Potkovičasti bubreg
Potkovičasti bubreg (lat. ren arcuatus) je urođena anomalija u embrionalnom razvoju u kojoj bubrezi nemaju normalan pasuljast oblik, nego se međusobno spajaju svojim donjim polovima (sjedinjenjem parenhima ili čaure polova organa), i formiraju jednu strukturu oblika potkovice. Postojanje potkovičastog bubreg može da bude od značaja jer komplikuje neke druge intervencije poput operacije abdominalne aorte,[1] ali ne sprečava transplantaciju bubrega i ovi pacijenti mogu biti donori organa, pod uslovom da je bubreg zdrav.[2]
| Potkovičasti bubreg | |
|---|---|
 Potkovičasti bubreg | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| Specijalnost | medicinska genetika[*] |
| ICD-10 | Q63.1 |
| ICD-9-CM | 753.3 |
| DiseasesDB | 6020 |
| eMedicine | article/441510 article/378396 |
Epidemiologija
уредиStatistički podaci pokazuju da se potkovičasti bubreg javlja otprilike na svakih 500 novorodjenčadi, ali je realan broj možda i veći, zbog asimptomatske kliničke slike tokom života, pa bolesnici ne znaju da imaju ovu malformaciju. Takodje, dva puta češće se javlja kod osoba muškog pola, nego kod osoba ženskog pola.[3]
Etiologija
уреди_(14779168044).jpg){kind=spacer}
Tačan uzrok ove anomalije nije u potpunosti poznat, mada se kao mogući uzrok navodi genetska—porodična, predispozicija, unutar jedne familije i kod blizanaca. Može se javiti kod određenih poremećaja broja hromozoma, poput:
- trizomije hromozoma 21 (Daunov sindrom),
- trizomije hromozoma 18 (Edvardsov sindrom) i kod
- Tarnerovog sindroma.[4]
Klinička slika
уредиIako je najčešće potkovičasti bubreg asimptomatska anaomalija, zbog sekundarne pojave kamena u bubregu (kalkuloze), hidronefroze, infekcija i razvijanja odredjenih tumora, kliničkom slikom dominiraju simptomi pratećih bolesti. Jer kod svakog trećeg bolesnika može doći do razvoja urinarne opstrukcije u maloj karlici i razvoja hidronefroze i urinarnih infekcija, kao i razvijanja kamena u bubregu
Simptomi urinarne infekcije, kamena u bubregu i urinarne staze koji se češće javljaju kod ove malformacije su identični kao kod normalno građenih bubrega.
Razvoj odredjenih tumora tokom života bolesnika sa potkovičastim bubregom, je moguć — poput Wilmsovog tumora, karcinoma bubrega, karcinoid tumora.[5]
Kod potkovičastog bubrega takođe se mogu naći udružene anomalije: hipospadija, nespušteni testisi (kriptorhizam), dupliikacije uretera i duplikacija materice kod osoba ženskog pola
Dijagnoza
уредиKao potkovičasti bubreg najčešće ne daje nikakve simptome, bolest se otkriva slučajno prilikom utrazvučnog pregleda zbog drugih oboljenja, ili stanja.
- Slikovne metode
Ultrazvučni pregled trbuha je najčešće dovoljan za postavljanje dijagnoze, a skener (kompjuterizovana tomografija) i nuklearna magnetna rezonanca, intravenska urografija i scintigrafija se znatno ređe koriste u postavljanju dijagnoze ove malformacije.
- Laboratorijske analize
Laoratorijska ispitivanja mokraće obavezno se radi zbog povećanog rizika od mokraćnih infekcija, kao i određivanje perametara funkcije bubrega iz krvi (urea i kreatinin).
Terapija
уредиLečenje se pretežno zasniva na saniranju komplikacija.
- Kod postojanja mokraćnih infekcija oridniraju se antibiotici.
- Kod prisustva kamena u bubregu, dolazi u pobzir hemijska, ili utrazvučna litotripsija (razbijanje kamena u bubregu), ili endoskopska litotrakcija.[6]
- Hirurško lečenje se primenjuje kod mokraćne staze i opstrukcije uretera, kao i prisustva tumora, i u domenu je urologa.[7]
Izvori
уреди- ^ Harris, P. L.; Vallabhaneni SR; Desgranges P; et al. (2000). „Incidence and risk factors of late rupture, conversion, and death after endovascular repair of infrarenal aortic aneurysms: the EUROSTAR experience. European Collaborators on Stent/graft techniques for aortic aneurysm repair”. J Vasc Surg. 32: 739—49..
- ^ Petar Savić, Urološka oboljenja u dece, Medicinska kjniga, Beograd (1995)
- ^ John Ducket, Pediatric Urology, 1997 by Lippincot-Raven Publishers, 227 East Washington Square, Philadelphia, PA 19106-3780
- ^ Gojko Vlatković, Bolest mokraćnih organa u dece, Školska knjiga, Zagreb, 1985
- ^ de Hoog JP, Murray S and Chou W (2010). Horseshoe kidney and primary renal carcinoid tumour: a case report of a rare entity. Grand Rounds 10 46–50
- ^ Viola, D.; Anagnostou, T.; Thompson, T. J.; et al. (2007). „Sixteen years of experience with stone management in horseshoe kidneys”. Urol Int. 78 (3): 214—8. PMID 17406129. doi:10.1159/000099340..
- ^ Yohannes, P.; Smith, A. D. (јул 2002). „The endourological management of complications associated with horseshoe kidney”. Journal of Urology. 168 (1): 5—8. doi:10.1016/S0022-5347(05)64819-7..
Literatura
уреди- Rosenblum, S.; Pal, A.; Reidy, K. (април 2017). „Renal development in the fetus and premature infant”. Semin Fetal Neonatal Med. 22 (2): 58—66. PMC 5387761
. PMID 28161315. doi:10.1016/j.siny.2017.01.001. - Nedima ATIĆ, Izeta SOFTIĆ, Jasminka TVICA (2007). „Anomalije urinarnog trakta u djece”. Pedijatrija danas. 3 (2): 149—163.
Spoljašnje veze
уреди- „Dečja hirurgija” (PDF). Архивирано из оригинала (PDF) 09. 05. 2021. г.
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
