Džamdani (beng. জামদানি ) je fina muslinska tkanina sa različitim uzorcima, koja se vekovima proizvodi u oblasti Južni Rupši, Narajangandž okruga u Bangladešu, na obali reke Šitalakva. Kroz istoriju proizvodnja džamdanija bila je privilegija pod pokroviteljstvom mogulskih careva. Pod britanskim kolonijalizmom, industrija bengalskog džamdanija i muslina brzo je propadala zbog kolonijalne uvozne politike koja je favorizovala industrijski proizveden tekstil. Poslednje godine svedoče o oživljavanju proizvodnje džamdanija u Bangladešu. Džamdani se obično tka od mešavine pamučnih i zlatnih niti.

Tradicionalna umetnost džamdani tkanja
Džamdani sari tkanine
Nematerijalno kulturno nasleđe
RegionBangladeš
Svetska baština Uneska
Unesko oznaka00879
Datum upisa2013
Lokacija upisahttps://ich.unesco.org/en/RL/traditional-art-of-jamdani-weaving-00879
Razboj za ručno tkanje džamdanija

Godine 2013. tradicionalna umetnost tkanja džamdanija proglašena je UNESKO-ovom nematerijalnom kulturnom baštinom čovečanstva.[1] [2] [3]

Bangladeš je 2016. godine dobio status geografske oznake (GI) za Džamdani Sari.[4]

Etimologija

uredi

Džamdani je prvobitno bio poznat kao Dakaj, nazvan po gradu Daki, jednom od mnogih drevnih centara za tkanje tekstila u bengalskoj regiji.[5] Pod Mogulskim carstvom počeo je da se upotrebljava persijski izraz Džamdani jer je to bio dvorski jezik Mogula. Džamdani su u narodu poznati kao Dakaj Džamdani ili jednostavno Dakaj. Najranije pominjanje džamdanija i njegovog razvoja kao industrije nalazi se u Daki u Bangladešu.

Poreklo

uredi

Rano pozivanje na indijsko poreklo muslina nalazi se u knjizi Periplus iz Eritrejskog mora i u izveštajima arapskih, kineskih i italijanskih putnika i trgovaca.

Džamdani je tkanina tkana na ručnom razboju, napravljena od pamuka, koji se u prošlosti odnosio na muslin. To je jedan od najtraženijih i najzahtevnijih oblika ručnog tkanja na razboju i smatra se jednom od najfinijih sorti muslina,[6] i umetnički najfinijim tekstilom bangladeških tkača. Džamdani je bogat motivima. Krajem 19. veka, T.N. Mukhardži je ovu tkaninu nazivao džamdani muslin.

Tkanje

uredi
 
Tradicionalni način tkanja džamdanija

Bez obzira da li je sa figurama ili cvećem, džamdani je tkanina od pamuka. Ovo je dopunska tehnika potke tkanja, gde su umetnički motivi proizvedeni nestrukturnom potkom, pored standardne potke koja drži niti osnove. Standardna potka stvara finu prozirnu tkaninu, dok joj dodatna potka sa debljim nitima dodaje složene uzorke. Svaki dopunski motiv potke dodaje se odvojeno ručno preplitanjem niti potke u osnovicu finim bambusovim štapićima pomoću pojedinačnih kalemova konca. Rezultat je složena mešavina različitih uzoraka koji izgledaju kao da lebde na svetlucavoj površini. Uzorak se ne skicira i ne ocrtava na tkanini, već se crta na papiru i stavlja ispod osnove. Džamdani je fina muslin tkanina na kojoj su na razboju utkani ukrasni motivi, obično u sivoj i beloj boji. Često se koristila mešavina pamučnih i zlatnih niti.

Vrste džamdanija

uredi

Iako se uglavnom koristi za sari, džamdani se koristi i za šalove i marame. Veruje se da je džamdani spoj drevnih tehnika izrade platna u Bengalu (stare možda 2000 godina) sa muslinima koje su bengalski muslimani proizvodili od 14. veka. Džamdani je najskuplji proizvod razboja u Daki, jer zahteva najduži i najposvećeniji rad.

