpukovnika 1982. (prijevremeno); pukovnika 1987. i general-majora 12. maja 1998. godine. Službovao u garnizonima: Beograd, Priština, Banja Luka, Sarajevo, Banja Luka, Beograd i Banja Luka. Tokom službe ocjenjivan je jedanaest puta. Jednom ocjenom dobar, jednom ocjenom ističe se i devet puta ocjenom naročito se ističe.[3]
Služba u JNA
urediU aktivnoj službi obavljao je sljedeće dužnosti: komandir pozadinskog voda u oklopnom bataljonu 1. gardijske divizije- kasarna "Vasa Čarapić- Banjica, Beograd; komandir voda za snabdijevanje municijom u četi tehničkog snabdijevanja 1. gardijske divizije, kasarna „Maršal Tito”- Topčider, Beograd; predsjednik Komisije za prijem i slanje materijalno-tehničkih sredstava u skladištu osnovnih materijalno-tehničkih sredstava u Uroševcu; upravnik skladišta osnovnih materijalno-tehničkih sredstava 3. armije Jugoslovenske narodne armije; pomoćnik za politički rad upravnika Opitne tehničke baze Jugoslovenske narodne armije u Prištini; pomoćnik za politički rad i moralno-političko vaspitanje upravnika Tehničke baze u Banjoj Luci; sekretar Komiteta Saveza komunista Jugoslavije u garnizonu Banja Luka; pomoćnik za moral komandanta 5. pješadijske divizije u Banjoj Luci; sekretar Komiteta Saveza komunista Jutoslavije u 4. pješadijskoj diviziji u Lukavici, Sarajevo; sekretar Komiteta Saveza komunista Jutoslavije u Komandi i prištabskim jedinicama 7. armije Sarajevo; pomoćnik komandanta 5. korpusa u Banjoj Luci; sekretar Predsjedništva Komiteta Saveza komunista Jutoslavije u 1. vojnoj oblasti Beograd; načelnik Odjeljenja za civilne poslove Komande 1. vojne oblasti Beograd.[4]
U JNA se bavio poslovima tehničke službe, a od 1976. partijsko-političkim dužnostima. Iz međugarnizone konferencije SKJ u JNA Priština isključen je 1969. zbog podrške srpskim „nacionalistima” koji su kao odgovor na šiptarske demonstracije 1968. slavili staru, „pravoslavnu” Novu godinu i na Vidovdan polagali vijence na spomenik kosovskim junacima na Kosovu Polju.[5]
U vrijeme početka oružanih sukoba u Jugoslaviji bio je na službi u garnizon u Beograd. Na posljednjoj dužnosti u JNA bio je načelnik Odjeljenja za civilne poslove Komande 1. vojne oblasti Beograd u činu pukovnika.[3] Na lični zahtjev došao je je 17. maja u BiH i priključio se Vojsci Republike Srpske.[5]
Služba u VRS
urediU Odbrambeno-otadžbinskom ratu u Bosni i Hercegovini učestvovao je od 17. maja 1992. godine do 14. decembra 1995. godine na dužnostima: pomoćnik za moral načelnika Centra vojnih škola Vojske Republike Srpske od 17. maja do 13. jula 1992. godine u Banjoj Luci; pomoćnik za moral, vjerske i pravne poslove komandanta 30. lake pješadijske divizije od 13. jula do 4. septembra 1992. godine; komandant 30. lake pješadijske divizije od 4. septembra 1992. do 1. oktobra 1994. godine; pomoćnik za moral, vjerske i pravne poslove komandanta 1. krajiškog korpusa od 1. oktobra 1994. do novembra 1998. godine; savjetnik za vojna pitanja člana Predsjedništva BiH iz Republike Srpske od novembra 1998. do aprila 2003. godine. Aktivna vojna služba prestala mu je 30. juna 1999. godine.[4] Dok je bio komandant 30. lake pješadijske divizije, pored ostalih borbi, uspješno je izvedena operacija oslobađanja opštine Jajce i područija između Vinca i Srbobrana, na zapadu i Vitovlje-Turbe na istoku do Turbeta u vremenu septembar-novembar 1992. kao i operaciju odbrane Srbobrana u periodu maj-juni 1994.[5]
Odlikovanja i priznanja
uredi- Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima 1968. i 1969,
- Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom 1977,
- Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima 1983,
- Orden rada sa zlatnim vencem 1989. i
- Orden Karađorđeve zvijezde drugog reda.
- Poveljom počasnog građanina opštine Mrkonjić Grad sa zlatnim simbolom opštine Mrkonjić Grad za izuzetno zalaganje i doprinos koji je dao u Odbrambeno-otadžbinskom ratu 1992—1995. (posthumno)[6]
Vidi još
urediBibliografija
urediU JNA je objavio više stručnih članaka iz oblasti političkog rada i izgradnje morala koji su objavljivani u informativnom Biltenu političke uprave Saveznog sekretarijata za narodnu odbranu.[2] Obradio je više od sto odrednica za Opštu enciklopediju Republike Srpske. Objavio je sedam knjiga:
- Moral u srpskom otadžbinskom ratu (1992—1995), Narodna i univerzitetska biblioteka „Petar Kočić”, Banja Luka, 1999.
- Korijeni koje čupaju, Srbi sjevernog dijela opštine Kakanj, Narodna i univerzitetska biblioteka „Petar Kočić”, Banja Luka, 2000.
- Traganje za istinom, uzroci i uzročnici tragedije na prostoru bivše SFRJ, Boračka organizacija Republike Srpske, Banja Luka, 2001.
- Prećutani zločini secesija BiH iz SFRJ — kontinuitet besmisla, Boračka organizacija Republike Srpske, Banja Luka, 2003.
- Vrtlog politike, Književna zajednica „Vasa Pelagić”, Banja Luka, 2003.
- Generali Vojske Republike Srpske, Boračka organizacija Republike Srpske, Banja Luka, 2005.
- BH čaša prevršila, Boračka organizacija Republike Srpske, Banja Luka, 2008.
Reference
uredi- ^ Preminuo general Jovo Blažanović
- ^ a b Blažanović Jovo, Korijeni koje čupaju, Srbi sjevernog dijela opštine Kakanj, Narodna i univerzitetska biblioteka „Petar Kočić”, Banja Luka, 2000.
- ^ a b v Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005.
- ^ a b Generali Republike Srpske 1992—2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ a b v Blažanović Jovo, Moral u srpskom otadžbinskom ratu (1992—1995), Narodna i univerzitetska biblioteka „Petar Kočić”, Banja Luka, 1999.
- ^ „Izvještaj sa trideset druge sjednice Skupštine opštine Mrkonjić Grad”. Arhivirano iz originala 29. 1. 2019. g. Pristupljeno 29. 1. 2019.
