Đula Partoš
Đula Partoš (mađ. Pártos Gyula; Apatin, 17. avgust 1845 - Budimpešta, 22. decembar 1916) bio je mađarski arhitekta. Zajedno sa Edenom Lehnerom projektovao mnoge zgrade u stilu secesije u Mađarskoj na prelazu iz 19. u 20. vek.
| Đula Partoš | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 17. avgust 1845. |
| Mesto rođenja | Apatin, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 22. decembar 1916. (71 god.) |
| Mesto smrti | Budimpešta, Austrougarska |
Đula Patoš je rođen u Apatinu, 11. septembra 1845. godine, pod imenom Julije Puncman (zbog aktuelne mađarizacije menja ime i prezime, 1875. godine). Po završetku Gimnazije u Velikom Bečkereku (danas Zrenjanin), proveo je tri godine na praksi u građeviskom birou apatinskog arhitekte Ferdinanda Fišera (sin čuvenog apatinskog graditelja orgulja Kašpara Fišera).[1]
Karijera
urediNa početku karijere studirao je kod Antala Skalnickog, a diplomirao u Berlinu 1870. Posle ovoga uspostavlja saradnju sa Lehnerom, koja se završila 1896. godine, nakon projektovanja zgrade Muzeja primenjenih umetnosti u Budimpešti.[1] Radeći nezavisno prima porudžbine iz prestonice, kao i iz Đera i Cegleda. Tada se više stilski okreće ka istoricizmu.
Dela
uredi
- 1882 Gradska kuća u Segedinu, zajedno sa Edenom Lehnerom
- 1882-1884 Zgrada penzionera Mađarske železnice (MÁV Nyugdíjintézet bérháza) u Budimpešti, zajedno sa Edenom Lehnerom
- 1885-1886 Gradska kuća u Zrenjaninu, zajedno sa Edenom Lehnerom
- 1890 Gimnazija u Sremskim Karlovcima, zajedno sa Edenom Lehnerom
- 1893 Gradska kuća u Kečkemetu
- 1900 Kraljevska škola mehanike i časovničarstva u Budimpešti
- 1905 Zgrada „Crni orao“ u Hodmezevašarhelju
Reference
uredi- ^ a b „Apatinski arhitekta Đura Partoš”. Radio Dunav. Pristupljeno 31. 1. 2019.
Spoljašnje veze
uredi
- Đula Partoš, mađarski leksikon
- Istorija crkve Svetog Stefana Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. april 2021)
