m-Krezol
m-Krezol (3-metilfenol) je fenol sa formulom (CH3)C6H4(OH).[1][2]
| |
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
3-Metilfenol
| |
| Drugi nazivi
3-Hidroksitoluen
| |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| DrugBank | |
| ECHA InfoCard | 100.003.253 |
| EC broj | 203-39-4 |
| RTECS | GO6125000 |
| UNII | |
| |
| Svojstva | |
| C7H8O | |
| Molarna masa | 108,14 g/mol |
| Agregatno stanje | bezbojna do bledo žuta tečnost |
| Gustina | 1,034 g/cm³, tečnost na 20 °C |
| Tačka topljenja | 11 °C (52 °F; 284 K) |
| Tačka ključanja | 2.028 °C (3.682 °F; 2.301 K) |
| 2,35 g/100 ml na 20 °C 5,8 g/100 ml na 100 °C | |
| Rastvorljivost u etanol | putpuno |
| Rastvorljivost u dietil etar | potpuno |
| Indeks refrakcije (nD) | 1,5398 |
| Viskoznost | 184,23 cP na 20 °C |
| Opasnosti | |
| Opasnost u toku rada | Može da uzrokuje ozbiljne opekotine |
| Bezbednost prilikom rukovanja | External MSDS |
| R-oznake | R20 R24 R25 R34 |
| S-oznake | S36 S37 S39 S45 |
| NFPA 704 | |
| Tačka paljenja | 86°C |
| Srodna jedinjenja | |
Srodne materije
|
o-krezol, p-krezol, fenol |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
On se može koristiti kao rastvarač za polimere, npr. provodni polimer polianilin. Kad se polianilin nanese iz rastvora m-krezola ili kad se polianilinski film izloži pari m-krezola, provodljivost je veća nego kad se polianilinski film pripremi bez m-krezola, usled fenomena poznatog kao sekondarni doping.[3]
On je izomer p-krezola, o-krezola i anizola.
Antiseptik amilmetakrezol je analog m-krezola.
Prirodna zastupljenost
уредиm-Krezol je jedna od komponenti prisutnih u sekreciji žlezda na slepočnicama afričkih slonova (Loxodonta africana'') tokom sezone parenja .[4]
Vidi još
уредиReference
уреди- ^ Clayden, Jonathan; Greeves, Nick; Warren, Stuart; Wothers, Peter (2001). Organic Chemistry (I изд.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-850346-0.
- ^ Morrison Robert Thornton; Boyd Robert Neilson (2006). Organic chemistry. Engelwood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall. ISBN 8120307658.
- ^ Alan G. MacDiarmid and Arthur J. Epstein. 1995. "Secondary Doping in Polyaniline" Synthetic Metals 69 (85-92).
- ^ Adams, Jack; Garcia, Alexander; Foote, Christopher S. (1978). „Some chemical constituents of the secretion from the temporal gland of the African elephant (Loxodonta africana)”. Journal of Chemical Ecology. 4: 17—25. S2CID 45857570. doi:10.1007/BF00988256.