Uzorci džamdani su uglavnom geometrijskog, biljnog i cvetnog dizajna i za njih se tvrdi da su nastali pre više hiljada godina. Zahvaljujući izuzetnoj mukotrpnoj metodologiji, samo su aristokrati i kraljevske porodice mogli sebi priuštiti takav luksuz.

Promene sa vremenom

uredi

Ne zna se tačno kada su džamdani postali ukrašeni cvetnim uzorcima. Sigurno je, međutim, da je u mogulskom periodu, najverovatnije tokom vladavine bilo cara Akbara (1556–1605), bilo cara Džahangira (1605–1627), figurni ili cvetni muslin postao poznat kao džamdani. Forbes Votson u svom najvrednijem delu pod naslovom Proizvodnja tekstila i kostimi naroda Indije navodi da su figurni muslini zbog svog komplikovanog dizajna uvek smatrani najskupljom produkcijom razboja u Daki.[7]

Pad izrade džamdanija

uredi

Od sredine 19. veka došlo je do postepenog pada industrije džamdani. Brojni faktori su doprineli ovom padu. Uvoz prediva nižeg kvaliteta, ali jeftinijeg, iz Evrope, započeo je trend pada. Što je najvažnije, pad mogulske moći u Indiji lišio je proizvođače džamdanija njihovih najuticajnijih pokrovitelja. Sela poput Madhurapur i Džangalbari, nekada poznata po industriji džamdanija, otišla su u postepeni zaborav.

Trenutni problemi

uredi
 
Jamdani Sari na prodaju u Sonargaonu, Bangladeš

Prema nacionalnom dnevniku, stariji taanti ili „ostad“ mesečno zarađuje oko 2.500 do 3.000 Tk. Mlađi tkači dobijaju mnogo manje, oko 1.600 Tk. Kao rezultat toga, mnogi tkači ne žele da im se deca bave tom profesijom, preferirajući unosniju industriju odeće.

Vlada i druge organizacije pokušavaju da ožive staru slavu Dakaj Džamdanija. U pokušaju da izbegnu posrednike, oni teže da uspostave direktan kontakt sa tkačima. U blizini Dake uspostavljen je Džamdani Pali. Organizacije poput Instituta za dizajn Radijant, Univerziteta kreativne tehnologije Šanto Marijam, Nacionalnog instituta za dizajn i druge pomažu dizajnerima u stvaranju novih džamdani dizajna.

Džamdani je simbol aristokratije. Potražnja za kvalitetnim Džamdani Sarijima eksponencijalno se povećavala tokom godina.

Geografska oznaka

uredi

Bangladeš je 2016. godine dobio status geografske oznake (GI) za Džamdani Sari.[8] To je bio prvi GI status koji je dobio bilo koji proizvod iz Bangladeša.

Galerija

uredi

Reference

uredi
  1. ^ „jamdani”. britannica.com. Pristupljeno 2013-12-04. 
  2. ^ „Jamdani recognised as intangible cultural heritage by Unesco”. The Daily Star. Pristupljeno 2013-12-04. 
  3. ^ „Traditional art of Jamdani weaving”. UNESCO Culture Sector. Pristupljeno 2013-12-04. 
  4. ^ „Jamdani Sari gets GI registration certificate”. The Daily Star. 
  5. ^ „Dhakais in danger”. Lifestyle. The Daily Star. Arhivirano iz originala 08. 06. 2021. g. Pristupljeno 2012-06-28. 
  6. ^ Mahapatra, N. N. (2016). Sarees of India. Woodhead Publishing India PVT. Limited. str. 72. ISBN 9789385059698. 
  7. ^ Glassie, Henry; Mahmud, Firoz (2007). Living Traditions. Cultural Survey of Bangladesh Series-II. Dhaka: Asiatic Society of Bangladesh. str. 351. OCLC 930683574. 
  8. ^ „Jamdani Sari gets GI registration certificate”. The Daily Star. 

 

Spoljašnje veze

uredi