Đurevići
Đurevići su naseljeno mjesto u opštini Višegrad, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 2013. u naselju je živjelo 13 stanovnika.
Đurevići | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština | Višegrad |
| Stanovništvo | |
| — 2013. | 58 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 53′ 12″ S; 19° 12′ 39″ I / 43.8867° S; 19.2108° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 291-624 m |
| Površina | 2,64 km2 |
  Đurevići Đurevići na karti Bosne i Hercegovine | |
Geografija
urediNalazi se na 291-624 metara nadmorske visine, površine 2,64 km2, udaljeno oko 20 km od opštinskog centra. Pripada mjesnoj zajednici Klašnik. Razbijenog je tipa, a zaseoci su Đurevići, Nikolići, Polje i Ristići. Nalazi se na desnoj obali Drine (Perućačkog jezera). Kroz atar protiče potok Klašnik, koji se uliva u Drinu. Poslije izgradnje Hidroelektrane "Bajina Bašta" (1966) teren je postao porozan i česta je pojava klizišta, a 2016. nastradale su tri kuće. Stanovništvo se oduvijek bavilo zemljoradnjom, stočarstvom, voćarstvom i ribolovom. Najbliža crkva nalazi se u selu Blace. U ataru postoji groblje. Đaci su osnovnu školu pohađali u selima Klašnik i Prelovo. Selo je dobilo električnu energiju 1972. godine. Mještani se snabdijevaju vodom iz lokalnog vodovoda, sprovedenog sa izvora Klašnik.[1]
Istorija
urediU ataru postoje dvije srednjovjekovne nekropole, sa ukupno deset stećaka. Prema predanju, krajem 18. vijeka na ovaj prostor doselio se neki Đuro, po kome je selo dobilo ime. Solunski dobrovoljci bili su Jevto i Radoje Vasiljević, Stojan Kovačević i Jovan Ristić. U Drugom svjetskom ratu mještani su većinom pristupali Jugoslovenskoj vojsci u Otadžbini. Poginuo je jedan borac Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije i četiri civila. U Odbrambeno-otadžbinskom ratu 1992-1995. poginuo je jedan borac Vojske Republike Srpske.[1]
Stanovništvo
urediSelo je 1879. imalo 14 domaćinstava i 86 stanovnika (82 pravoslavca i četiri muslimana); 1910. - 132 stanovnika; 1948. - 175; 1971. - 127; 1991. - 58 (Srbi); 2013. - šest domaćinstava i 13 stanovnika (Srbi). Porodice Bajić, Vasiljević, Marković, Ristić, Tadić, Špinjo slave Đurđevdan. U selu je ranije živjela i porodica Kovačević (krsna slava Mratindan).[1]
| Demografija[2] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1910. | 132 | |
| 1948. | 175 | |
| 1961. | 197 | |
| 1971. | 127 | |
| 1981. | 93 | |
| 1991. | 58 | |
| 2013. | 13 | |
Vidi još
uredi
Reference
uredi