Pavica Mrazović
Pavica Mrazović (rođena Karlavaris) bila je jugoslovenska filološkinja i naučnica u oblasti germanistike.
| Pavica Mrazović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 29. jun, 1923. |
| Mesto rođenja | Perlez, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca |
| Mesto smrti | Novi Sad, Republika Srbija |
| Obrazovanje | |
| Univerzitet | Univerzitet u Novom Sadu |
| Porodica | |
| Porodica | Bogomil Karlavaris |
Predavala je na Katedri za nemački jezik i književnost na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu. 1987. godine uručena joj je Zlatna Geteova medalja[1], a 1992. godine postala je i laureat Ordena za zasluge Savezne Republike Nemačke[2]. 2019. godine, jedna ulica u Novom Sadu nazvana je po njoj[3].
Biografija
уредиPavica Mrazović rođena je 29. juna 1923. godine u banatskom selu Perlez. Njen otac Ivan bio je poreklom iz mesta Kastav u blizini Rijeke, gde je radio kao školski učitelj[4]. 1919. godine, Ivan se seli u Perlez, gde dobija nameštenje kao učitelj i upravitelj škole. Ubrzo se ženi Evom Fischer sa kojom dobija troje dece. Pavičin mlađi brat Bogomil Karlavaris rođen je 1924. godine i bio je istaknuti akademski slikar.
Sa deset godina, Pavica odlazi u Novi Sad gde upisuje gimnaziju i gde potom završava i Učiteljsku školu.
1944. godine udaje se za Milana Mrazovića, sa kojim dobija troje dece.
Do 1961. godine radila je u nekoliko seoskih i novosadskih škola, usput se školujući kao vanredni student. Diplomirala je 1960. godine na Katedri za nemački jezik, koja je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu bila otvorena tek nekoliko godina ranije, 1954. Od 1961. radi u toj ustanovi i započinje svoje akademske aktivnosti. Doktorirala je 1972. godine, a 1978. godine postala vandredni profesor. Zvanje redovnog profesora dobila je 1982. godine, a penzionisala se 1985. godine.
I nakon odlaska u penziju nastavlja da radi kao univerzitetski predavač. Od 1992. do 1999. bila je gostujući profesor na Institutu za germanistiku Univerziteta "Jožef Atila" u Segedinu u Mađarskoj.
Umrla je 2003. godine u Novom Sadu.
Kontrastivna gramatika nemačkog i srpskog jezika
уредиJedna od njenih najdužih i najproduktivnijih akademskih saradnji bila je sa Lajbnic institutom za nemački jezik u Manhajmu i tadašnjim direktorom te ustanove, Urlihom Engelom. Rezultat te saradnje je i prva Kontrastivna gramatika nemačkog i srpskohrvatskog jezika, o čijoj je izradi 1978. godine sklopljen sporazum između Instituta za nemački jezik iz Manhajma i Univerziteta u Novom Sadu. U projektu je učestvovalo i preko 20 germanista i slavista sa šest univerziteta na prostoru bivše Jugoslavije[5].
Nakon izdavanja Kontrastivne gramatike, Pavica je u koautorstvu sa Zorom Vukadinović izdala Gramatiku srpskohrvatskog jezika za strance, koja je nastala na osnovu rezultat kontrastivnog projekta.
Monografija
уредиPovodom sto godina od Pavičinog rođenja, 2022. godine objavljena je knjiga o njenom životu i delu pod nazivom „Pavica Mrazović: žena, majka i naučnica”.[6]
Iste godine u njenom rodnom selu otvorena je biblioteka koja je nazvana po njoj[7].
Radovi
уредиPrema navodima Đorđa Tomića[8], urednika Pavičine monografije, katalogu Narodne biblioteke Srbije nalazi se više od 200 naslova povezanih sa njenim imenom. Popis njenih naučnih radova sastavila je grupa Pavičinih kolega iz Segedina, a on se u celosti nalazi u prilogu monografije koju je uredio Đorđe Tomić.
Neka od njenih najznačajnih dela su studija u koautorstvu sa V. Tojbertom pod nazivom Valenzen im Kontrast (1988), knjiga Die semanto-syntaktische Valenz der starken Verben (1985.) napisana u koautorstvu sa A. Mikićem, kao i Lexikologie der deutschen Sprache (1983, 1997), u koautorstvu sa S. Czichozki.
Prof. dr Tomislav Bekić iz njenog opusa posebno izdvaja[9] Nemačko-srpskohrvatski frazeološki rečnik (1981, 1990), za koji navodi da je "kapitalno ostvarenje ne samo naše germanistike nego i naše filologije uopšte".
Reference
уреди- ^ „Goethe Medal”. Wikipedia.
- ^ „Perlez dobio biblioteku koja nosi naziv čuvene naučnice Pavice Mrazović”. 9. 11. 2022.
- ^ „Rešenje o davanju naziva ulici u Novom Sadu”. Sl. list Grada Novog Sada.
- ^ Mergel, Dalibor (25. 4. 2020). „Neizbrisivi tragovi u znanosti i kulturi”.
- ^ Pavica Mrazović, žena, majka i naučnica. Novi Sad: Asocijacija gitarista Vojvodine. 2022. стр. 122.
- ^ Tomić, Đorđe. „Pavica Mrazović. Žena, majka i naučnica”.
- ^ Pudar, M. (14. 11. 2022). „Perlez dobio biblioteku na inicijativu društva Baštinar”.
- ^ Tomić, Đorđe. „Bibliografija dela Pavice Mrazović” (PDF).
- ^ Pavica Mrazović, žena, majka i naučnica. Novi Sad: Asocijacija gitarista Vojvodine. 2022. стр. 152, 153.