Višnjička banja

Višnjička banja je urbano naselje na istoku Beograda, smešteno između Karaburme, reke Dunav, Višnjice, i Lešća, udaljeno oko šest kilometara od Trga republike.

Mesna zajednica Višnjička banja u urbanom delu Beograda u opštini Palilula

Izgradnja

Građena je kao plansko naselje u više etapa. Prva etapa je završena sredinom šezdesetih godina 20. veka, kada je podignut stari deo naselja u neposrednoj blizini reke.

Druga etapa je usledila 1979, kada je izgrađen njegov najveći deo od 1.054 stana sa četvorospratnicama i kućama u nizu — takozvanim „karingtonkama”. Čitav ovaj deo naselja je prepoznatljiv po fasadama od crvene fasadne opeke.

U vreme izgradnje, krajem 1982. izbila je velika politička afera jer se u pojedinim vladajućim krugovima smatralo da je naselje suviše luksuzno, da su stanovi preveliki za radničku klasu i da se tako skupom izgradnjom rasipa novac stambenog fonda.

Kada je nešto kasnije afera utihnula, Višnjička banja je isticana kao najmodernije naselje u tadašnjoj Jugoslaviji. Glavni izvođač radova je bio beogradski Energoprojekt, a čitavo naselje, od urbanističkog rešenja, pa do najsitnijih detalja, kao što su okovi stolarije, projektovao je proslavljeni projektantski tandem Bakić & Bakić — bračni par Dragoljub i Ljiljana Bakić.

Iako je izgradnja završena polovinom osamdesetih, naselje nije imalo osnovnu školu sve do 2012. kada je izgrađena škola "Milena Pavlović Barili".

Termalni izvor

Višnjička banja je dobila ime po izvoru termalne sumporne vode koji izvire na obali Dunava, odnosno njegovog rukavca Dunavca, koji je danas veoma zagađen, mada je u planu projekat njegovog čišćenja koje će biti moguće čim se glavni gradski kolektor stavi u pogon.

Izvor je nekada bio veoma poznat kao lekovit, pa se i u današnje vreme pored njega mogu videti kupači. O mineralnoj vodi Višnjičke banje je govorio čak i Vuk Karadžić: „Osim ovi (mineralnih izvora Srbije, napomena), po imenima poznati mineralni izvori, ima jedan niže Beograda kod Višnjice...“