Đorđe Brujić

Đorđe Brujić (Karlovac, 7. decembar 1967) srpski je književnik, pjesnik i književni kritičar.

Đorđe Brujić
Lični podaci
Datum rođenja	(1967-12-07)7. decembar 1967.
Mesto rođenja	Karlovac, SFR Jugoslavija

Život

Školovao se u Karlovcu, Zagrebu, Petrinji i Nikšiću.

Bio je glavni i odgovorni urednik Studenta, časopisa studenata Filozofskog fakulteta u Petrinji, zamjenik glavnog i odgovornog urednika i urednik za poeziju časopisa za književnost Stvaranje iz Podgorice, urednik izdavačke djelatnosti Srpskog kulturnog društva Prosvjeta iz Zagreba, urednik i novinar u dnevnim novinama Pobjeda, Dan i Glas Crnogorca iz Podgorice, Politike i Tanjuga iz Beograda, urednik u magazinu Srpske novine iz Podgorice.

Poeziju, oglede i književnokritičke tekstove objavljivao u dnevnim novinama i periodici: Letopis Matice srpske, Književne novine, Trag, Koraci, Stvaranje, Prosvjeta, Srpski glas, Ljetopis SKD Prosvjeta, Dometi, Književnost, Jedinstvo iz Prištine, Dan, Pobjeda, Glas Crnogorca, Srpske novine iz Podgorice, Srpski jug, Balkanski književni glasnik, Slovo, Ovdje, Svetigora, Naše slovo, Dnevnik, Narodni srpski kalendar SKD Prosvjeta Zagreb...

Zastupljen u antologijama, panorama i pregledima: Dušan Ivanić Književnost Srpske Krajine, Bigz/Čigoja štampa, Beograd 1998; Nebojša Devetak Antologija srpskog pjesništva u Hrvatskoj dvadesetog vijeka, SKD Prosvjeta, Zagreb, 2002; Nenad Grujičić Prognani Orfeji (Antologija srpske izbegličke poezije), Brankovo kolo, 2015; Zdravko Krstanović Čudesni kladenac (Antologija srpskog pjesništva od Baranje do Boka kotorske), SKD Zora, Beograd, 2002; Milutin Lujo Danojlić Na skrivenom tragu (Antologija nove srpske poezije), Parnas book/Književni atelje MLD, 2008; Nebojša Devetak Drumovi su naša otadžbina (Zbornik pesama o seobama, izgnanstvu i izbeglištvu), Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, 2006; Milica Kralj Savremena srpska poezija u Crnoj Gori, Stvaranje, Podgorica, 2008; Ilija Lakušić Pismo (Zbornik portreta), Udruženje književnika Crne Gore, Podgorica, 2008; Neven Milaković Rumija Jovanova (Zbornik pjesama o Rumiji i Svetom Jovanu Vladimiru), Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća, Podgorica, 2011...

Poezija mu je prevođena na ruski, engleski i francuski jezik.

Dobitnik je nagrada: Dragan Kordić Srpskog kulturnog društva Sava Mrkalj, Nagrada Stvaranja, Vidovdanska nagrada Udruženja književnika Crne Gore, Nagrada Udruženja novinara Crne Gore i drugih nagrada, povelja i priznanja.

Član je Matice srpske iz Novog Sada, Udruženja književnika Crne Gore, Udruženja književnika Srbije i Udruženja novinara Crne Gore i Saveza novinara Srbije i Crne Gore.

Živi u Podgorici.

Kritika

Prof. dr Darko Tanasković o pjesništvu Đorđa Brujića bilježi:

„ U ovim zgusnutim stihovima oseća se snažna linija istinski modernog, egzistencijalističkog, pa i pesimističkog doživljaja sveta i čovekovog položaja u njemu, ali se i iz dubina (ili visina) neodoljivo probija ozarenost svetlom one večne, bezvremene Sveće, kao utehe i kao životodavne nade. Otuda i utisak o metafizičkoj krstoobraznosti njegove poetike, u kojoj vertikala Sveće preseca i osvetljava horizontale starih i novih vremena koja "pod svodom teku", a pesnik "sve dok pod svodom teče vreme novo...crta pod svećom ovo isto slovo". Krsta, zna se, nema ni bez vertikale, ali ni horizontale... ” — prof. dr Darko Tanasković

Književnik Dragan Lakićević u osvrtu na poeziju Đorđa Brujića zapisuje:

„ Sveća i slovo Đorđa Brujića jeste pesnička zbirka koja želi da egzistenciju kao takvu – i kad pripada lirskom subjektu i kad je čovekova uopšte – sagleda u lirskim slikama i apstraktnim dimenzijama, bez deklarativnih i faktografskih podataka. Tome ima više razloga, ali ćemo mi ući samo u jedan: stvaralački. Pesnik je utvrdio svoj postupak da lirskom retorikom pokrene asocijativne mogućnosti značenja, pa i odredišta sopstvene poezije. ” — Dragan Lakićević

Prof. dr Miljko Šindić o poeziji Đorđa Brujića kaže:

„ Stihovi, složeni u melodične i nenametljive rime, po slobodnom metričkom kodu slute daljinu, bivše dane iz kojih zjapi praznina. Njihov smisao je iskošen, prigušene svetlosti, grč otrežnjenja. Uspomene se dele na nejednake delove. U jednima caruje noć, u drugima su samo komadići zore. (...) Refleksivna osnova iz pesme u pesmu utvrđuje se sopstvenim zakonitostima a da ne otkriva korene svog porekla, ni životne li literarne. Metajezički sloj značenja stalno je u opticaju, jer dok pesma govori o drugim temama, govori i o sebi, o svojim snovima i slovima, kako nastaje, šta hoće da kaže ili da prekrije šutnjom. (...) pesme su postale svedoci srpskog stradanja i pamćenje, krstače neme i zapanjene sveće, lament nad zavičajnom Banijom. Sve što se oko pesme i u pesmi Đorđa Brujića dogodilo postalo je umetnička stvarnost jezika. ” — prof. dr Miljko Šindić

Nebojša Devetak je o njemu napisao:

„ Osjećajnost u njegovoj poeziji iz pjesme u pjesmu se rasplamsava u emotivni plamen u čijoj pozadini samo trepere obrisi stvarnosti. Nakon kratkotrajnih ushićenja i začudnosti novim okruženjem ovaj pjesnik se nanovo vraća sopstvenoj beznadežnoj samoći. (...) On u toj inferiornosti uspijeva da dođe do spokojstva i sitnih užitaka kojima sugestivno oplemenjuje i čitaoce. ” — Nebojša Devetak

Dr Duško Babić u recenziji knjige Sveća i slovo ocjenjuje:

„ Naglašeno lične, najvećim dijelom ispovjedne, ove pjesme svoju osnovnu inspiraciju nalaze u doživljaju obesmišljenosti i obeskorijenjenosti lirskog subjekta i tinjajućoj vjeri da u svijetu „nedostojnom i sna i jave“ postoje putevi izbavljenja. Pjesnik sebe (a preko sebe i čovjeka uopšte) sagledava u stvarnosti koja mu liči na neki „tuđi arhipelag“, u zaglušujućoj praznini „buna i komešanja“, gdje je atrofirala ljudska potreba da vlastito postojanje uzdiže ka smislu i ontološkom utemeljenju. ” — Dr Duško Babić

Budimir Dubak o knjizi Poslednjeg dana veče je zapisao:

„ Samoća obezdomljenog čovjeka nije obična, već liči „neizgovorenoj ili nemuštoj reči“. To je stanje zanijemelosti pred dubokim ponorima stranstvovanja. Taj čovjek je obilježen žigom stranca i lutalice. On je zatočenik apsurda, koji samo u snu nalazi sigurnost. Stvarnost je „drum uvijen u beskrajnu spiralu“. Taj drum vodi „iz nigde ka uskoro, / slepe dok lebdimo između treba i ništa“. Tako se put, utaban od stopala kolone, preobražava u prostor lebdenja u praznini. Iskorijenjeno i obezdomljeno biće je „slamka među vihorove“. Ono je privid u ogledalu ili kap vode, koja se utapa u rijeku, što uvire „talas po talas mora / pa onda sve dublje, pa onda sve dalje, / pomerajući se val po val...“ I tako, dok ne iščezne u moru bezobalnom, kao u jedino sigurno i vječno utočište. ” — Budimir Dubak

Miloš Kordić o Brujićevoj poeziji bilježi:

„ Ovo je poezija savremena u svemu što sadržajno donosi. I moderna kao građevina iznenađujućih poetskih slika siječenih završecima stihova ondje gdje bi se čitalac tome mogao najmanje nadati. Da bi već u narednom trenutku shvatio funkcionalnost takvog postupka, takve pjesnikove stvaralačke „igre“. I moderne je ova poezija interpunkcije koja na prvo čitanje može da zbuni, ali koja, ipak, na nekom od krajeva ponovljenog čitanja „legne“ na mjesto koje joj pripada, koje joj je autor namijenio. Poezija ove Brujićeve knjige je poezija našeg, a zna se i čijeg, najnovijeg života. U njoj je sve izvajano odmjerenim promišljanjem onoga što jeste čovjek. ” — Miloš Kordić

Djela

Do sada objavio knjige poezije:

• Novi pusti dani, Obodsko slovo, Podgorica (1996)
• Strah od šuma, Narodna knjiga, Beograd (2001)
• Uputstvo za putovanje, Srpsko kulturno društvo Prosvjeta, Zagreb (2004)
• Kuća na ledu, Udruženje književnika Crne Gore, Podgorica (2008)
• Ulica za samoću, Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća, Podgorica (2011)
• Poslednjeg dana veče, Književna zadruga Srpskog nacionalnog savjeta, Podgorica (2016)
• Sveća i slovo, Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća, Podgorica (2020)

Priredio:

• Savremeno pjesništvo Srpske Krajine (Izbor iz savremene poezije Srba iz Hrvatske), Knjiga Stvaranja, Podgorica (2002)
• Izbor iz ruske poezije druge polovine 20. vijeka, Stvaranje, Podgorica (2008)
• Slike 82 pjesnika (Pregled novije srpske poezije iz Hrvatske), Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća, Podgorica (2020)